Αγαπητή Metrosport
Δεν ήθελε να διαθέσει κι άλλο χρήμα ο Ιβάν; Δεν επέμενε όσο θα έπρεπε ο Λουτσέσκου; Ξέμεινε από επιλογές ο Μπότο; Δεν έχει καμία σημασία. Εκείνο που “μετράει” και δεν μπορεί πλέον να αλλάξει είναι ότι ο ΠΑΟΚ, που υποτίθεται ότι θέλει και φέτος να πρωταγωνιστήσει, διεκδικώντας και τους δύο εγχώριους τίτλους, δεν ενισχύθηκε μεσοεπιθετικά. Ούτε με “δεκάρι”, ούτε με άλλον χαφ, ούτε με σέντερ φορ, ούτε με εξτρέμ.
Αναρωτιέμαι, λοιπόν, αν έχει νόημα να λέμε συνεχώς τα ίδια. Παρακινήσαμε, με όλη τη δύναμη της φωνής μας, όλο το σύστημα ΠΑΟΚ να κάνει κι άλλες μεταγραφές, αλλά δεν έγινε ούτε μία επιπλέον κίνηση από τις αρχικές. Ούτε μία. Κι ας άδειασαν στο μεταξύ θέσεις. Κι ας έγιναν πωλήσεις.
Ταυτόχρονα, αναρωτιέμαι… τι έχει νόημα από εδώ και πέρα. Κι όχι μόνο για εμάς, που θέλουμε να έχουμε μια ελεύθερη, αδέσμευτη, καθαρά δική μας και όχι υποκινούμενη, άποψη, αλλά και για όλους τους οπαδούς του ΠΑΟΚ.
Να στηρίξουμε όλοι μαζί το νέο πρότζεκτ. Σύμφωνοι. Ετσι κι αλλιώς, ποια άλλη επιλογή υπάρχει; Ποιος, όμως, μας εγγυάται την επιτυχία του; Αρκούν η συμπαράσταση του κόσμου και του Τύπου, η δουλειά από το προπονητικό τιμ και ο χρόνος που θα κυλήσει για να προκύψει ένας νέος ΠΑΟΚ πολύ καλύτερος και ικανός από τον προηγούμενο; Διότι πουθενά δεν γράφει ότι κάθε νέο πρότζεκτ οδηγεί στην επιτυχία. Εκείνο, που, περισσότερο από κάθε τι άλλο, χρειάζεται είναι να αποδειχθούν εύστοχες οι μεταγραφές των πολλών νεαρών παικτών που έγιναν φέτος. Να “βγει” δηλαδή, κάποια στιγμή (όχι, πάντως, στο… μακρινό μέλλον) ο Κουαλιάτα, που τώρα ούτε στον ΠΑΟΚ Β στέκεται. Να “βγουν”, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από τους πιτσιρικάδες, που, αυτή τη χρονική περίοδο, βρίσκονται απλώς στο στάδιο της εκπαίδευσης.
Αν δει ο κόσμος ότι περνούν οι εβδομάδες και οι μήνες και οι μόνοι που παίζουν στην πρώτη ομάδα είναι ο Κοτάρσκι και ο Ντάντας, πόσο να εμπιστευτεί το πρότζεκτ; Αν δει ότι ο ΠΑΟΚ έχει συνεχώς ανάγκη παίκτες έμπειρους που προσφέρουν από ελάχιστα έως καθόλου, όπως ο Ολιβέιρα, ο Αουγκούστο, ο Μπίσεσβαρ και ο Ελ Καντουρί, πώς να πιστέψει στον τίτλο, ή, έστω, στη δεύτερη θέση και στο Κύπελλο; Γιατί, πέρα από την υλοποίηση του νέου πρότζεκτ, προπονητής και παίκτες δεν έπαψαν να μας λένε (από την ΠΑΕ κανείς δεν τόλμησε) ότι ταυτόχρονα στόχος είναι και η διάκριση στην Ελλάδα, μετά τον ντροπιαστικό αποκλεισμό στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ. Αυτό, άλλωστε, ζήτησε από την ομάδα και ο ίδιος ο Ιβάν. Δεν είπε “νέο πρότζεκτ εκτελούμε, δεν μας ενδιαφέρουν οι τίτλοι”.
Ναι, λοιπόν. Η στήριξη είναι δεδομένη, αλλά αν το πλάνο δεν “περπατάει” και αν η ομάδα τεθεί εκτός στόχων, άλλο τόσο δεδομένη (και απόλυτα φυσιολογική) θα είναι η δυσφορία το κόσμου, όπως και η αυστηρή κριτική για όλους και για όλα. Για να ξέρουμε τι λέμε δηλαδή...
ΥΓ. Με μία κουβέντα: Η επιτυχία του όποιου πρότζεκτ όποιας ομάδας εξαρτάται κυρίως από την ποιότητα του ρόστερ που έχει διαμορφωθεί. Νόμος...
Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης