Ένα τηλεφώνημα του Λάζλο Μπόλονι τον έφερε στην Τούμπα τον Ιανουάριο του 2012. Έμεινε για έξι μήνες και αγωνίστηκε με τα «ασπρόμαυρα» μόλις σε 14 παιχνίδια ενώ πέτυχε και ένα γκολ.
Ο Φρεντερίκ Νιμάνι ήταν ένα από τα παιδιά που η τρέλα του εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου ταίριαξε με εκείνη των οπαδών, τους οποίους λατρεύει και αναπολεί. Η επιθυμία του να παραμείνει στον ΠΑΟΚ δεν υλοποιήθηκε λόγω… κόστους αλλά έχει ακόμη στην καρδιά του τη «φωτιά της Τούμπας» και τα συνθήματα της κερκίδας.
Ο Γάλλος μίλησε στο Metrosport.gr για το πέρασμα του από τον Δικέφαλο, τον Μπόλονι που τον βοήθησε στα πρώτα βήματα, τον Πάμπλο Γκαρσία που έμοιαζε με θρύλο και τον Αντρίγια Ζίβκοβιτς που ξεχώρισε στη φετινή ομάδα.
Φυσικά, από τη συζήτηση δεν έλειπαν οι ομορφιές της Θεσσαλονίκης, τα μπουζούκια που τον τρέλαναν, ο καφές που του έμαθε να πίνει ο Αθανασιάδης και ο σκύλος… που έγινε ένας χαρούμενος μπελάς.
Φρεντερίκ, συνεχίζεις να παίζεις ποδόσφαιρο. Σωστά;
«Ναι, παίζω ακόμη. Αγωνίζομαι στην Ελβετία, σε μια ομάδα της τρίτης κατηγορίας, την Γιανγκ Φέλοουζ Γιουβέντους. Είναι πολύ καλά».
Σκέφτηκες να σταματήσεις;
«Ακόμη δεν σκέφτομαι να σταματήσω. Επέλεξα να αγωνισθώ στην τρίτη κατηγορία για να μπορώ να δουλεύω κιόλας».
Πού;
«Έχω ένα γραφείο scouting και θέλω να δουλεύω και εκεί. Ποιος ξέρει; Μια μέρα μπορεί να φέρω ένα καλό και δυνατό παίκτη στον ΠΑΟΚ».
«Μου τηλεφώνησε ο Μπόλονι και ήρθα»
Πώς πήρες την απόφαση να έρθεις στον ΠΑΟΚ;
«Λόγω του Μπόλονι. Ήταν ο πρώην προπονητής μου. Εκείνος που με βοήθησε να ξεκινήσω επαγγελματικά στη Μονακό. Έτσι, όταν μου τηλεφώνησε, ήρθα».
Πώς ήταν η συνεργασία μαζί του;
«Είχαμε μια καλή σχέση. Μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, μου έμαθε τον τρόπο. Κρατήσαμε επαφή, με θυμόταν και μου τηλεφώνησε να έρθω».
Και τι σου είπε όταν σε κάλεσε;
«Μου ζήτησε να έρθω. Μου εξήγησε ότι ήταν πραγματικά κάτι εντυπωσιακό. Ορκίστηκε ότι θα μου αρέσει. Είπε ότι ήταν κάτι που άξιζε τον κόπο. Έτσι, αποφάσισα να έρθω. Μου αρέσει η πίεση και ήθελα να δοκιμάσω. Παίζαμε και στα προκριματικά κάθε χρόνο. Αυτό ήταν μια διπλή πίεση για εμάς. Θα ήταν η πρώτη φορά που θα έπαιζα στην Ευρώπη και θα ήταν μια καλή εμπειρία για εμένα».
«Το γήπεδο ήταν φωτιά, θρησκεία για τους οπαδούς η ομάδα»
Έμεινες στον ΠΑΟΚ για μικρό χρονικό διάστημα. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία; Τι έχεις να θυμάσαι;
«Θυμάμαι τα πάντα (γέλια). Το γήπεδο της Τούμπας, το Europa League, την πόλη, τους οπαδούς. Ήταν φωτιά! Το γήπεδο ήταν φωτιά και το τραγούδι τους. Ακόμη, θυμάμαι ένα σύνθημα που έλεγαν «ΠΑΟΚ οεοεοε, ναναννανα (άρχισε να τραγουδά)».
Οι οπαδοί έμειναν στη μνήμη σου…
«Ναι. Ήταν πολύ κοντά στην ομάδα και έμοιαζε να είναι κάτι σαν θρησκεία για αυτούς. Η υποστήριξη τους ήταν πραγματικά κάτι το εκπληκτικό. Ήταν εντυπωσιακό για εμένα γιατί δεν το έχω ξαναδεί αυτό στη ζωή μου».
Θα ήθελες να τους στείλεις ένα μήνυμα;
«Ποτέ δεν θα σας ξεχάσω. Σας αγαπώ!».
Το γκολ που πέτυχες το θυμάσαι;
«Ναι! Σκόραρα μέσα στην Τούμπα. Ήταν εκπληκτικό! Νομίζω είπαν ότι ήμουν ο τρίτος Γάλλος που σκόραρε με τη φανέλα του ΠΑΟΚ. Δεν θυμάμαι τους άλλους».
«Ο Πάμπλο Γκαρσία ήταν σαν θρύλος, πολύ δυνατός ο Τσιρίλο»
Έμεινες για μικρό χρονικό διάστημα στον ΠΑΟΚ. Ήθελες να μείνεις περισσότερο;
«Ναι, θα το ήθελα αλλά δεν μπορούσα. Ήμουν ακριβός για εκείνους τότε».
Ποιος ήταν ο καλύτερος συμπαίκτης σου και γιατί;
«Ο Πάμπλο Γκαρσία. Έμοιαζε με θρύλο. Όταν τον είδα είπα «ουάου». Οι οπαδοί τον αγαπούσαν πολύ. Ήταν πολύ προσεκτικός, συγκεντρωμένος 100% και είχε ένα εξαιρετικό αριστερό πόδι. Επίσης, ο Αθανασιάδης και ο Σαλπιγγίδης. Πολύ δυνατός ήταν και ο Τσιρίλο. Είχαμε μια καλή ομάδα».
Έχεις επικοινωνία με κάποιον από τους συμπαίκτες σου;
«Όχι, έχω χάσει επαφή».
«Ο Αθανασιάδης μου έμαθε να πίνω freddo cappuccino, εντυπωσιάστηκα με τα μπουζούκια»
Η Θεσσαλονίκη σου άρεσε;
«Φυσικά, τι με ρωτάς. Σε ποιον δεν αρέσει αυτή η πόλη; (γέλια) Δεν ξέρω πως να το πω. Μου άρεσαν τα πάντα. Τα μπουζούκια. Θυμάμαι όταν είχα πάει πρώτη φορά, είχα εντυπωσιαστεί και σκέφτηκα πόσο διαφορετικά και εκπληκτικά ήταν. Ήταν μια άλλη κουλτούρα και ήταν εντυπωσιακή. Δοκίμασα κάποια φαγητά εκεί όπως το σουβλάκι και γνώρισα το freddo cappuccino (γέλια)».
Δεν είχες δοκιμάσει ξανά;
«Όχι, όχι (γέλια). Εκεί όλοι έπιναν freddo cappuccino μέτριο. Το δοκίμασα πρώτη φορά. Ο Αθανασιάδης μου είπε να δοκιμάσω. Με συμβούλεψε να μην το πίνω γρήγορα. Θυμάμαι μου άρεσε πολύ και ήθελα να πάρω και ακόμη ένα. Και μου είπε ότι δεν κάνει, θα πρέπει να μάθω να το πίνω σιγά (γέλια)».
Το πρώτο που ανέφερες ήταν τα μπουζούκια. Σου άρεσαν τόσο πολύ;
«Μου άρεσαν πολύ! Πώς γίνεται να μη σου αρέσουν; Ποτέ δεν είχαν ξαναδεί τόσα πολλά λουλούδια. Έπαιζαν και μουσική αγάπης, όπως το «Σε αγαπώ λαλαλλα». Ήταν μια διαφορετική εμπειρία και μου άρεσαν πολύ».
«Έδωσα τροφή σε ένα σκύλο και το επόμενο πρωί ήρθαν και άλλα»
Είχες κάποια τρελή εμπειρία στη Θεσσαλονίκη;
«Ναι (γέλια)».
Θέλεις να μου πεις;
«Λοιπόν, οδηγούσα μια μέρα για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Έμενα στο Ωραιόκαστρο. Στο δρόμο συνάντησα ένα σκυλί. Ήταν πολύ αδύνατο και πήγα πίσω σε ένα μαγαζί και αγόρασα τροφή για σκυλιά. Πήγα και του έδωσα φαγητό. Το επόμενο πρωί, ο σκύλος ήταν εκεί και έφερε και άλλα σκυλιά. Ήταν τέσσερα – πέντε (γέλια). Πήγα πίσω στο μαγαζί και τους αγόρασα τροφή. Ερχόταν κάθε πρωί την ίδια ώρα».
«Μου αρέσει ο Ζίβκοβιτς, ενθουσιάστηκα όταν έμαθα για τη Ρεάλ»
Παρακολουθείς τον ΠΑΟΚ τώρα;
«Ναι, φυσικά».
Υπάρχει κάποιος παίκτης που σου αρέσει;
«Ναι, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς. Είναι καλός και γρήγορος. Είναι ένας από τους πιο επικίνδυνος παίκτες».
Το όνομα σου υπήρξε στα μεταγραφικά της Ρεάλ Μαδρίτης. Το γνώριζες φαντάζομαι..
«Ναι»
Τι έγινε και δεν προχώρησε μια συμφωνία;
«Δεν ξέρω πραγματικά. Ήμουν καλός αλλά δεν ήξερα ότι με ήθελε η Ρεάλ. Ήμουν συγκεντρωμένος στο να παίζω. Ήθελα απλά να είμαι σε μια ομάδα και να παίζω. Όταν μου είπαν ότι με παρακολουθεί η Ρεάλ, ενθουσιάστηκα. Δεν ξέρω τι έγινε και δεν προχώρησε».
Έχεις δοκιμάσει να γίνεις dj; Είδα ένα βιντεάκι…
«Όχι (γέλια). Όταν ήμουν νεότερος, έπαιζα για διασκέδαση. Άρεσε πολύ στην αδερφή μου, με έβγαλε βίντεο και με έβαλε στο διαδίκτυο».
Θα ήθελες να επιστρέψεις στη Θεσσαλονίκη;
«Θα ήθελα, σίγουρα».