Καθαρή και ξάστερη η εικόνα. Δεν χρειάζονται άλλες διευκρινήσεις, ούτε διαβεβαιώσεις για να σταθείς μπροστά στο κυρίαρχο και πολύ σημαντικό θέμα της μεταγραφικής ενίσχυσης του πρωταθλητή ΠΑΟΚ και με θάρρος να καταθέσεις την άποψη σου. Η μέχρι τώρα «διαδρομή» βασανιστικά αργόσυρτη και περιορισμένης εμβέλειας, έχει να παρουσιάσει κάποια αποτελέσματα, τα οποία όμως δεν «ανταποκρίνονται» στα όσα έχουν υποσχεθεί οι υπεύθυνοι και το κυριότερο στις ανάγκες του ρόστερ, το οποίο θα επιχειρήσει να βρεθεί στο κατώφλι της μεγαλύτερης και ιστορικότερης πρόκλησης.
Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ουσιαστικά μεταγραφές και μάλιστα υψηλού επιπέδου, εμείς, ο κόσμος του ΠΑΟΚ, όπως επίσης κατά καιρούς και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις και ο κόουτς, θεωρούσαμε εκείνες οι οποίες κρίθηκαν ως αναγκαίες επιπρόσθετες προσθήκες, στο ήδη επιβεβαιωμένο κατ΄ επανάληψη ρηχό, έμψυχο υλικό της ομάδας.
Οι «παραμονές» με επεκτάσεις συμβολαίων ασφαλώς κρίνονται αναγκαίες και σαφέστατα υπολογίζονται σαν λογικές κινήσεις. Όμως να μην ξεχνάμε ότι όλες οι επισημάνσεις και οι αναφορές κατά τη διάρκεια αλλά και προς το τέλος της αγωνιστικής περιόδου «μιλούσαν» για πέντε έως έξι σοβαρές εναλλακτικές προσθήκες, από τις οποίες στο αρχικό στάδιο προετοιμασίας θα μπορούσαν να υπολογιστούν τρεις έως τέσσερις.
Οι υπόλοιπες σε κατάλληλο χρόνο. Ο αριθμός μετρούσε τις ανάγκες που έχει το ρόστερ, οι οποίες μάλιστα πήραν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο με την κατάκτηση του πρωταθλήματος και τα όσα σημαντικά ακολουθούν αυτή τη διάκριση. Οι τρεις «επεκτάσεις» των συμβολαίων δεν συμπεριλαμβάνονται στον αριθμό των απαιτούμενων νέων προσθηκών. Όπως προαναφέραμε ήταν αναγκαίες και σωστά έγιναν. Το πως έκλεισαν ή και κλείνουν ακόμη με έναν ψυχοβγαλτικό τρόπο, ας το αφήσουμε στην άκρη γιατί στα αλήθεια προβληματίζει και ανησυχεί.
Μένοντας ωστόσο στην ουσιαστική ενίσχυση του ρόστερ, μετράμε και υπολογίζουμε τον σημαντικό Μαντί Καμαρά σε πρώτο επίπεδο και τους Θυμιάνη και Τσιφτσή σε δεύτερο. Για σέντερ φορ από το πάνω ράφι… «να΄ χαμε να λέγαμε». Ο Πέτκοβιτς κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο προσκήνιο και στη συνέχεια εξαφανίστηκε με ταχυδακτυλουργικό τρόπο. Ο χρόνος πιέζει.
Η περιρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από τις κινήσεις που γίνονται στην ασπρόμαυρη μεταγραφική περίμετρο, δεν πείθουν για κάτι μεγάλο. Εκεί που μιλούσαμε για τις πραγματικές ανάγκες και αναφερόμασταν σε έναν συγκεκριμένο αριθμό, τώρα οφείλουμε να κάνουμε εκπτώσεις και να μιλάμε υπολογίζοντας όπως προαναφέραμε σαν επιπρόσθετες ενισχύσεις τις επεκτάσεις συμβολαίων παικτών που υπήρχαν στο ρόστερ. Δεν έχουμε διάθεση να διαφωνήσουμε με κανέναν, όμως επιβάλλεται να υπενθυμίσουμε το κεφαλαιώδες και κυρίαρχο: Η ομάδα διεκδικεί μια πολύ μεγάλη και ιστορική πρόκληση.
Αν νομίζουν κάποιοι ότι θα κινηθούν στα ρηχά στις φετινές μεταγραφές, όντας σίγουροι ότι θα τύχουν ανάλογης κάλυψης από την στρατιά των «φερέφωνων» που διαθέτουν (σιτιζόμενων, αφελών και εξαρτημένων) είναι γελασμένοι. Αυτή τη συγκάλυψη την είχαν σε δύο τερατώδη λάθη που διέπραξαν. Το ένα αφορά την περίπτωση των δελτίων (… και τη μεγαλοθυμία Μελισσανίδη) και το άλλο τη συμπόρευση με τον άνθρωπο που είχε βάλει στόχο στη ζωή του την εξόντωση του ΠΑΟΚ και του ηγέτη του. Πιστεύουμε πως δεν θα θελήσουν να χρησιμοποιήσουν το πιο μάγκικο πρωτάθλημα σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ, σε περίπτωση που δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων στο συγκεκριμένο θέμα της σοβαρής ενίσχυσης του λαοφιλέστατου Δικέφαλου.
ΥΓ1: Άρχισαν και κινούνται μερικοί από το «Big-4». Η ΑΕΚ πήρε τους Μπρινιόλι, Στρακόσια, Περέιρα και Κοϊτά. Διφορούμενες και πάλι οι απόψεις για Πινέδα, αν και οι Μεξικάνοι θεωρούν τελειωμένη την απόκτηση του.
ΥΓ2: Ανακούφιση στην κυανόλευκη οικογένεια. Ο πολύπαθος Ηρακλής πήρε την αδειοδότηση και ο Παναγιώτης Μονεμβασιώτης ανηφορίζει για να οργανώσει την προσπάθεια ανασυγκρότησης και επιστροφής στη μεγάλη κατηγορία.