Να κερδίζει ο ΠΑΟΚ τον Ολυμπιακό στο Καραισκάκη, να βάζει τέσσερα γκολ και όλοι, όλοι ανεξαίρετα, να είναι θυμωμένοι με τη λήξη του αγώνα, ήταν κάτι που δεν φανταζόμουν ότι θα ζήσουμε ποτέ. Κι όμως. Και ο Λουτσέσκου βγήκε από τα ρούχα του και οι παίκτες του φυγαν με σκυμένο κεφάλι και οι οπαδοί συγχύστηκαν επειδή στα τελευταία λεπτά η ομάδα έχασε τη συγκέντρωσή της και... βρήκε τον τρόπο να δεχτεί δύο γκολ, αλλοιώνοντας η ίδια το μέγεθος της τεράστιας νίκης της.
Τίποτε, βέβαια, δεν μπορεί να αλλοιώσει την αξία αυτού του θριάμβου, τη σημασία της κατάκτησης των τριών βαθών και τη σπουδαιότητα της θαυμάσιας εμφάνισης που έκανε η ομάδα, μετά, μάλιστα, την απογοητευτική εικόνα της στον αγώνα με την ΑΕΚ. Ισα-ίσα που αυτός ο θυμός για το 0-4 που έγινε 2-4, δείχνει πόσο μεγάλος είναι ο σύγχρονος ΠΑΟΚ, πόσες απαιτήσεις έχει από τον εαυτό του και πόσες απαιτήσεις έχει και ο κόσμος από μια ομάδα που κάνει ό,τι μπορεί για να πείσει τους πάντες ότι είναι ικανή φέτος να διεκδικήσει με αξιώσεις τον τίτλο.
Το πρώτο ημίχρονο είχε να δείξει από την πλευρά του Ολυμπιακού ένα δυνατό σουτ του Φορτούνη που μπλόκαρε ο Κοτάρσκι, μια πολύ καλή ευκαιρία με τον Ποντένσε που σούταρε εξ επαφής αλλά ο Κοτάρσκι με φοβερά αντανακλαστικά κατόρθωσε να αποκρούσει και τίποτε άλλο. Ο Ολυμπιακός στηρίχτηκε κατά βάση στον Φορτούνη με την ικανότητά του να κρατάει την μπάλα και να τη μοιράζει ωράια και στον αεικίνητο Ροντινέι που επιχείρησε πολλές φορές να διασπάσει την άμυνα του ΠΑΟΚ από τα δεξιά.
Από τον ΠΑΟΚ είδαμε ένα σουτ του Μουργκ με καλές προυποθέσεις, που ήταν όμως άψυχο, ένα δυνατό άστοχο σουτ του Κουλιεράκη από καλή θέση, ένα ακόμη άστοχο σουτ του Ζίβκοβιτς που μπορούσε άνετα να πασάρει στον αμαρκάριστο στο σημείο του πέναλτι Μπράντον και, φυσικά, το γκολ. Τάισον, Μπάμπα, ωραίο γύρισμα, σουτ με τη μία από τον Ζίβκοβιτς, η μπάλα “πήρε” και τον Πασχαλάκη μέσα στην εστία και το 0-1 ήταν γεγονός. Πρωταγωνιστές του ΠΑΟΚ σ' αυτό τοι διάστημα ο Μπάμπα, ο Κοτάρσκι, ο Κουλιεράκης, ο Κεντζιόρα και ο Τάισον με τον Μειτέ που είχαν αρκετές καλές ενέργειες. Ολοι, πάντως, ανταποκρίθηκαν πλήρως στο πλάνο και το σημαντικό ήταν όχι μόνο ότι προηγήθηκαν, αλλά και ότι πλησίασαν περισσότερες φορές στο γκολ.
Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με ένα σουτ άουτ του Φορτούνη και ύστερα στήθηκε το ΠΑΟΚτσήδικο πάρτι. Πέναλτι του Πορόζο στον Μπράντον, το εκτελεί ο ίδιος ο Ισπανός, 0-2. Ο Ζίβκοβιτς στον Μουργκ, υπέροχη πάσα, από κοντά ο Μπράντον 0-3. Ο Μουργκ στον Μπράντον, εκείνος στον Κωνσταντέλια, μαγικό σλάλομ του πιτσιρικά, “χαζεύει” τον Πασχαλάκη, πάσα με τακουνάκι στον Οζντόεφ, πλασέ του Ρώσου στην άδεια πλέον εστία, 0-4.
Η χάιλ λάιτ ενέργεια του “Ντέλια” έβαλε το κερασάκι στην τούρτα, ωστόσο η ευφορία και η χαλάρωση που ακολούθησαν, έβαλαν δύο... μουντζούρες στη γιορτή. Απιαστο σουτ του Φορτούνη, 1-4, σέντρα Φορτούνη, κεφαλιά Μασούρα, 2-4, τελικό σκορ άδικο πέρα για πέρα για τον ΠΑΟΚ, καθώς κάλλιστα θα μπορούσε να φύγει με το...0-6 αν πρόσεχαν λίγο περισσότερο σε δύο ακόμη ευκαιρίες στο δεύτερο ημίχρονο ο Ζίβκοβιτς και ο Κωνσταντέλιας και αν στα τελευταία λεπτά δεν χανόταν η συγκέντρωση και η σοβαρότητα.
Εννοείται ότι στο δεύτερο ημίχρονο όλοι οι παίκτες του ΠΑΟΚ ήταν περίφημοι. Από τον Κοτάρσκι μέχρι τον Μπράντον και τον Μουργκ, ο οποίος σίγουρα έκανε το καλύτερο παιχνίδι του από τότε που φόρεσε τη φανέλα του ΠΑΟΚ.