Μπούργος: Γιατί είναι κάτι παραπάνω από κολλητός του Σιμεόνε

Παναγιώτα Χαλκιά27 Φεβρουαρίου 2022

Έχει κερδίσει εύλογα τη φήμη ενός από τους πιο εκρηκτικούς χαρακτήρες του ποδοσφαίρου τα τελευταία χρόνια, κυρίως για τις παρορμητικές αντιδράσεις και τις ατάκες του που αφορούσαν τον προκλητικό Ζοσέ Μουρίνιο.

Εξοργίστηκε, για παράδειγμα, σε ένα ντέρμπι της Μαδρίτης το 2014 όταν ο διαιτητής δεν είδε την παράβαση και δεν έδωσε πέναλτι υπέρ του Ντιέγκο Κόστα σε ένα μαρκάρισμα του Αλβάρο Αρμπελόα. Κινήθηκε προς το μέρος του και χρειάστηκαν έξι άνδρες για να τον σταματήσουν. Αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας η αποβολή του και ο αποκλεισμός τριών αγώνων.

Η φυσική έλξη προς τη διαμάχη και την αντιπαράθεση δεν αποτελεί αμοιβαίο χαρακτηριστικό της προπονητικής του καριέρας. Ο Γερμανός μπορεί να δίνει την εντύπωση ενός ατόμου αυθόρμητου και ικανού να τα σπάσει όλα σε κλάσματα του δευτερολέπτου αλλά βαθιά μέσα του είναι ένας άνθρωπος, όπου η πειθαρχία και η στρατιωτική καθοδήγηση είναι τα σημαντικότερα εργαλεία του για να γίνει καλύτερος ο ίδιος και οι γύρω του.

Ο «El Mono» νίκησε τον καρκίνο, ηγήθηκε μιας ροκ μπάντας, παρέα με τον Σιμεόνε κατάφερε να βάλει δύσκολα σε Ρεάλ Μαδρίτης και Μπαρτσελόνα και να προσφέρει μερικές αξέχαστες, διασκεδαστικές και, ίσως, τρομακτικές στιγμές.

Ποιος είναι ο Μπούργος;

Είναι ένας τύπος του ποδοσφαίρου, ένας άνθρωπος της εργασίας. Προσπαθεί να βρει ισορροπία σε κάθετι στη ζωή του και να δημιουργήσει δεσμούς. Δεν φοβάται τίποτα. Ήταν ανέκαθεν μαχητής και το απέδειξε και στην περιπέτεια του με τον καρκίνο. Θεωρεί ότι πάντα πρέπει να δίνεις ελπίδα στους ανθρώπους. Έτσι, γίνονται δυνατοί και πολεμούν με μεγαλύτερο πάθος.

Γνωρίζει καλά το ποιος είναι και τι μπορεί να καταφέρει, όπως και που ταιριάζει καλύτερα. «Δεν μπορούσα να παίξω στη Ρεάλ Μαδρίτης λόγω της εμφάνισής μου. Θα με έβαζαν να κόψω τα μαλλιά μου. Η Atlético είναι συνώνυμη με τους εργάτες. Οι οπαδοί της Ατλέτικο είναι οικοδόμοι και ταξιτζήδες», είχε παραδεχθεί στο παρελθόν.

Θέλει να τα έχει όλα υπό έλεγχο. Προσπαθεί να μεταφέρει αυτά που νιώθει στους παίκτες. Ο Μπιέλσα, ο Γκριγκουόλ και ο Λουίς Αραγόνες είναι πυλώνες των σκέψεων του γύρω από τη στρογγυλή θεά. Λειτουργεί ως στρατιώτης. Θέλει το σύνολο του να έχει πειθαρχία, να γνωρίζει πως θα κινηθεί και πως θα αντιδράσει σε κάθε συνθήκη. Βάζει κανόνες και ζητά την προσήλωση των παικτών σε αυτούς.

Άρχισε να προπονεί από τα 19 του χρόνια, μια ομάδα από το Μεξικό του είχε ζητήσει να δώσει λύση στο αγωνιστικό της πρόβλημα. Κάθισε το σκέφτηκε και δημιούργησε δύο ομάδες με παιδιά από 9-11 ετών και 11-13. Οι συμβουλές του είχαν αποτέλεσμα.

Το μεγάλο του όνειρο είναι να γίνει προπονητής στην Ισπανία αλλά θα ήθελε να περάσει και από τον πάγκο της Ρίβερ, που τη θεωρεί το δεύτερο του σπίτι. Θεωρεί ότι κανείς δεν πρέπει να σταματήσει να κυνηγά τα όνειρα του γιατί απλά με επιμονή και σκληρή δουλειά θα γίνουν πραγματικότητα.

Κάτι παραπάνω από κολλητός του Σιμεόνε

Οι δύο άνδρες διατηρούσαν φιλία και πριν καθίσουν στους πάγκους. Έφτασαν στη Μαδρίτη το 2011 και ανέλαβαν την Ατλέτικο, η οποία βρισκόταν σταθερά στη σκιά της Ρεάλ Μαδρίτης. Έκτοτε, έχουν κερδίσει πρωτάθλημα, Europa League, UEFA Super Cup, Copa del Rey ενώ έχουν φτάσει σε δύο τελικούς Champions League.

Δεν ήταν εύκολο να αλλάξουν τη κακή νοοτροπία που υπήρχε και να μετατρέψουν τους παίκτες σε νικητές. Το έργο τους ήταν δύσκολο αλλά οργανώθηκαν σωστά και πέτυχαν. Διαχειρίστηκαν τον κάθε παίκτη ξεχωριστά, έμαθαν τα μυστικά του, τις ιδιοτροπίες του, τα θέλω του. Τους είπαν ότι δεν έχει σημασία να είναι νικητές στο τέλος του 90λεπτου αλλά να κερδίζουν κάθε 15 λεπτά. Να τραβούν όλοι προς την ίδια κατεύθυνση, να δίνουν το 100% για την ομάδα.

Οι βοηθοί δεν πλησιάζουν και δεν παρεμβαίνουν στο έργο του ανθρώπου που βρίσκεται στον πάγκο. Αυτό δεν ισχύει για τον Μπούργος. Χωρίς εκείνον στο πλευρό του, οι μέθοδοι του Σιμεόνε, ίσως, και να μην ήταν τόσο αποτελεσματικές.

Οι δυο τους συνεννοούνται με τα μάτια. Κατάφεραν να περάσουν στο δυναμικό της ομάδας τη μαχητική τους προσωπικότητα. Οι σκέψεις του αντικατοπτριζόταν στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Ένα σκληρά εργατικό στυλ παιχνιδιού που παραπέμπει σε death metal.

Μοιράζονται τα ίδια ποδοσφαιρικά ιδανικά και ανταλλάσσουν ιδέες χωρίς να χρειαστεί να βγει φωνήεν πολλές φορές. «Δεν μαλώνουμε γιατί μιλάμε πάντα. Είναι πολύ παθιασμένος, αλλά είναι αληθινός στοχαστής. Δεν συμπεριφέρεται σαν να είναι από πάνω μου», είχε δηλώσει ο Μπούργος. 

Είναι και οι δύο πολύ δυνατοί χαρακτήρες, αλλά μοιράζονται τις γνώσεις και τις στρατηγικές τους. Τον εμπιστεύεται τυφλά ο Σιμεόνε. «Αν ο ένας από εμάς χάσει την ψυχραιμία του, ο άλλος θα το ανεχτεί μέχρι να ηρεμήσει... [γέλια] Ξέρεις, και οι δύο έχουμε πολύ δυνατούς χαρακτήρες, αλλά δουλειά μου είναι να σιγουρευτώ ότι παραμένει ισορροπημένος.

Με ένα μόνο βλέμμα μπορώ να καταλάβω τι πρόκειται να πει. Ξέρω πότε ανησυχεί για κάτι και συμβαίνει και το ίδιο με εμένα. Αν έχει αμφιβολίες ή ανησυχίες, προσπαθώ να τον ξεμπλοκάρω.

Όταν σου παρουσιάζεται η αλήθεια, δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλλεις και ο ρόλος μου είναι να του λέω πάντα την αλήθεια. Αυτός μπορεί να παίξει όπως θέλει ή να ακολουθήσει τι θα του πω. Εμπιστεύεται την κρίση μου. Οι ρόλοι των προπονητών και των βοηθών τους μοιάζουν λίγο με αυτές τις διπλές πράξεις σε κλασικές ταινίες - όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και ο Τζο Πέσι...», είχε τονίσει ο Μούργος..

Στις περισσότερες αναλύσεις για την άνοδο της Ατλέτικο από το 2011, ο Σιμεόνε αναφέρεται ως ο άνθρωπος που είναι σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος για τη μετατροπή της ομάδας από κομπάρσο σε πρωταγωνιστή. Ο Μπούργκος έχει παίξει κάτι παραπάνω από καθοριστικό ρόλο για την καθιέρωση αυτής της σταθερότητας.

Η επιθετική πίεση, που είναι πλέον συνώνυμη με την Ατλέτικο, γεννήθηκε από τη συνδυασμένη τακτική δημιουργικότητα των δύο Αργεντινών και τους έδωσε τη δυνατότητα να ανταγωνιστούν ομάδες, όπως η Μπαρτσελόνα και η Ρεάλ Μαδρίτης που είχαν μεγαλύτερη οικονομική δύναμη και φήμη.

Google Glass

Τον Απρίλιο του 2014, ο Γερμανός δοκίμασε το καινοτόμο google glass κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης της Ατλέτικο επί της Χετάφε. Πρόκειται για μια τεχνολογία που επιτρέπει στο χρήση να βλέπει ζωντανά στατιστικά ενώ παρακολουθεί τον αγώνα.

Ο Μπούργος ενθουσιάστηκε: «Είναι πολύ χρήσιμα για προπονητές. Μπορείς να δεις όλες τις λεπτομέρειες του αγώνα σε πραγματικό χρόνο. Προγραμματίζεις αυτό που θέλεις να δεις εκ των προτέρων και μετά και μπορείς να διορθώσεις τα πράγματα. Θα είναι το μέλλον».

Τραγουδά

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι ο Γερμανός τραγουδά. Είναι ένας τρόπος διαφυγής για εκείνον όταν παίρνει το μολύβι και σκαρώνει στίχους στο χαρτί, βάζει τις νότες σε σειρά και πιάνει το μικρόφωνο.

Προς στα τέλη της δεκαετίας του ’80 δημιούργησε και τη δική του μπάντα. Tην ονόμασε La Piara, που σημαίνει αγέλη. Καθώς ο καιρός περνούσε της πειραματίστηκε με το όνομα της. Η αγάπη του για τους Rolling Stones τον οδήγησε στο Burgos Simpatia αλλά, εν τέλει, κατέληξε στο The Garb, που παραπέμπει στα αρχικά του ονόματος του, Germán Adrián Ramón Burgos.

Ηχογράφησε τέσσερις δίσκους από το 1999 έως και το 2005. Οι στίχοι του φανερά επηρεασμένοι από Rollinh Stones και οι συναυλίες του σε Αργεντινή και Ισπανία είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.

Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook
Προτείνουμε
This page might use cookies if your analytics vendor requires them.