Πολλά από τα... κομμάτια της συζήτησης που γίνεται το τελευταίο δίμηνο σχετικά με τα μέτρα για τον κορωνοϊό, δεν έχουν καμία λογική.
Είναι προφανές ότι υπάρχει μία σύγχυση και μια τεράστια δυσκολία συνεννόησης μεταξύ των επιστημόνων, αφενός, μεταξύ των μελών της κυβέρνησης, αφετέρου, καθώς επίσης και μεταξύ επιστημόνων και κυβέρνησης.
Δεν καταφέρνουν να... συναντηθούν κάπου και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λαμβάνουν αποφάσεις τις οποίες αδυνατούν να στηρίξουν, τα... αφηγήματα που επιχειρούν να οικοδομήσουν να μην πείθουν κανέναν και οι πολίτες να συμπεριφέρονται αναλόγως.
Εχουν καταντήσει... ανέκδοτο τα περισσότερα από τα μέτρα που, υποτίθεται, ότι βρίσκονται σε ισχύ. Καταρρίπτονται στην πράξη. Μεγαλύτερο παράδειγμα, ασφαλώς, είναι τα κορωνοπάρτι.
Τα νέα παιδιά μαζεύονται κάθε βράδυ, λειτουργούν όπως θα λειτουργούσαν αν δεν υπήρχε ο κορωνοϊός και γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τις προτροπές για μέτρα και περιορισμούς.
Φταίνε τα νέα παιδιά; Σε ένα βαθμό, ναι. Στο μικρότερο, όμως, βαθμό. Στο μεγαλύτερο βαθμό ευθύνονται αυτοί που μήνες τώρα δεν έχουν καταφέρει να βρουν πειστικά επιχειρήματα για να τους οδηγήσουν σε άλλου είδους συμπεριφορές.
Η έλλειψη επιχειρημάτων, η αδυναμία τεκμηρίωσης είναι που προκαλεί εκνευρισμό, πλέον, και στους μεγαλύτερους. Οχι μόνο στους 2οάρηδες.
Κυκλοφορεί από χθες ένα σενάριο ότι η Ανάσταση φέτος θα γίνει στις 9 το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου! Θα ακούσουμε το Χριστός Ανέστη στις 9 η ώρα το βράδυ!
Αλήθεια, ποιο φωτεινό μυαλό το σκέφτηκε αυτό το πράγμα; Και πού το στηρίζει; Στις 9 μπορούμε να πάμε στους εξωτερικούς χώρους των εκκλησιών μας άφοβα και χωρίς κανένα κίνδυνο να κολλήσουμε, ενώ τρεις ώρες αργότερα θα υπάρξει κίνδυνος διασποράς της νόσου;
Για όνομα του Θεού... Πιστεύουν, όσοι διακινούν τέτοια σενάρια και παίρνουν τέτοιες αποφάσεις ότι μπορεί να υπάρξει έστω και ένας Ελληνας που θα τους πάρει στα σοβαρά;
Πέρσι το Πάσχα αρθρογραφούσα υπέρ της ανάγκης να μείνουμε μακριά από τις εκκλησίες, θέτοντας ως κυρίαρχη ανάγκη την προστασία όλων μας από έναν ιό για τον οποίο πολύ λίγα πράγματα ξέραμε τότε και επειδή πίστευα ότι ούτε η πίστη μας κινδυνεύει ούτε τίποτε άλλο αν μια χρονιά δεν ζήσουμε τις κατανυκτικές λειτουργίες της Μεγάλης Εβδομάδας, τα Θεία Πάθη και το Θείο Δράμα, που αναντίρρητα αποτελούν αστείρευτη πηγή έμπνευσης και αληθινής καρτερίας για τους πιστούς Χριστιανούς.
Πλέον, καθώς έχω πειστεί ότι υπάρχει ξεκάθαρη έλλειψη ικανότητας για αποφάσεις οι οποίες θα πατάνε σε ένα μείγμα μέτρων που και την υγεία θα προστατεύει και με τη νοημοσύνη μας δεν θα παίζουν, θεωρώ ότι συνιστούν καθαρή πρόκληση συζητήσεις όπως αυτή για αλλαγή της ώρας της... Ανάστασης και άλλες τέτοιες παρόμοιες...
ΥΓ.: Για να καταλάβετε σε τι vertigo βρίσκονται αυτοί που αποφασίζουν τα μέτρα, ο Σέρβος μπορεί χωρίς κανένα πρόβλημα, από χθες Δευτέρα 19 Απριλίου, να έρθει στην Χαλκιδική για να περάσει τις μέρες του Πάσχα, ο Θεσσαλονικιός, όμως, ιδιοκτήτης του σπιτιού που θα καταλύσει ο Βαλκάνιος γείτονας, δεν δικαιούται να μετακινηθεί σε άλλο νομό για να καθαρίσει το σπίτι και να το παραδώσει...