Μπαίνοντας στα αποδυτήρια, είδε τη φανέλα του κρεμασμένη στη θέση του και άκουσε το όνομα του να βγαίνει από το στόμα του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Το όνειρο του άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά, κέρδισε την εμπιστοσύνη του Ισπανού και φορούσε τα ποδοσφαιρικά του για να πατήσει στο χορτάρι του «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στη δεύτερη ευρωπαϊκή μάχη του Ολυμπιακού.
Βγαίνοντας από τη φυσούνα, κοίταξε αριστερά και το βλέμμα του γέμισε από το πανό που είχαν δημιουργήσει οι οργανωμένοι φίλοι των «ερυθρολεύκων». Πάνω του ήταν σχεδιασμένη η κούπα του Conference League και ήξερε ότι η πρόκληση που είχε μπροστά του ήταν μεγάλη. Σκέφτηκε ότι δεν μπορούσε να τους απογοητεύσει, έπρεπε να παίξει και να δώσει το καλύτερο του εαυτό. Αγχώθηκε, αναρωτήθηκε και παρατάχθηκε για τις φωτογραφίες.
Το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή καθάρισε το τοπίο του μυαλού του από κάθε περιττή σκέψη. Το τόπι ήρθε στα πόδια του και εκείνος έκανε αυτό που γνωρίζει καλά, όπως φαίνεται. Μπορεί να διανύει το 17ο έτος της ηλικίας του αλλά έστρεψε τα βλέμματα πάνω του τόσο στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο όσο και σε εκείνο εναντίον της Μπράγκα.
Απέναντι στους Πορτογάλους ήταν εύστοχος σε ποσοστό 87% στις πάσες του, είχε τρία κλεψίματα και ένα επιτυχημένο τάκλιν, 42/57 επιτυχημένες ενέργειες, 4/5 μακρινές μπαλιές, 0/1 ντρίμπλες, 6/13 κερδισμένες μονομαχίες, τέσσερα κοψίματα της μπάλας προς την περιοχή του Τζολάκη και 7/11 κερδισμένες κατοχές στο αντίπαλο μισό.
Ο Χρήστος έκανε ό,τι ήξερε αλλά δεν είχε φανταστεί ποτέ το τι θα ακολουθούσε. Το ρολόι πλησίαζε στο 90ο λεπτό και το γήπεδο άρχισε να φωνάζει ρυθμικά «Μουζακίτης οε οε οε» αποθεώνοντας το νεαρό μέσο για την απόδοση του στο παιχνίδι. Εκείνος απλά σάστισε, δεν ήξερε πως να αντιδράσει. Εξάλλου, πως μπορούσε να αντιδράσει; Δεν είχε περάσει δευτερόλεπτο από το μυαλό του ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι παρόμοιο. Το γήπεδο που αγάπησε και ήλπιζε να παίξει, είχε μάθει το όνομα του και το τραγουδούσε. Χαμογέλασε και απλά έπεσε με τα μούτρα στην επόμενη φάση.
Ο ζήλος και η σταθερότητα που έβγαλε και σε αυτό τον αγώνα οδήγησε τον Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ να πλέξει το εγκώμιο του και να παραδεχθεί ότι τέτοιοι παίκτες δεν εμφανίζονται συχνά. «Πού και πού βγαίνουν τέτοιοι παίκτες. Ο Μουζακίτης μας έχει ενθουσιάσει γιατί και στο προηγούμενο παιχνίδι έδειξε χαρακτήρα. Όταν έχεις φάτσα καλού παιδιού, δεν σημαίνει ότι είσαι και αδύναμος. Έχει αυτή την συμπαθητική φυσιογνωμία, αλλά είναι και δυνατός», τόνισε ο Ισπανός ικανοποιημένος για τον άσο που μπήκε στην τράπουλα του.
Ένας σύγχρονος box to box μέσος
Ο 17χρονος μέσος είναι ένα κεντρικό χαφ, box to box, που διαθέτει καλή τεχνική κατάρτιση, έχει καλές εκτελέσεις φάουλ και κόρνερ και δε διστάζει να απειλήσει την αντίπαλη εστία και να βάλει το όνομα του στον πίνακα των σκόρερ. Με την Κ19 του Ολυμπιακού σε 39 συμμετοχές, είχε καταγράψει 10 γκολ και πέντε ασίστ ενώ την περσινή περίοδο είχε οχτώ τέρματα και τέσσερις ασίστ, εκ των οποίων τα έξι ήταν στις ευρωπαϊκές μάχες στο UEFA Youth League. Ελέγχει εύκολα την μπάλα, ακόμη και υπό υψηλή πίεση.
Όταν λαμβάνει τη μπάλα πίσω από την πρώτη γραμμή πίεσης του αντιπάλου, αυτό που ξεχωρίζει αμέσως είναι η ενεργητική του κίνηση για να βρει χώρο και να γίνει μια καλή επιλογή για την πρώτη γραμμή κατοχής καθώς και η ενεργή σάρωση την κατάλληλη στιγμή των ανοιχτών χώρων. Με αυτό τον τρόπο αποφασίζει πιο ορθά όταν έχει την μπάλα στα πόδια του και διευκολύνεται στη διατήρηση του ρυθμού στο παιχνίδι της ομάδας.
Όταν του δίνεται χώρος στο κέντρο, ο Μουζακίτης είναι επικίνδυνος λόγω του μεγάλου φάσματος των πασών του. Μπορεί να κάνει ακριβείς μακρινές πάσες από την αριστερή θέση κεντρικού μέσου, να αλλάξει το παιχνίδι προς τα δεξιά ή να βρει έναν συμπαίκτη με μια καλοζυγισμένη πάσα.
Όταν ο χρόνος και ο χώρος είναι περιορισμένοι στο κέντρο, πέφτει πιο βαθιά μπαίνοντας ανάμεσα στους κεντρικούς αμυντικούς και συμμετέχοντας περισσότερο στην πρώτη γραμμή κατοχής, προσπαθώντας έτσι να δημιουργήσει το χρόνο και τον χώρο που του αρέσει για να μπορέσει να βγάλει την κατάλληλη πάσα.
Από το τέρμα στον άξονα
Γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου του 2006 στην Κέρκυρα αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Από τα πρώτα του βήματα έδειξε την αγάπη του για τη στρογγυλή θεά και εντάχθηκε στην ομάδα του Ποσειδώνα Ηρακλείου Αττικής. Οι επιδόσεις του ήταν κάτι παραπάνω από ικανοποιητικές, έκανε ένα πέρασμα από τα τμήματα υποδομής της ΑΕΚ και στην ηλικία των 10 ετών έκανε το μεγάλο βήμα και πέρασε την πόρτα της ακαδημίας του Ολυμπιακού.
Ο Χρήστος είχε τρέλα με το τέρμα, του άρεσε να φορά τα γάντια και να προστατεύει την εστία. Οι προπονητές του δεν του χάλασαν το χατίρι και του έδωσε την ευκαιρία να γίνει ο τερματοφύλακας που τόσο είχε ονειρευτεί. Ωστόσο, η μοίρα είχε άλλα σχέδια για εκείνον. Μόλις στα επτά του χρόνια έκανε μια έξοδο σε ένα παιχνίδι, δέχθηκε ένα χτύπημα με τις τάπες στο μάτι και κινδύνευσε ακόμη και να το χάσει. Εν τέλει, οι γιατροί έκαναν το καλύτερο που μπορούσαν και ο μικρός πάτησε ξανά χορτάρι αλλά αναγκάστηκε να αλλάξει θέση.
Αρχικά, δοκίμασε στη θέση του αριστερού μπακ – χαφ αλλά σιγά σιγά άρχισε να συγκλίνει προς τον άξονα. Η θέση του ταίριαζε και η εξέλιξη του ήταν ραγδαία. Σε περίπου τρία χρόνια αγωνίστηκε σε τέσσερις διαφορετικές ηλικιακές κατηγορίες του Ολυμπιακού και τον Ιούλιο του 2023 υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο. Μια χρονιά νωρίτερα είχε σηκώσει την πρώτη του ευρωπαϊκή κούπα κατακτώντας το Youth League με την Κ19 του Ολυμπιακού και όντας ένας από τους πρωταγωνιστές της.
Είδωλο ο Μόντριτς και όνειρο το Μουντιάλ
Ο Χρήστος Μουζακίτης έχει ως πρότυπο του τον Λούκας Μόντριτς. Ο Κροάτης φαντάζει στα μάτια του ως ο απόλυτος άρχοντας της μεσαίας γραμμής, τον θαυμάζει για τον τρόπο παιχνιδιού του και την εφευρετικότητα στο παιχνίδι του. Ακόμη ένας ποδοσφαιριστής που του αρέσει ο τρόπος με τον οποίο αγωνίζεται είναι ο Γιαν Εμβιλά, τον οποίο γνώρισε στο Ρέντη.
Ο 17χρονος είχε θέσει ως έναν από τους πρωταρχικούς του στόχους να αγωνιστεί με τη φανέλα του Ολυμπιακού και να καταγράψει και ευρωπαϊκή συμμετοχή στο φαληρικό γήπεδο ενώ το μεγάλο του όνειρο είναι να φορέσει τη φανέλα της Εθνικής Ομάδας και να αγωνισθεί σε Παγκόσμιο Κύπελλο.