Έβγαλε πάλι, τα μάτια του με τα ίδια του τα χέρια! Έχασε δύο βαθμούς από τους τρεις, τους οποίους είχε στο τσεπάκι του. Κατρακύλησε βαθμολογικά. Αδικείται από το 1-1 ο ΠΑΟΚ αλλά... Αυτός και μόνον αυτός ευθύνεται γι' αυτό! Εξαιρετικός (κυρίως μέχρι το 35ο λεπτό) στο Α΄ ημίχρονο.
Καλός (κυρίως μετά το 60ο λεπτό) στο Β΄. Κι όμως, δε νίκησε. Αιτία; Μία άμμος... ευκαιρίες απέφερε μόλις έναν ...κόκκο γκολ! Για να πάνε - εκτός των άλλων - χαμένες οι εντυπώσεις ομαδικές κι ατομικές. Για πάνω από μία ώρα ο ΠΑΟΚ έπαιξε πολύ καλή μπάλα.
Ο Κωνσταντέλιας - είπαμε το "neχt big thing" - έκανε πάλι, πράματα και θάματα. Τζάμπα πήγε κι ο ομαδικός κι ο ατομικός κόπος. Μία ματιά στον καθρέφτη παικτών, θα φανούν οι - ανεπίδεκτοι μάθησης ...εκτέλεσης - υπόλογοι κι οι υπεύθυνοι της απώλειας δυο βαθμών. Για να παραμένει αιωρούμενη "δαμόκλειος σπάθη" η απορία: Πως και γιατί ο "δικέφαλος" έχει τέτοια κενά εξαιρετικές πτήσεις του; Πως και γιατί δεν κάνει τα εύκολα, ευκολότερα; Και μάλιστα, όταν έχει τα ηνία του αγώνα στα χέρια του; Αναμένεται λύση της απορίας από προπονητές και παίκτες του "δικέφαλου".
Η... συγκεκριμένη απορία είναι απειλή κατάρρευσης κάθε οικοδομήματος σε κάθε αγώνα του. Σε αυτήν την αρνητική αναφορά προσθέστε και μία άλλη. Πάνε πακέτο αυτές. Τη συγκλονιστική έλλειψη ικανότητας του "δικέφαλου" στα τελειώματα. Είναι... Παραμένει πολύ καιρό τώρα, ανίατη ασθένεια. Ως εκ τούτου βλάπτει σοβαρά την υγεία του.
Δίχως άμεση θεραπεία, ο "δικέφαλος" δεν έχει προοπτικές σωτηρίας της εφετινής παρτίδας. Αν και καταβάλλει τεράστια προσπάθεια, να το πράξει. Αδικεί βέβαια, κατάφωρα τον ίδιον τον εαυτόν. Κι αυτή η αδικία δε συγχωρεί την αμαρτία απώλειας βαθμών όπως χθες, στο Περιστέρι.
Επειδή περί αμαρτίας πρόκειται. Και δεν είναι η πρώτη τέτοια για το ΠΑΟΚ. Με μία άμμο... ευκαιρίες - επιμένουμε εμείς - να αποφέρει έναν... κόκκο γκολ!
ΥΓ 1: Κι εσύ λαέ του ΠΑΟΚ... Μην ξεχνάς το μπάσκετ του! Αξίζει εφέτος - κι επί του παρόντος, τουλάχιστον - αναφανδόν στήριξη. Δικαιώνονται επιτέλους, άπασες οι επιλογές της διοικητικής ηγεσίας της ΚΑΕ. Ανάμεσα τους κι η παραμονή της τεχνικής ηγεσίας.
ΥΓ 2: Επίσης, πιάνουν τόπο επιτέλους, οι θυσίες - με αίμα... ψυχής - της διοικητικής ηγεσίας. Αξίζει αυτή η ηρωική (επειδή περί τέτοιας πρόκειται) διοικητική ηγεσία να πει: "Χαλάλι..."!
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook