Ο ΠΑΟΚ είναι υποχρεωμένος να υπερβάλλει εαυτόν για να τερματίσει με το κεφάλι ψηλά τη χρονιά.
Αναντίρρητα η χρονιά ξεκίνησε με τον χειρότερο τρόπο. Η αιφνιδιαστική «απόδραση» του Ρουμάνου κόουτς, δημιούργησε μια μεγάλη αναταραχή, προκαλώντας ένα σοβαρό πλήγμα και ένα μεγάλο ρήγμα όπως αποδείχθηκε, στην συνοχή των κυπελλούχων. Με συνέπεια να προκύψουν ένα σωρό προβλήματα και να αποσταθεροποιηθεί όχι μόνο η ομάδα, αλλά και στο σύνολό της η όλη οικογένεια ΠΑΟΚ.
Ο διάδοχος του Λουτσέσκου προσπάθησε, αλλά δεν τα κατάφερε να γεφυρώσει το κενό. Κι αυτό γιατί επιχείρησε να περάσει «βίαια» τη δική του «φιλοσοφία», ανατρέποντας και αλλάζοντας τα βασικά και παγιωμένα επιτυχώς από τον προκάτοχό του. Δε του βγήκαν οι «νεωτερισμοί». Η ομάδα δυσκολευόταν να προσαρμοστεί. Η εικόνα της σε σύγκριση με την προηγούμενη χρονιά, γκριζάριζε και θόλωνε με το χρόνο, ενώ οι αγχωτικές εμφανίσεις και οι βαθμολογικές της απώλειες τη δυσκόλευαν να διατηρήσει την επαφή της με την κορυφή.
Η κατάσταση όπως ήταν επόμενο και όπως τελικά επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια επιδεινώθηκε, όταν ο σύλλογος οδηγήθηκε στα… «σαγόνια του καρχαρία» (της επιτροπής δηλαδή του Αυγενάκη). Με τον όλο οργανισμό ΠΑΟΚ να μένει εμβρόντητος, διαπιστώνοντας την τρομερή παρασκηνιακή δύναμη των διωκτών του, οι οποίοι με την στήριξη ενός επιπόλαιου, ανεύθυνου και επικίνδυνα ανίκανου υφυπουργού, όχι απλά εξουδετέρωσαν τους νταμπλούχους από την διεκδίκηση του τίτλου, αλλά τον έστειλαν αδιάβαστο από το πουθενά και με το τίποτα στον υποβιβασμό!!! Τόση δύναμη, τόση εξουσία! Θέλοντας και μη μαζί με όλους και η ομάδα ένοιωσε στο πετσί της και βίωσε και βιώνει ακόμη το σοκ, την πίεση και τον προβληματισμό για τα επερχόμενα.
Η κεκτημένη ταχύτητα των νταμπλούχων μετά την εγκατάλειψη του Λουτσέσκου και την αδυναμία προσαρμογής των παικτών στα νέα δεδομένα του Πορτογάλου, μαζί με την βαθμολογική ληστεία προφανώς και δικαίως αναχαιτίστηκε και δεν έμεινε ούτε υποψία ελπίδας .
Ο ΠΑΟΚ από συγκυρίες, δικά του λάθη και από έναν βρόμικο τρόπο με τον οποίο εξοντώθηκε βαθμολογικά, απομακρύνθηκε από τον πρώτο του στόχο και περιορίστηκε στη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης και την κατάκτηση του κυπέλλου. Είναι αλήθεια πως η ομάδα δεν είναι σε «καλό φεγγάρι». Όμως το ίδιο αλήθεια είναι πως ο ΠΑΟΚ στα δύσκολα συνηθίζει και μάλιστα με εντυπωσιακό τρόπο, να αλλάζει.
Σ’ αυτές τις θεαματικές μεταλλάξεις του, όλοι σπεύδουν να του αναγνωρίσουν ότι έχει μέταλλο μεγάλης ομάδας, το οποίο δυσκολεύεται και να τον εγκαταλείψει. Άλλωστε οι περισσότεροι από τους πρωταγωνιστές της μεγάλης περσινής πορείας του, είναι ακόμη παρόντες. Μπορεί κάποιοι τραυματισμοί ή λαθεμένες διαχειρίσεις του ταλέντου τους και των ικανοτήτων τους να τους έριξαν το ηθικό και να τραυμάτισαν την αυτοπεποίθησή τους. Όμως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο μιας αιφνιδιαστικής επανάκαμψης, η οποία ίσως να ξεκινήσει και από αύριο το βράδυ. Οι υγιείς σπασμοί προς αυτή την κατεύθυνση επισημάνθηκαν – έστω και λίγοι – στις δύο τελευταίες εμφανίσεις της ομάδας.
Θα ήταν ευχής έργο να βοήθησαν στο να αλλάξει ριζικά και η ψυχολογία όλων και στο να συνειδητοποιήσουν άπαντες αν χρειαστεί (που θα χρειαστεί) να υπερβάλλουν εαυτούς για να βγουν νικητές μέσα από τις μάχες ενός πολυμέτωπου αλλά και βρόμικου πολέμου. Με ό,τι σημαίνει αυτό το τελευταίο.
Υ.Γ.: Τον έτσουξε τον Κούγια, η απάντηση του Κυριάκου. Η αντίδρασή του; Θα του υποβάλλει μήνυση και θα ζητήσει ένα σκασμό λεφτά για αποζημίωση! Αναρωτήθηκε άραγε πως το κρίνει αυτό η κοινή γνώμη; Ο εκφοβισμός και η απειλή έχουν θέση σ’ αυτού του είδους τις αντιπαραθέσεις; Και επί του προκειμένου περιμένουμε πως θα αντιδράσει ο Αλαφούζος που τον αποκάλεσε διεφθαρμένο. Θα τον μηνύσει; Θα τον αγνοήσει; Ή θα τον βάλει στην πριονοκορδέλα του «Σκάι» και τότε θα να τρέχει το «αφεντικό» με τα ΜΜΕ που διαθέτει για να τον προστατέψει; Έχω μια σχετική περιέργεια για το τι επιφυλάσσει το μέλλον στον «έγχρωμο» (από το μαύρισμα) της προεδρικής του υποψηφιότητας, συμπαθέστατο ιδιοκτήτη της Λάρισας.