Αγαπητή Metrosport
Η Εθνική Ελλάδας δεν θα πάει στο Κατάρ, αλλά δεν μπορούμε να μιλάμε για αποτυχία. Αν πήγαινε, θα ήταν θαύμα.
Αρα κανέναν δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε επειδή δεν έγινε θαύμα. Σε αγώνες ομίλου είμαστε πολύ μικροί για να βάλουμε κάτω μια Ισπανία και μια Σουηδία. Θα περάσουμε τη Γεωργία και το Κόσσοβο.
Αυτό μπορούσαμε, αντικειμενικά, να κάνουμε, αυτό θα κάνουμε. Το μόνο που μας πικραίνει είναι ότι οι δύο ισοπαλίες μαζί τους ήταν εκείνες που ψαλίδισαν τις λιγοστές ελπίδες μας.
Αυτός ο αποκλεισμός πρέπει να διδάξει κάτι πολύ σημαντικό σε όλους αυτούς που ονομάζουμε στο ποδόσφαιρο “παράγοντες”. Οτι οι Ελληνες ποδοσφαιριστές έχουν δυνατότητες, αλλά για να επωφεληθεί από αυτές η Εθνική ομάδα πρέπει επιτέλους να σοβαρευτούμε.
Είμαστε μικρή χώρα, με λίγο πληθυσμό. Αναλογικά, λίγοι είναι και οι ποδοσφαιριστές σε σύγκριση με άλλες μεγαλύτερες χώρες με περισσότερο πληθυσμό. Εμείς, όμως, τους λίγους τους κάνουμε ελάχιστους. Προτιμάμε να φορτώνουμε τα ρόστερ των ομάδων μας με ξένους.
Οχι ξένους παικταράδες, που δεν έχουμε τα φόντα να αποκτήσουμε, αλλά ξένους της σειράς, που όμοιούς τους μπορούμε να βρούμε άνετα στις ελληνικές ομάδες, αν τους δώσουμε χώρο για να αναδειχθούν και αν φροντίσουμε να τους “δουλέψουμε” με την ποιότητα που απαιτούν οι εξελίξεις στο σύγχρονο ευρωπαικό ποδόσφαιρο.
Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για όσους εξουσιάζουν τις ελληνικές ομάδες και ιδιαίτερα τις μεγάλες, που λογικό είναι (και πρέπει) να αποτελούν τους βασικούς τροφοδότες της Εθνικής. Οι “παράγοντες”, αντί να γεμίζουν, αδειάζουν συνεχώς τη δεξαμενή και, μάλιστα, συνεχίζουν ακάθεκτοι επίμονα κάθε χρόνο, μολονότι οι ομάδες τους κανένα χαϊρι και καμια προκοπή δεν βλέπουν με έναν σωρό ξένους στα ρόστερ τους.
Απόδειξη η παταγώδης αποτυχία τους όλα τα τελευταία χρόνια στις ευρωπαικές διοργανώσεις. Στην Ευρώπη, ο κάθε νοήμων καταλαβαίνει ότι οι ομάδες μας παραμένουν ταλαίπωροι κομπάρσοι. Αυτοί, όμως, όχι.
Δεν απαιτώ να γεμίζουν οι πέντε μεγάλοι με Ελληνες και να τους νοιάζει κυρίως να αποτελούν το φυτώριο για την Εθνική. Οχι βέβαια. Προφανώς δεν μπορεί να είναι αυτός ο βασικός στόχος τους.
Λέω, όμως, ότι προς το συμφέρον των ίδιων των δικών τους ομάδων θα είναι να “ψαχτούν” περισσότερο με τα Ελληνόπουλα, με δεδομένο ότι δεν έχουν το οικονομικό ανάστημα να φέρουν πραγματικά μεγάλους ξένους παίκτες, ενώ και η Ελλάδα αποτελεί για τέτοιους παίκτες ελκυστικό όχι ποδοσφαιρικό αλλά μόνο τουριστικό προορισμό.
Αναρωτιέμαι προς τι το να επιμένουν να παρουσιάζουν 11άδες με 9 ή 10 ξένους και 18άδες με 14-15 ξένους. Το μόνο που θα μπορούσα να υποθέσω είναι ότι γίνονται... χοντρά παιχνίδια κάτω από το τραπέζι στις αγορές ξένων παικτών, αλλά πολλοί λίγοι είναι αυτοί που τους αγοράζουν.
Τους περισσότερους τους παίρνουν από την ελεύθερη αγορά, ή τους δανείζονται για να είναι χαμηλό το κόστος. Επομένως, πρόκειται απλώς για έναν επιζήμιο παραλογισμό, ο οποίος έχει άμεσο οδυνηρό αντίκτυπο στις ομάδες τους και έμμεσο στην Εθνική.
ΥΓ. Η ομάδα που ασχολείται πιο σοβαρά με τους Ελληνες και ιδιαίτερα τους νεαρούς είναι, μακράν της δεύτερης, ο ΠΑΟΚ. Αλλά, για όνομα του Θεού. Ποιούς παίκτες μπορεί να βρει στον ΠΑΟΚ ο Φαν'τ Σιπ; Τον Πασχαλάκη, τον Μιχαηλίδη και τέλος.
Α, ξέχασα. Εχει και Πέλκα, Λημνιό, Γιαννούλη και Τζόλη. Αυτούς δηλαδή που ο ΠΑΟΚ φρόντισε να πουλήσει, λες και ο μόνος λόγος για τον οποίο λειτουργεί τις εξαιρετικές ακαδημίες του είναι να βγάζει χρήμα και όχι πρώτα να ενισχύει αγωνιστικά την πρώτη ομάδα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook