Εύκολη και δίκαιη επικράτηση που μέχρις ενός σημείου διευκολύνθηκε και από την αποβολή, για την οποία δεν μπορεί να υπάρξει βέβαια η παραμικρή αμφισβήτηση. Ήταν εγκληματική ενέργεια του Αθανασίου, ο οποίος όπως πληροφορούμαστε έχει ήδη συμφωνήσει από φέτος, για να ενταχθεί στο ρόστερ της ομάδας του λιμανιού. Αυτό το τελευταίο βέβαια δεν το αναφέρουμε συνοδευόμενο από τον οποιοδήποτε υπαινιγμό. Απλά και ολοκάθαρα, μόνο για καθαρούς λόγους ενημέρωσης.
Ο χθεσινός ΠΑΟΚ χωρίς να «πιάσει» μια υψηλού επιπέδου απόδοση, διαχειρίστηκε τον αγώνα σύμφωνα με τις εντολές και την τακτική του προπονητή του. Ο οποίος στα τελευταία παιχνίδια αναγκάζεται να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις με κάθε τρόπο, εξαιτίας του αβαθέστατου ροστερ που έχει στη διάθεση του. Το πρόβλημα υπαρκτό από την αρχή της σεζόν, οδήγησε σε απώλειες οι οποίες θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν είχαμε μία στοιχειωδώς ικανοποιητική και έγκαιρη μεταγραφική ενίσχυση. Τα αλλεπάλληλα rotation και τα πολλαπλά χαμένα πρώτα ημίχρονα στοίχισαν. Ωστόσο παρόλες τις μεγάλες αντιξοότητες που απείλησαν σοβαρά την ισόρροπη προσπάθεια της ομάδας και τους χαμένους βαθμούς μέσα σε μια έδρα που πάντοτε αποτελούσε τον 12ο παίκτη, η ομάδα κατάφερε να σταθεί όρθια και σε απόσταση αναπνοής από τους στόχους της. Αυτό το τελευταίο προφανώς δεν αποτελεί μόνο κίνητρο, αλλά παράλληλα και σε απόλυτο βαθμό μια μεγάλη υποχρέωση. Νομίζουμε ότι πλέον δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ούτε για αναβολές σε ότι αφορά την ύψιστη υποχρέωση των υπεύθυνων να προχωρήσουν άμεσα στη σοβαρή ενίσχυση. Οι κινήσεις επιβάλλεται να γίνουν όχι απλά για να φανεί ότι κάτι γίνεται. Το «πασαλιψατέρ» το πλήρωσαν οι πρωταθλητές, οι οποίοι όπως προαναφέραμε είχαν το κουράγιο παλεύοντας με τα μύρια όσα προβλήματα τους, να καταφέρουν να μην απομακρυνθούν από την κορυφή. Εξαντλήσαμε ένα μεγάλο μέρος του σχολίου μας για ένα θέμα που το θεωρούμε εδώ και αρκετό καιρό υψίστης σημασίας. Το ότι το ρόστερ από εδώ και πέρα θα πρέπει να είναι ενισχυμένο, δεν χωράει την παραμικρή αμφιβολία.
Πάμε όμως στο χθεσινό παιχνίδι. Η «διαδικασία» - ως εκ τούτου και η «διαχείριση» - πέρασαν μάσα από το 90λεπτο, αφήνοντας κάποιες από τις συνηθισμένες αδυναμίες (ήταν λίγες βέβαια), για να εξελιχθεί σε μια άνετη νίκη. Το ότι διευκόλυνε τα πράγματα η αποβολή, έχει κι αυτό τη σημασία του. Όμως στην πορεία προέκυψαν και κάποια απρόβλεπτα (;) εμπόδια, όπως το νέο πέναλτι – εφεύρεση που έβγαλαν μέσα από το σακουλάκι του «κλιν», ο Σιδηρόπουλος και ο Φωτιάς. Εμπόδιο το οποίο μπορούσε να αλλάξει ισορροπίες και ψυχολογίες, αν δεν υπήρχε κάτω από την εστία ο «απίστευτος» πλέον Κοτάρσκι. Η νέα του παρέμβαση βοήθησε ώστε να διατηρηθούν οι ισορροπίες που είχε ήδη επιβάλει ο ΠΑΟΚ, με την ανωτερότητα του σε ολόκληρο τον αγώνα. Έτσι, φτάσαμε στο φινάλε και στον τρόπο με τον οποίο σφραγίστηκε η «σύγκρουση». Σε αυτό φρόντισε ο χαρισματικός «χρυσοκέφαλος» Μαντί Καμαρά, ο οποίος μέσα σε μία αποθέωση, σφράγισε τη μοίρα του αγώνα, γράφοντας με αυτό τον εκπληκτικό τρόπο, μια ξεχωριστή και αρκούντως εντυπωσιακή, μικρή ολόφωτη παράδοση.
Η χρονιά λοιπόν έκλεισε για τον ΠΑΟΚ με μια νίκη που έφερε άλλους 3 πολύτιμους βαθμούς και διατήρησε τους πρωταθλητές στο ρετιρέ. Σίγουρα υπάρχει αισιοδοξία, παράλληλα βέβαια με το χρέος που υπάρχει για άμεση και αξιόπιστη μεταγραφική ενίσχυση. Κάτι που ξεχώρισε μαζί με τα επιτεύγματα του Κοτάρσκι και του Καμαρά, ήταν η καλή απόδοση του Μιχαηλίδη, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο ο κόσμος του ΠΑΟΚ στήριξε τον ταλαντούχο παίκτη και του έδωσε κουράγιο, για να ξαναβρεί σύντομα τον καλό εαυτό του. Ο ίδιος με την εμφάνιση του, αλλά και ο κόσμος με τις ολόθερμες ευχές και την υποστήριξη του, «ξόρκισαν» αυτό που τον βασάνιζε.
ΥΓ: Βαρύ το πένθος στην οικογένεια του ΠΑΟΚ. Μεγάλος ο πόνος σε όλους εμάς που είμασταν πιο κοντά του, αδέρφια και φίλοι, στα ευλογημένα χρόνια της χρυσής εποχής του ΠΑΟΚ του 70΄. Έφυγε ο Τάκης ο Δούμτσιος. Για τους νέους πιθανότατα άγνωστος. Για όσους όμως γνώριζαν το λεβεντόπαιδο από τα Πορόγια, που είχε μετατρέψει τα γραφεία της επιχείρησης του σε στέκι των οργανωμένων, δεν ξεχνιέται. Οι εκδρομές - μαμούθ που έγραψαν ιστορία, ξεκινούσαν με την δική του εντολή και με την δική του γενναιόδωρη χρηματοδότηση. Πάντοτε με το χέρι στην τσέπη για τον ΠΑΟΚ ο Τάκης. «Ήταν ένας από εμάς και τον λατρεύαμε», μου εξομολογήθηκε παλιός ΠΑΟΚτσής οργανωμένος στην «Θύρα 4» και συμπλήρωσε: «Δεν θα ξαναπεράσει τέτοιο λεβεντόπαιδο από το σύλλογο μας». Ήταν άτυχοι ομολογουμένως αυτοί που δεν τον γνώρισαν και δεν έζησαν το μέγεθος της προσφοράς του και της αφοσίωσης του στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ. Βαρύ το πένθος στην οικογένεια ΠΑΟΚ. Όλοι εμείς που τον ζήσαμε τον αποχαιρετούμε, υποσχόμενοι πως δεν πρόκειται να αφήσουμε να σβήσει ποτέ η μνήμη του. Προσευχόμενοι για την ανάπαυση της ψυχής του, συλλυπούμαστε την αγαπημένη του σύζυγο και τα δυο παιδιά του Πασχάλη και Σάκη. Καλό ταξίδι αδερφέ, φίλε και μεγάλε ΠΑΟΚτσή…
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Μπείτε στην παρέα μας στο instagram
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook
Εγγραφείτε στο κανάλι του metrosport.gr και του Metropolis 95.5 στο youtube