Όλα έδειχναν αρχικά ότι δεν υπήρχε περίπτωση να χάσει από τους Σκωτσέζους, τους οποίους έπαιζε σχεδόν μονότερμα σε ολόκληρο το πρώτο 45λετο. Στη συνέχεια με το 2-0 στην πλάτη τους οι φιλοξενούμενοι, όλα έδειχναν πως είχαν το πάνω χέρι οι αντίπαλοι τους. Και στο φινάλε; Όλα κατέληξαν σε μια επικράτηση που χωρίς υπερβολή μπορεί να χαρακτηριστεί ιστορική. Ο σίγουρα χαμένος ανέκαμψε με έναν συναρπαστικό τρόπο και πέτυχε… το ακατόρθωτο.
Δικαιολογημένοι οι πανηγυρισμοί, με την σούπερ ανατροπή να καταγράφεται σαν άθλος και αποκατάσταση της ποδοσφαιρικής κανονικότητας. Γιατί ο ΠΑΟΚ σαφέστατα ήταν η καλύτερη ομάδα μέσα στο γήπεδο. Η οποία όμως κινδύνεψε με την χαλαρότητα που έδειξε σε κάποιες λίγες στιγμές, να χάσει μια χρυσή πρωτιά που την είχε στα χέρια της. Υπήρχαν δύο στιγμές που η άμυνα του έδειξε τρύπια σαν ελβετικό τυρί, με την αλληλοκάλυψη παντελώς και αφελώς απούσα. Παρακολουθώντας το χθεσινό παιχνίδι (την όλη εξέλιξη του) και μένοντας στο εντυπωσιακό και συγκλονιστικό φινάλε του, θέλεις δεν θέλεις αφήνεις στην άκρη τις όποιες ενστάσεις μπορούσαν να γίνουν (αν δηλαδή το rotation ήταν πετυχημένο).
Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν. Και αν έγιναν κάποια λάθη διαγράφηκαν με ένα μπλάνκο, αφήνοντας το κάδρο του θριάμβου της μεγάλης αυτής επιτυχίας, ολόφωτο και αστραφτερό. Δεν έχεις δηλαδή την διάθεση να ψάξεις να βρεις κάποια λάθη – που πιθανόν να έγιναν – και έδωσαν την ευκαιρία σε μια ομάδα που το παιχνίδι της θεμελιώνεται πάνω σε γιόμες και σε εξαιρετικά αράουτ που έμοιαζαν με κόρνερ και τίποτα περισσότερο. Επαναλαμβάνουμε πως ο ΠΑΟΚ ήταν και χθες η καλύτερη ομάδα και δίκαια νίκησε. Πιθανότατα και έτσι έπρεπε, να καθαρίσει την μπουγάδα από νωρίς. Από το πρώτο επαναλαμβάνουμε 45λεπτο. Τελικά ότι δεν κατάφερε σε αυτό το χρονικό διάστημα, το πέτυχε στα τελευταία σχεδόν λεπτά της αναμέτρησης. Με τη νίκη του ο δικέφαλος θρονιάζεται στην κορυφή της βαθμολογίας στον όμιλο, έχοντας στόχο να κρατηθεί εκεί ψηλά, προσδοκώντας και τα προνόμια που υπάρχουν από την πρώτη θέση.
Σε ατομικό επίπεδο ο Κοτάρσκι δεν ευθύνεται για κανένα από τα γκολ που δέχθηκε. Συγκινητικός και ουσιώδης ο μεγάλος αρχηγός, αμυντικά ευάλωτος από την πλευρά του ο Σοάρες. Το κεντρικό δίδυμο Εκόνγκ – Κουλιεράκης έδωσε πολλές μάχες, έχασε όμως και μερικές φορές την αυτοκυριαρχία του και την υποχρέωση της αλληλοκάλυψης. Καλός ο Σβαμπ, έτρεξε ο Τσιγγάρας, ο Ζίβκοβιτς «έφαγε πολύ ξύλο», ωστόσο βοήθησε αμυντικά όπως πάντα. Ο Κωνσταντέλιας είχε κάποιες στιγμές που υποχρεώνουν ακόμη και τους αντιπάλους να τον χειροκροτήσουν. Το δοκάρι και η ασίστ στον Ντεσπόντοφ ήταν «όλα τα λεφτά». Ο Τάισον είχε διάθεση, αλλά δεν είχε χημεία με τον Σοάρες. Έτσι, εκείνη η πλευρά δούλεψε μόνο όταν μπήκε στην ενδεκάδα ο Μπάμπα. Στα ρηχά ο Μπράντον Τόμας. Οι αλλαγές βοήθησαν στη μεταμόρφωση της ομάδας, η οποία με το 2-0 στην πλάτη της, είχε χάσει την ψυχραιμία της και ήταν φορτωμένη με μεγάλο άγχος. Η «επιστροφή» των θριαμβευτών επιτάσσει την πολύ προσεκτική και σοβαρή διαχείριση, τόσο της μεγάλης ευρωπαϊκής επιτυχίας, όσο και της προετοιμασίας ενόψει ενός παιχνιδιού πολύ σοβαρού και πάλι εκτός έδρας με την ΑΕΚ. Μερικές ανάσες και αμέσως στα βαθιά σε τρία 24ωρα.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.