Θυμάμαι την περίοδο πριν αναλάβει την προεδρία της ΕΠΟ ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Θυμάμαι, σαν να ήταν χθες, πόσο πιθανό το θεωρούσαμε όσοι ξέρουμε την ανθρωπογεωγραφία της ομοσπονδίας, τους συσχετισμούς δυνάμεων και την επιρροή που ασκούν οι ισχυροί του ελληνικού ποδοσφαίρου στους εκλέκτορες-προέδρους των Ενώσεων Ποδοσφαιρικών Σωματείων, να αποτύχει ο Ζαγοράκης και να αναγκαστεί, πολύ γρήγορα, μάλιστα, να τα βροντήξει και να φύγει.
Θυμάμαι πόσο έντονη ήταν η ανησυχία που έβγαινε από την δική του πλευρά και την συμμεριζόταν, ασφαλώς, πολλοί ακόμη, κοντινοί του άνθρωποι και όχι μόνο, αυτοί που ξέρουν τι ισχύει στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στην ΕΠΟ, ότι είναι πολύ σοβαρός ο κίνδυνος να... καεί ο αρχηγός της Πρωταθλήτριας Ευρώπης Εθνικής Ομάδας.
Θυμάμαι κάποια άρθρα μου εκείνη την περίοδο, με πιο χαρακτηριστικά ένα που είχε τίτλο «χωρίς έλεγχο της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΠΟ ο Ζαγοράκης θα καεί» κι ένα άλλο «αν δεν σκοπεύετε να του δώσετε εν λευκώ την ΕΠΟ, αφήστε τον καλύτερα στην Ευρωβουλή»
Αυτό το εξάμηνο που ακολούθησε δικαίωσε απόλυτα όσους ανησυχούσαν, όσους αμφέβαλλαν, κάποιους που έφταναν μέχρι και να στοιχηματίζουν πως ούτε ο Ζαγοράκης, ούτε ο εμβληματικός αρχηγός της εθνικής Ελλάδας θα κατάφερνε να ενώσει τους ισχυρούς του ελληνικού ποδοσφαίρου και να τους πείσει ότι πρέπει να τον εμπιστευτούν και να τον αφήσουν να διοικήσει σύμφωνα με το δικό του σχέδιο.
Δεν είχε τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο ο «Ζαγόρ» σε αυτή την τόσο σύντομη θητεία του ως πρόεδρος της ΕΠΟ, δεν είχε την απόλυτη ελευθερία κινήσεων, ήταν αρκετές οι περιπτώσεις στις οποίες... καπελώθηκε.
Και, φυσικά, δεν το άντεξε. Το ήξερε πριν αναλάβει, αλλά το τελευταίο εξάμηνο το εμπέδωσε πλήρως, το ένιωσε στο πετσί του, τι σημαίνει να μην έχεις την πλειοψηφία στην Εκτελεστική Επιτροπή και καμία ελπίδα να την αποκτήσεις.
Άρα δεν είχε κανένα νόημα να μένει και να φθείρεται. Δεν είχε κανένα λόγο να τσαλακώνεται, να πληρώνει αυτός το μάρμαρο για πράγματα που δεν αποφάσιζε ο ίδιος.
Το είχα γράψει από τον Φεβρουάριο ότι ο Ζαγοράκης ήταν η τελευταία ευκαιρία για να αλλάξει η νοοτροπία, ο τρόπος οργάνωσης και διοίκησης του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η ευκαιρία αυτή χάθηκε και δεν πιστεύω ότι θα διαψευστώ, ότι θα υπάρξει άλλη...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook