Αγαπητή Metrosport,
Aυτό που συμβαίνει με τους δανεισμούς των ποδοσφαιριστών δεν το καταλαβαίνω. Να θεωρήσω λογικό να δοθούν κάποιοι νεαροί που τελειώνουν τη θητεία τους στην Κ-21 και δεν “χωρούν” όλοι να προωθηθούν στην πρώτη ομάδα. Δεν είναι, όμως, λογικό να σκορπάει μια ομάδα δεξιά κι αριστερά δανεικούς τους 20 από τους 25 παίκτες της Κ-21. Κάποιοι λίγοι, που θεωρούνται εξελίξιμοι προβιβάζονται στην πρώτη ομάδα. Κάποιοι άλλοι πηγαίνουν δανεικοί για να ωριμάσουν παίζοντας, ώστε να διαμορφωθεί άποψη για το αν έχουν τα φόντα να εξελιχθούν. Οι υπόλοιποι, στους οποίους δεν πιστεύουν οι υπεύθυνοι της ομάδας τους, γιατί πρέπει να πηγαινοέρχονται και να ταλαιπωρούνται; Δεν βγαίνει νόημα.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι νεαροί. Είναι και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Ο ΠΑΟΚ, ας πούμε, βασάνισε τον Μυστακίδη με συνεχείς δανεισμούς. Ενώ ήταν πλέον “ψημένος” και σχετικά έμπειρος και ενώ ήταν φως φανάρι ότι κανείς δεν τον υπολογίζει ως κρίσιμο κομμάτι του ρόστερ, άρχισαν να τον δίνουν δανεικό πότε στη μια ομάδα και πότε στην άλλη. Τα ίδια με τον Κίτσιου, τα ίδια με τον Κουλούρη, τα ίδια με τον Κάτσε. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, κανείς παίκτης δεν ωφελείται, κανείς παίκτης δεν γίνεται καλύτερος. Αν υπάρχει μία περίπτωση στις εκατό ένας παίκτης μέτριος να γίνει καλός, αυτή η περίπτωση μπορεί να τύχει μόνο στη δική του ομάδα, με τον δικό της προπονητή, ο οποίος θα ασχοληθεί ιδιαίτερα μαζί του για να τον βελτιώσει προς όφελος της ομάδας.
Κανείς προπονητής καμιάς άλλης ομάδας δεν πρόκειται να κάνει το ίδιο για έναν παίκτη που ξέρει ότι θα τον έχει μόνο για έξι μήνες. Ούτε ο Σαλπιγγίδης έγινε καλύτερος στη Λάρισα και την Καβάλα, ούτε ο Αθανασιάδης στον Πανσερραικό, ούτε ο Πέλκας στον Απόλλωνα Καλαμαριάς, ούτε καν ο Γιαννούλης στον Ατρόμητο, έστω και αν, με μια πρώτη θεώρηση, φαίνεται ειδικά αυτός να αποτελεί εξαίρεση. Οχι, ο Γιαννούλης θα βελτιωνόταν πολύ περισσότερο και θα ωρίμαζε πολύ πιο γρήγορα αν έμενε στον ΠΑΟΚ και αν δούλευε με τον ΠΑΟΚ τα χρόνια που δούλευε με τον Ατρόμητο. Ο Γιαννούλης “φώναζε” ότι είναι σπουδαίο ταλέντο, αλλά στον ΠΑΟΚ δεν τον πίστευαν, γι αυτό και τον άφηναν να βολοδέρνει στον Ατρόμητο. Το ίδιο λάθος είχαν κάνει και με τον Σάλπι και με τον Κλάους και με πολλούς άλλους παίκτες στο παρελθόν.
Για να επανέλθω στους νεαρούς της Κ-21, αν μιλάμε ειδικά για τον ΠΑΟΚ, το θέμα έχει και μια άλλη διάσταση. Στα 21 προς τα 22 κάνει “μπαμ” ένας παίκτης αν έχει μέλλον ή όχι και αν μπορεί ή όχι να κάνει μεγάλη καριέρα. Ο πραγματικά καλός παίκτης στα 21 προς τα 22 όχι μόνο προωθείται στην πρώτη ομάδα, αλλά παίζει κιόλας. Αυτό γίνεται σε όλες τις σοβαρές ευρωπαικές ομάδες. Και όχι από τα 21 ή τα 22, αλλά ακόμη και από τα 17. Στον ΠΑΟΚ, μολονότι η Κ-21 τα τελευταία χρόνια είναι συνεχώς πρωταθλήτρια, θεωρείται από “τραβηγμένο” έως παράλογο, όπως άλλωστε συμβαίνει γενικώς στην Ελλάδα. Παιδιά από την Κ-21 μόνο ο Παναθηναικός έχει προωθήσει και εκείνος από ανάγκη, επειδή εγκλωβίστηκε σε σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Από πού κι ως πού, λοιπόν, περιμένουν οι ομάδες να γλιτώσουν χρήματα και ταυτόχρονα να αναβαθμίσουν το ρόστερ τους; Πώς μπορούν να μιλούν για αξιοποίηση του Ελληνα ποδοσφαιριστή, όταν ακόμη και σήμερα, με την κρίση που προκάλεσε ο κορωνοϊός, εξακολουθούν να “ψάχνονται” στην ξένη αγορά, για να στείλουν πάλι καμιά εικοσαριά δικούς τους Ελληνες νεαρούς δανεικούς σε άλλες ομάδες;
ΥΓ. “Θέλω νιάτα στον νέο ΠΑΟΚ”, διέταξε ο Ιβάν, όπως έγραψε η “Μ”. Κι εγώ θέλω να ελπίζω ότι η εντολή είναι “Θέλω νιάτα κυρίως από τα σπλάχνα του ΠΑΟΚ στον νέο ΠΑΟΚ...”
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία,
Στέλιος Α. Γρηγοριάδης