Είναι πληγή στην ψυχή η απώλεια, εν καιρώ ειρήνης, μίας λεβεντιάς του Στρατού μας. Στον Πρασινοσκούφη αλεξιπτωτιστή που χάσαμε… Ναι, ναι χάσαμε επειδή με τα στρατευμένα παιδιά μια οικογένεια είμαστε… Στα καλά καθούμενα κατά την διάρκεια νυκτερινής άσκησης αναφερόμαστε. Τον βρήκε ο χάρος στο φτερά τον αδικοχαμένο αετό …
Πληγή στην ψυχή είναι ή μάλλον, ήταν η εικόνα με τις ανεμοδαρμένες σημαίες στο μνημείο των Τεμπών. Κι ολόψυχα μπράβο σε αυτούς οι οποίοι κόπιασαν και τίμησαν τα αδικοχαμένα αετόπουλα. Αντικατέστησαν τις παλιές σημαίες με νέες. Θα περνούμε πλέον, από εκεί (τούτο καθώς τα τελευταία 20 χρόνια κάναμε το Αθήνα – Θεσσαλονίκη διαδρομή… Άνω Τούμπα – Σιδηροδρομικός Σταθμός) δίχως την πληγή στην ψυχή. Χίλια μπράβο τους…
Πονά η ψυχή από την πληγή με τον άδικο χαμό τόσων ανθρώπων από τη Μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων στο Ασβεστοχώρι. Τα ξεκλήρισε τα γερόντια ο Κορωνοϊός κι η επιπολαιότητα κι η ανευθυνότητα συνανθρώπων τους. Δεν είναι αδικία της φύσης ο χαμός τους με τόσο σκληρό τρόπο. Αδικία συνανθρώπων τους είναι. Να την δούμε όλοι. Να μην ξαναγίνει. Τι έφταιγαν τα γερόντια; Αυτά ναι, όσο μπορούσαν πρόσεχαν. Εμείς όχι…
Βάλσαμο στις ψυχές των φίλων του είναι η πρόκριση του «δικέφαλου» στους Ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ. Και να ακριβολογούμε; Στους Ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ τουλάχιστον, καθώς είναι παρών στο «μέτωπο» για τους Ομίλους τού Γιουρόπα Λιγκ. Τις είχαν βαθιά πληγιάσει – βλέπετε – οι βαριές αλλεπάλληλες αποτυχίες της παρελθούσας αγωνιστικής περιόδου. Τις είχαν σκοτεινιάσει οι συνεχείς απαράδεκτες εμφανίσεις του. Είχαν χάσει την πνοή τους πέρυσι οι φίλοι του «δικέφαλου». Την βρήκαν εφέτος…
Αγαλλίαση πλατιά και στην ψυχή του Ιβάν Σαββίδη, στις ψυχές όλης της οικογένειας έφερε η νίκη με την Μπεσίκτας. Τόσα όνειρα, τόσες ελπίδες αλλά και τόσα χρήματα πήγαν χαμένα πέρυσι. Κι εφέτος; Με το «καλημέρα» ο ΠΑΟΚ άνοιξε με το σπαθί προπονητών και παικτών του… Πεδίον δόξης λαμπρόν. Βάρυνε τις ψυχές του Ιβάν Σαββίδη και της οικογένειας του η απογοήτευση της παρελθούσας αγωνιστικής περιόδου. Και δεν μπορεί… Όλο και κάποια αγωνία με λαχτάρα για την τρέχουσα τις έκανε ακόμη βαρύτερες.…
Έβγαλαν φτερά οι ψυχές των αετόπουλων (των παιδιών του Πάμπλο Γκαρσία και του Κώστα Ιωσηφίδη) μόλις φόρεσαν τη φανέλα της πρώτης ομάδας. Η εμπιστοσύνη του Αμπέλ Φερέιρα απογείωσε την ψυχολογία τους. Κι άρχισαν τις απίθανες πτήσεις τους στο γήπεδο. Δύο χρόνια τώρα – και κυρίως επί Ραζβάν Λουτσέσκου, για να μη λέμε μόνον, κι ορθώς, τα καλά του – με κομμένα φτερά ήταν όλα αυτά τα παιδιά. Μίκραινε ο ορίζοντας, μίκραινε κι η ψυχή τους…
ΥΓ 1: Ήρθε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη Θεσσαλονίκη. Συζήτησε σοβαρά κι ουσιαστικά για το μεγαλεπήβολο έργο της Νέας Τούμπας. Ήταν κι είναι ταγμένος… Δεσμευμένος είναι για την ολοκλήρωση του! Να πάρει ανάσα ανατολικά η μακεδονική πρωτεύουσα, να αλλάξει επίπεδο εγκλαταστάσεων το ποδόσφαιρο της. Δια λόγων επί του παρόντος. Ήγγικεν όμως, η ώρα και των έργων. Εκεί θα φανεί η δέσμευση του. Δεν αμφιβάλλουμε αλλά… Να μη θέσουμε και τους δακτύλους επί των τύπων των ήλων; Τόσο παρασκήνιο υπάρχει…
ΥΓ 2: Ο Πρωθυπουργός συναντήθηκε και συζήτησε εκτενώς με τους βουλευτές της Θεσσαλονίκης. Άκουσε τον σφυγμό της όπως αυτοί τον κατέγραψαν.. Κατέγραψε άραγε ένας εξ αυτών, για να κάνει την σχετική αναφορά στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον διαρκή βρασμό ψυχής των ΠΑΟΚτσήδων για τον ρόλο του Λευθέρη Αυγενάκη; Εμείς δε μάθαμε. Εσείς;
ΥΓ 3: Πολύπειρος – και πολύπαθος και πολύπαθος – σοβαρός πολιτικός με βαθιά και πλατιά γνώση τέτοιων θεμάτων το κατέστησε σαφές σε παράγοντες της οικογένειας του ΠΑΟΚ. Δεν πρέπει να μετακινηθεί μήτε… ρούπι από την Τούμπα εάν κι εφ’ όσον δεν πέσει κι η τελευταία δεσμευτική υπογραφή για την ολοκλήρωση του μεγαλεπήβολου έργου εκεί! Μήτε… ρούπι!