Δεν θα είναι εύκολη υπόθεση για τον ΠΑΟΚ η πρόκριση στην πρώτη φάση του Τσάμπιονς Λιγκ με τους οκτώ αγώνες (τέσσερις εντός και τέσσερις εκτός έδρας) εναντίον οκτώ διαφορετικών ομάδων. Σύμφωνα με το νέο format που θα ισχύσει από φέτος, αυτή είναι η φάση των ομίλων, όπως την είχαμε συνηθίσει. Και για να φτάσει εκεί ο ΠΑΟΚ πρέπει να κάνει τρεις προκρίσεις στους προκριματικούς γύρους με τις διπλές αναμετρήσεις. Όπως ακριβώς έκανε πέρσι στα προκριματικά του Κόνφερενς Λιγκ.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος αντίπαλος θα είναι πανεύκολος και ο δεύτερος εύκολος, αλλά ο τρίτος μπορεί να είναι αρκετά δύσκολος. Για παράδειγμα, είναι πιθανό να φέρει η κλήρωση απέναντι στον ΠΑΟΚ τη Γαλατάσαράι, ή τη Γιουνγκ Μπόις, η την Καραμπαγκ, ή τη Σλόβαν Μπρατισλάβας, ή την Μπόντο Γκλιμτ. Με καμία από αυτές τις ομάδες δεν μπορείς να θεωρείς δεδομένη την πρόκριση.
Θυμίζω ότι με μια πρόκριση ο ΠΑΟΚ εξασφαλίζει συμμετοχή στην πρώτη φάση του Κόνφερενς Λιγκ, με δεύτερη πρόκριση στην πρώτη φάση του Γιουρόπα Λιγκ, αλλά προφανώς ο στόχος θα είναι το Τσάμπιονς Λιγκ. Και για να επιτευχθεί θα χρειαστούν έξι αγώνες, αρχής γενομένης από τα τέλη Ιουλίου (23 ή 24), δηλαδή πριν καν τελειώσει το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Από αυτούς τους έξι αγώνες πρέπει ο ΠΑΟΚ να περάσει αλώβητος και να πάρει τις τρεις προκρίσεις, αλλά αυτό σημαίνει αυτόματα ότι πρέπει να βρίσκεται σε ένα πολύ καλό επίπεδο ετοιμότητας, μολονότι όλα θα κριθούν ουσιαστικά μέσα στον Αύγουστο.
Ξέρουμε καλά τι έγινε πέρσι. Οι τρεις προκρίσεις ήρθαν με τους παίκτες της προηγούμενης σεζόν, χωρίς καμία σημαντική προσφορά από νέες προσθήκες. Είναι κάτι που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να επαναληφθεί. Επιτέλους, αυτό το καλοκαίρι, για πρώτη φορά στα χρονικά, ας κάνει ο ΠΑΟΚ τις περισσότερες μεταγραφικές κινήσεις του εγκαίρως. Ας ικανοποιηθούν γρήγορα οι βασικές επιθυμίες του Λουτσέσκου. Κι αν πρόκειται να αποκτηθούν πέντε-έξι ποιοτικοί παίκτες, ας είναι τουλάχιστον οι τέσσερις παρόντες με την έναρξη της προετοιμασίας.
Όχι μόνο για να ενισχύσουν την ομάδα στην προσπάθειά της να περάσει στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά για να προλάβουν να έχουν ενταχθεί απόλυτα στην ομάδα και να έχουν καταλάβει στο 100% τη φιλοσοφία του προπονητή πριν έρθουν τα ακόμη πιο δύσκολα. Δηλαδή, η φάση των 36 στο Τσάμπιονς Λιγκ και το Πρωτάθλημα.
Εννοείται ότι υπάρχουν παίκτες διαθέσιμοι που αφήνουν τον χρόνο να κυλήσει, περιμένοντας να δεχτούν πολλές προτάσεις και δεν βιάζονται να αποφασίσουν ποια τους ικανοποιεί περισσότερο. Ωστόσο, ο ΠΑΟΚ, που χτυπά την πόρτα του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι φέτος πιο ελκυστικός. Μπορεί να πείσει πιο εύκολα και πιο γρήγορα έναν αξιόλογο ξένο παίκτη να έρθει στην Ελλάδα.
Ας γίνει, λοιπόν, κάθε δυνατή προσπάθεια, έτσι ώστε να μην αρχίσει η προετοιμασία μόνο με τους ίδους παίκτες και να μην αρχίσουν να έρχονται οι νεοαποκτηθέντες στη μέση ή και μετά τη λήξη των προκριματικών αγώνων του Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή την κακή συνήθεια την πλήρωσε ο ΠΑΟΚ πολλές φορές και μόνο πέρσι κατόρθωσε να αποφύγει τη ζημιά ενός πρόωρου αποκλεισμού στην Ευρώπη.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμη “πρέπει”. Οι παίκτες που θα αποκτηθούν να είναι αληθινά ποιοτικοί. Δεν χωράνε άλλα λάθη στην αξιολόγηση των μεταγραφικών στόχων. Δεν γίνεται, για παράδειγμα, να αναζητάς σέντερ φορ γκολτζή και να παίρνεις τον Νέλσον Ολιβέιρα. Ούτε τον Αλί Σαμάτα. Δεν γίνεται να θέλεις να ανεβείς επίπεδο και να μην αποκτάς τουλάχιστον έναν χαφ στις θέσεις “6” και “8” που είναι και δεξιοτέχνης αλλά και ταχύς.
Πολλές μεταγραφές δεν χρειάζονται κι αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι. Χρειάζονται λίγες, αλλά όλες πρέπει αυτή τη φορά να είναι εξαιρετικές επιλογές. Να είναι παίκτες πιο ποιοτικοί από τους υπάρχοντες. Παίκτες που θα κάνουν τον ΠΑΟΚ πιο δυνατό και δεν θα έρθουν απλώς για να γεμίσουν τον πάγκο με ρεζέρβες.