Την έκτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στα 800μ έκανε ο Χρήστος Κοτίτσας και ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Στίβου που έγινε στη Θεσσαλονίκη.
Ο νεαρός αθλητής μίλησε στο Metrosport.gr για το ατομικό ρεκόρ που πέτυχε, τη δηλητηρίαση που του στέρησε τη συμμετοχή στο Όρντετζεμ και τους επόμενους στόχους του.
Επιπλέον, αναφέρθηκε στη μηδαμινή χρηματοδότηση, στη βοήθεια του Αλέξανδρου Μακεδονίας καθώς και τις κακές συνθήκες που δυσχεραίνουν την προπόνηση του στο Καυτανζόγλειο.
«Το περίμενα καιρό αυτό το ρεκόρ, ξέσπασμα χαράς και δικαίωσης»
Στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα έκανες ατομικό ρεκόρ. Ήταν κάτι που το κυνηγούσες;
«Είμαι ικανοποιημένος με την επίδοση μου. Ήταν ένα ρεκόρ που κυνηγούσα καιρό. Ένιωθα πολύ καλά από το πρωί και το περίμενα, το πίστευα. Μπήκα να τρέξω για το ρεκόρ και μετά για τη θέση. Ήξερα ότι αν κατάφερνα να κάνω ρεκόρ, θα έπαιρνα και την πρώτη θέση».
Τι σκέφτηκες εκείνη τη στιγμή;
«Στα τελευταία 50-60 μέτρα κατάλαβα ότι ήμουν σε έναν γρήγορο ρυθμό. Μετά το πρώτο 400άρι δεν άκουγα τίποτα και σκεφτόμουν απλά το πώς θα φτάσω στα τελευταία 200 μέτρα. Είδα το χρονόμετρο και σκέφτηκα ότι επιτέλους δικαιώθηκα και πήρα αυτό που μου αξίζει. Σκέφτηκα και τους δικούς μου ανθρώπους και την προπονήτρια μου. Το περίμενα πολύ καιρό και το πανηγύρισα έντονα γιατί φέτος γινόταν πράγματα και μου το στερούσαν. Είχε μαζευτεί η ένταση, η πίεση και ξέσπασα. Ήταν ξέσπασμα χαράς και δικαίωσης».
Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες και τι σου είπε;
«Είδα τους φίλους μου, την οικογένεια και την προπονήτρια μου. Εκείνη ήταν σίγουρη ότι θα έκανα ρεκόρ. Ήταν χαρούμενη και αισθανόταν δικαιωμένη».
Στο μίτινγκ του Όρντετζεμ δεν συμμετείχες. Έπαθες δηλητηρίαση. Πώς προέκυψε;
«Είχα παραγγείλει φαγητό από έξω μια μέρα πριν φύγω. Δυστυχώς, μου έφερε εμετούς και ήταν αδύνατον να ταξιδέψω. Είχα εξαντληθεί. Αποφασίσαμε να μην συμμετέχω γιατί ερχόταν σημαντικοί αγώνες για τη βαθμολογία στο ranking και δεν θέλαμε να το διακινδυνεύσουμε. Απογοητεύτηκα που δεν μπόρεσα που αγωνιστώ γιατί είναι παραδοσιακά μια γρήγορη κούρσα, οι συνθήκες είναι φανταστικές και είχα πληρώσει και όλα τα έξοδα».
«Το 800άρι είναι η κλίση μου»
Πως αποφάσισες να ξεκινήσεις στίβο;
«Άρχισα από μικρή ηλικία στίβο και παράλληλα έπαιζα και ποδόσφαιρο. Ο τότε προπονητής μου με έβαλε σε κάποιους αγώνες και αφού είδαμε ότι πήγα καλά, συνεχίσαμε».
Δοκίμασες και άλλα αθλήματα;
«Εκτός από ποδόσφαιρο, έκανα και κολύμπι».
Γιατί διάλεξες ένα ατομικό άθλημα;
«Γιατί είσαι εσύ και ο εαυτός σου. Είναι πιο απαιτητικό».
Ήταν δική σου επιλογή οι μεγάλες αποστάσεις;
«Πιστεύω ότι εκεί είναι η κλίση μου. Μου αρέσουν οι μεγάλες αποστάσεις. Κρύβουν και ταχύτητα και αντοχή. Ειδικά το 800άρι είναι ένα εγκεφαλικό άθλημα, χρειάζεται αντοχή και συγκέντρωση».
Δοκίμασες και στα 100, 200;
«Όχι, μόνο στην προπόνηση».
Τι μυστικά κρύβει το 800άρι;
«Πρέπει να δώσεις το 100% του εαυτού σου. Πρέπει να έχεις εναλλακτικές λύσεις, να είσαι έτοιμος κάθε δευτερόλεπτο και να παραμένεις ψύχραιμος και ας φτάνουν οι σφυγμοί σου στο 200. Πρέπει να είσαι δυνατός, γρήγορος και αν σε ευνοήσουν και οι συνθήκες στην κούρσα, τότε μπορείς να κερδίσεις».
«Να κερδίσω τον εαυτό μου, μάθημα η ήττα»
Ποιος είναι ο αγώνας που σου έχει μείνει χαραγμένος στη μνήμη;
«Μου έχουν μείνει τρεις. Ο αγώνας στη Σερβία στο Βαλκανικό Παίδων που είχα κάνει μια καλή επίδοση και ατομικό ρεκόρ. Το είχα πανηγυρίσει με τον πατέρα μου και τον προπονητή μου. Ο άλλος είναι το 2013, όπου έκανα πανελλήνιο ρεκόρ στις Σέρρες στους Νέους και ας ήμουν ακόμη στην κατηγορία Παίδων και φυσικά, ο πρόσφατος αγώνας στο Πανελλήνιο της Θεσσαλονίκης».
Πώς διαχειρίζεσαι την ήττα;
«Η ήττα δεν είναι απαραίτητα κακή. Είναι μέσα στο πρόγραμμα. Το σημαντικό είναι να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να τα διορθώνεις. Η ήττα είναι ένα καλό μάθημα».
Πόσες ώρες κάνεις προπόνηση;
«Συνήθως κάνω προπόνηση δύο με τρεις ώρες καθημερινά. Δεν προλαβαίνω περισσότερες».
Τι περιλαμβάνει;
«Δουλεύουμε πάνω σε όλα. Κάνουμε αντοχή, ταχύτητα και βάρη».
Κάνεις κάποια διατροφή;
«Όχι, δεν ακολουθώ κάποιο ιδιαίτερο πρόγραμμα. Απλά προσέχω τι τρώω».
Ποια είναι η σημαντικότερη συμβουλή που σου έχει δώσει η προπονήτρια σου;
«Να κερδίσω τον εαυτό μου!».
«Ποια χρηματοδότηση; Δεν μπορείς να προπονείσαι 365 ημέρες στο Καυτανζόγλειο»
Είσαι ικανοποιημένος με τις εγκαταστάσεις στις οποίες προπονείσαι;
«Όχι. Όταν θέλεις να κάνεις υψηλές επιδόσεις, δεν μπορείς να προπονείσαι όλο τον χρόνο στη Θεσσαλονίκη και στο Καυτανζόγλειο. Ειδικά τον χειμώνα, οι συνθήκες είναι κακές. Υπάρχει αρκετός κόσμος. Ένα παιδάκι να πεταχτεί, μια μπάλα να περάσει και εσύ κινδυνεύεις να προπονηθείς. Η υγρασία στην πόλη είναι αρκετά υψηλή. Κάνει κρύο το χειμώνα. Δεν υπάρχει και υψόμετρο, κάτι που είναι απαραίτητο για τους αθλητές. Ένα προπονητικό κέντρο, επίσης, έχει και φαγητό και προσφέρει και αποθεραπεία. Στο Καυτανζόγλειο δεν υπάρχει καν σάουνα. Βλέπεις μόνο προβλήματα, παρά θετικά. Θα ήθελα να κάνω προετοιμασία στο εξωτερικό».
Είσαι ευχαριστημένος με τη χρηματοδότηση υπάρχει στο άθλημα;
«Ποια χρηματοδότηση; Ο μόνος που με στηρίζει είναι ο σύλλογος μου, ο Αλέξανδρος Μακεδονίας. Εκεί, οι άνθρωποι μας στηρίζουν και έχουμε οικονομικές απολαβές. Είναι οργανωμένοι, μας νιώθουν και μας βοηθούν».
Έχει χρειαστεί να βάλεις χρήματα από την τσέπη σου;
«Όπως και οι υπόλοιποι αθλητές, όχι μόνο εγώ».
Φαντάζομαι, δουλεύεις…
«Δουλεύω. Φυσικά και δουλεύω. Δεν γίνεται διαφορετικά. Έχω ένα ηλεκτρονικό site με συμπληρώματα (https://kotitsaspharm.gr/ ). Χρειάζεται πολλές ώρες την ημέρα. Είναι δύσκολο».
Πώς καταφέρνεις να συνδυάσεις δουλειά και προπόνηση;
«Προτεραιότητα δίνω στη δουλειά γιατί αυτή μου δίνει το ψωμί μου. Τον στίβο τον βλέπω ως χόμπι. Αφού δεν υπάρχουν απολαβές, είναι χόμπι».
«Να προκριθώ στον τελικό στην Αλγερία»
Τι σου έχει προσφέρει ο στίβος;
«Μαθαίνεις να έχεις ήθος, αξιοπρέπεια και ευγενής άμιλλα. Να είσαι οργανωμένος και συγκροτημένος. Ταξίδια, εμπειρίες και φίλους. Έμαθα να παλεύω μόνος μου με τον εαυτό μου».
Πήγες στη Βουλγαρία για σπουδές. Πώς ήταν η εμπειρία; Τι κέρδισες από αυτή;
«Ήμουν πέντε χρόνια εκεί και σπούδασα φαρμακευτική. Η σχολή ήταν ωραία, οι συνθήκες αρκετά καλές. Η εμπειρία ήταν θετική».
Ο επόμενος στόχος σου ποιος είναι;
«Να τα πάω καλά στην Αλγερία και να προκριθώ στον τελικό. Θέλω να βελτιώνομαι συνεχώς».
Ποιο είναι το μεγαλύτερο σου όνειρο;
«Κάθε αθλητής έχει όνειρο να πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες αλλά είναι δύσκολο πολύ».
Tips για Χρήστο
Αγαπημένο φαγητό: «Μουσακάς, κοτόπουλο με πατάτες και τα σαρμαδάκια της γιαγιάς μου»
Αγαπημένο χρώμα: «Μαύρο»
Αγαπημένη ταινία: «Man on Fire»
Αγαπημένο τραγούδι: «Ακούω τα πάντα, δεν έχω κάποιο αγαπημένο»
Ελεύθερος χρόνος: «Συνήθως βρίσκομαι με φίλους ή με την οικογένεια μου».