Αν είναι δυνατόν να φύγεις με κατεβασμένο το κεφάλι, μετά από ένα παιχνίδι που έδειχνε ότι «σου ταιριάζει» και που μπορείς να το ελέγξεις, πετυχαίνοντας μάλιστα και πρώτος γκολ. Κι αυτό, έχοντας απέναντι σου μια ομάδα καταθορυβημένη, μετά το εις βάρος της 0-1, να μετράει ευκαιρίες όχι από τις ικανότητες των παικτών της, αλλά από τα δικά σου απίστευτα και πολλά λάθη.
Έκλεισες το ημίχρονο χωρίς να το πληρώσεις αλλά και χωρίς να βάλεις μυαλό. Γιατί τα αλλεπάλληλα λάθη του πρώτου 45λεπτου συνεχίστηκαν. Κι αυτή την φορά το πλήρωσες ακριβά. Το 0-1 έγινε 2-1 με ευθύνες δικές σου. Δυστυχώς αυτές βαραίνουν δύο νεαρά και ταλαντούχα παιδιά. Τόσο η ισοφάριση, όσο και το δεύτερο γκολ, προήλθαν από λάθος διαχείριση συγκεκριμένων στιγμών που αποδείχθηκαν μοιραίες.
«Νίκη στο πιάτο» για τους γηπεδούχους που πέρασαν δραματικές στιγμές αναλογιζόμενοι πως ερχόταν μια σεισμική καταστροφή, όσο το 0-1 παρέμενε όρθιο και ανέγγιχτο. Ο Λουτσέσκου χθες επιχείρησε αλλαγές στο βασικό σχήμα. Ανακάτεψε την τράπουλα και του βγήκε, μέχρι που ήρθαν οι ψυχρολουσίες των τραγικών λαθών.
Από εκεί και πέρα εκνευρισμένος έχασε κι αυτός την ψυχραιμία του και μη μπορώντας να εξηγήσει πως είναι δυνατόν να γίνονται τέτοια λάθη σε παιχνίδια τόσο κρίσιμα, το έδειξε στο τέλος με χειρονομίες και αντιδράσεις απογοήτευσης. Προχώρησε στις αλλαγές, οι οποίες όμως δεν πρόλαβαν καν να μπουν στο παιχνίδι.
Σαφέστατα έσφαλε αντικαθιστώντας τον πλέον ουσιαστικό παίκτη του (Τάισον), όπως επίσης κι επιμένοντας για μια ακόμη φορά, στην επιστράτευση του Ελ Καντουρί. Για αυτό το παιχνίδι δεν μπορείς να πεις και πολλά. Έτσι όπως εξελίχθηκε σε οδηγεί σε διάφορες σκέψεις τις οποίες αν τις επικαλεστείς σαν αιτίες της κοροϊδίστικης ήττας, κινδυνεύεις να εκτεθείς ή να χαρακτηριστείς μετά Χριστό Προφήτης. Έτσι το «θέμα» κλείνει απλά με τον πικρό απολογισμό της απομάκρυνσης από τις διεκδικήσεις και το πως θα διαχειριστεί ο Λουτσέσκου την κατάσταση, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί.
Σε ατομικό επίπεδο ο Κοτάρσκι δεν ευθύνεται για κανένα από τα γκολ που δέχθηκε. Το δίδυμο Ίνγκασον - Κουλιεράκη σε πολύ άσχημη μέρα. Με τον μικρό να χρεώνεται το καθοριστικό δεύτερο γκολ, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το συγκεκριμένο λάθος του θα πρέπει να τον πάρει από κάτω. Μάλλον επιβάλλεται να το αξιολογήσει σαν μια εμπειρία.
Το ίδιο θα λέγαμε και για την περίπτωση του Κωνσταντέλια. Από τους υπόλοιπους ο Αουγκούστο, ο Ζίβκοβιτς και ο σκόρερ Τόμας (που έβγαλε το μεροκάματο του) δικαιούνται τον τίτλο μιας σχετικής διάκρισης.
Για τον Τάισον τα είπαμε παραπάνω. Ήταν η όαση στην ερημιά. Ο Σάστρε προσπάθησε αλλά δεν βοήθησε όσο έπρεπε, το ίδιο και ο Ράφα Σοάρες, που επιθετικά ομολογουμένως δικαιούται έναν καλό λόγο, αλλά αμυντικά η εικόνα του τελείως αμαρκάριστου Ελ Αραμπί που ξεκίνησε την βόλτα του με άνεση για να φτάσει εκεί που δημιουργήθηκε το δεύτερο γκολ από το λάθος του Κουλιεράκη, δεν ξεχνιέται εύκολα. Ο διαιτητής τα πήγε καλά.
Συνοψίζοντας, επαναλαμβάνουμε πως ο Ρουμάνος ανακάτεψε την τράπουλα και μέχρις ενός σημείου και πριν συμβούν τα αυτοκαταστροφικά λάθη, τα πήγε καλά. Όταν όμως «θόλωσε» η εξέλιξη του παιχνιδιού, δεν κατάφερε να αναστρέψει την κατάσταση και προχώρησε και στην αδικαιολόγητη αντικατάσταση του Τάισον.
ΥΓ: Η νέα θριαμβευτική επικράτηση στον ημιτελικό, της ομάδας βόλεϊ του ΠΑΟΚ επί του Παναθηναϊκού, αποτελεί μια ικανοποίηση στον πικραμένο από όλα τα άλλα κόσμο του ΠΑΟΚ.