Σιγά – σιγά καταρρίπτονται κάποια αίολα επιχειρήματα και άλλοθι αποπροσανατολισμού, με κινήσεις ρεαλιστικές που δίνουν ίσες ευκαιρίες και ανοίγουν το δρόμο για καλύτερες προοπτικές στη συνέχεια.
Κάποιες από τις διαπιστώσεις και από τα αντίστοιχα μηνύματα των τελευταίων εμφανίσεων και πιο συγκεκριμένα του αγώνα της Πέμπτης, σου δίνουν το δικαίωμα και την ευκαιρία να επισημάνεις μια σημαντική διαφοροποίηση «συμπεριφοράς» του Λουτσέσκου σε ότι έχει σχέση με τη διαχείριση του έμψυχου υλικού.
Και όταν λέμε διαφοροποίηση εννοούμε την εγκατάλειψη (έστω και με διπλωματικό και διακριτικό τρόπο) ενός «κλισέ», μέσα στο οποίο εντόπιζες εύκολα συγκεκριμένες εμμονές. Η αναφορά των οποίων στη συγκεκριμένη στιγμή δεν έχει πιστεύουμε καμία σημασία. Άλλωστε έχουν αναφερθεί όχι μόνον από εμάς, αρκετές φορές στο παρελθόν. Αξία λοιπόν επί του προκειμένου έχει το γεγονός πως ο Ρουμάνος κόουτς εγκατέλειψε κάποια «στερεότυπα» που οδηγούσαν πολλές φορές σε αυτοκαταστροφικά αδιέξοδα.
Ένα από αυτά ήταν και η ανεξήγητη επιμονή του να ποντάρει επί μονίμου βάσεως σε παίκτες και τακτικές (rotation) που δεν τον δικαίωναν. Κάτι που είχε σαν συνέπεια να μην έχουν τις ίδιες και ίσες ευκαιρίες όλοι οι ποδοσφαιριστές, μέσα σε ένα ρόστερ αδύναμο μάλιστα και ρηχό. Κάποια στιγμή γυρνούσες το βλέμμα σου στον πάγκο με τις εναλλακτικές λύσεις και δεν έβλεπες παρά ελάχιστους και επί μονίμου βάσεως στην αποστολή και τους υπόλοιπους που ήρθαν μάλιστα και σαν μεταγραφές, εξαφανισμένους ή να κάνουν το αγροτικό τους στην β΄ομάδα.
Αυτό το κλισέ και η στερεότυπη τακτική του κόουτς, τώρα τελευταία διαπιστώνουμε πως περνάει σιγά – σιγά στην άκρη και όλοι οι παίκτες του ρόστερ παίρνουν τις ευκαιρίες που στερήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Άρχισαν λοιπόν να εμφανίζονται στο προσκήνιο εξαφανισμένοι, μερικοί από τους οποίους μάλιστα επιβεβαίωσαν εντυπωσιακά πως άδικα είχαν μείνει στο περιθώριο. Η «αλλαγή συμπεριφοράς» του κόουτς απέναντι τους, δείχνει να έχει ευεργετικά αποτελέσματα.
Οπως το ίδιο ευεργετική αποδεικνύεται και είναι η προσπάθεια του να απομακρυνθεί από λύσεις ατελέσφορες και ανύπαρκτους σχεδιασμούς ενίσχυσης του ρόστερ. Στη διάρκεια της αγωνιστικής κρίσης επιχειρήθηκαν να επιστρατευτούν αίολα επιχειρήματα και φαιδρά άλλοθι με δηλώσεις σιβυλλικές και μερικές φορές αντιφατικές και αμφιλεγόμενες.
Τα περί ανανέωσης με υπερήλικες έμοιαζαν με ανέκδοτο, όπως επίσης και η αξιοποίηση ταλέντων από τις ακαδημίες, σε ένα κλαμπ που αποδεδειγμένα για να βγει στην επιφάνεια ένας εξελίξιμος παίκτης, έπρεπε να συμβούν σεισμοί, καταποντισμοί και χίλιες καραμπόλες, οδηγούσαν σε παρανοήσεις και αποπροσανατολισμούς. Έγιναν λάθη πολλά. Σήμερα και πριν μπούμε στην μεγάλη διακοπή λόγω Μουντιάλ, ο ΠΑΟΚ δείχνει να βρίσκει τον βηματισμό του, απαλλαγμένος από εμμονές και ότι αυτοκαταστροφικό τον κρατούσε αιχμάλωτο. Προσωπική μας άποψη και η ουσιαστική «αλλαγή» που παρουσιάζει ο κόουτς σε ότι βέβαια αφορά τον τρόπο διαχείρισης του ρόστερ.
Η αίσθηση όλων λοιπόν, είναι πως εδώ που βρίσκεται η ομάδα είναι μια πολύ καλή αφετηρία για την οργάνωση της αντεπίθεσης της. Αρκεί αυτή η αντεπίθεση να γίνει σωστά, οργανωμένα και με αποφασιστικότητα. Και να συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε και την ενίσχυση την μεταγραφική του ρόστερ. Συνοψίζοντας λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι κάποιες εμμονές του Ραζβάν δεν ωφέλησαν, ελπίζοντας ότι τις έχει «αποκηρύξει» και τις έβαλε στο περιθώριο. Η νέα εικόνα κόουτς και ομάδας δείχνει ικανή να βελτιωθεί και να φτάσει σε σημείο να διεκδικήσει με αξιώσεις τους στόχους που απέμειναν (δεύτερη θέση και κύπελλο). Ευχόμαστε όλα να πάνε καλά.
ΥΓ1: Σήμερα στην Τούμπα απέναντι σε έναν επικίνδυνο αντίπαλο όπως είναι ο Βόλος, χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Η καρδάρα με το γάλα πρέπει να μείνει... άθικτη. Το τρίβαθμο θεωρείται και είναι υπερπολύτιμο.
ΥΓ2: Αποχώρησαν θριαμβευτικά (!) ... παραμένοντας! Μόνον από αυτούς θα μπορούσε κανείς να περιμένει κάτι τέτοιο. Την αυτογελοιοποίηση την έχουν για ψωμοτύρι.