Μετά το τέλος του αγώνα του ΠΑΟΚ με την Χάιντουκ στο Σπλιτ είχα αναφερθεί εκτενώς στον ρεαλισμό του Ραζβάν Λουτσέσκου σε ό,τι έχει να κάνει με τα καλοκαιρινά προκριματικά του Conference League. Θα ήταν περιττό να επαναλάβω τα ίδια, αφού χθες όλοι κατάλαβαν γιατί έκανε ό,τι έκανε στο στάδιο Πόλιουντ ο Ρουμάνος τεχνικός για να φύγει η ομάδα του από εκεί χωρίς να ηττηθεί.
Ο ΠΑΟΚ απέδειξε χθες ότι, ακόμη και με το ελλιπές σε ορισμένες θέσεις του ρόστερ, όταν είναι σοβαρός, σωστά προετοιμασμένος και προσηλωμένος μόνο στους αγώνες, δεν έχει πρόβλημα με ομάδες όπως η Χάιντουκ που δεν διαθέτουν εν αφθονία τους μεγάλους παίκτες. Ουσιαστικά το μεγάλο του στοίχημα ήταν η δική του ανετοιμότητα κυρίως σε μεταγραφές που δεν έγιναν ή άργησαν να ολοκληρωθούν. Ο Λιβάγια είναι ο μόνος τέτοιος στο ρόστερ της κροατικής ομάδας (από την στιγμή που έλειπε και το ανερχόμενο αστέρι, ο Αμερικανός Πούκστας) και χθες ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του φρόντισαν να τον κρατήσουν μακριά από το… πεδίο βολής, αρχής γενομένης από το σωτήριο διώξιμο του Κουλιεράκη στο 8’.
Όταν, μάλιστα, ο Κοτάρσκι άφησε στην άκρη τα λάθη της εκκίνησης του ματς (εκεί που χρειάστηκε πολύ ο Κουλιεράκης), τότε ο ΠΑΟΚ βρήκε την κολώνα του κάτω από την εστία για να μην απειληθεί ουσιαστικά. Ο Κροάτης γκολκίπερ διαθέτει το πιο σημαντικό, κατά την ταπεινή μου γνώμη, χαρακτηριστικό ενός τερματοφύλακα, να «σηκώνεται», όταν έχει κάνει λάθος ή έχει προκύψει μία δύσκολη στιγμή που οδηγεί σε πτώση ηθικού όλη την ομάδα. Στο δεύτερο μέρος ειδικά τα αντανακλαστικά του λειτούργησαν άψογα.
Όμως, κακά τα ψέματα, αυτό που τελικά κρίνει νίκες και προκρίσεις είναι η προσωπικότητα και το ταλέντο ορισμένων παικτών. Ο Κωνσταντέλιας και ο Αντρίγια ήταν κυριολεκτικά απολαυστικοί και ήταν εκείνοι που «έτρεξαν» την κροατική άμυνα και τους χαφ και δημιούργησαν αρκετά ρήγματα στην αντίπαλη περιοχή. Ο Βολιώτης, πιστώθηκε ένα πέναλτι προσωπικής μαγκιάς, αφού τα έκανε όλα στην φάση του 1-0 πλην της εκτέλεσης που την ανέλαβε ο αποφασισμένος να πάρει το αίμα του πίσω και να εξιλεωθεί στα μάτια του κόσμου για το χαμένο πέναλτι με την Μπεϊτάρ, Σβαμπ. Και το έκανε, με μία πολύ ψύχραιμη και γεμάτη αυτοπεποίθηση εκτέλεση.
Δεν ήταν μόνο αυτή η συνεισφορά του «Ντέλια». Ήταν σχεδόν αλάνθαστος με την μπάλα στα πόδια, είχε εμπνεύσεις (ο Νάρεϊ έχασε σπουδαία ευκαιρία μία από αυτές να την στείλει για τον γύρο του κόσμου, καθώς είναι δεδομένο ότι αν σκόραρε ο Γερμανοτογκολέζος, η φάση θα έπαιζε σε όλα τα σάιτ και τα κανάλια της Ευρώπης) και θα μπορούσε και ο ίδιος να είχε σκοράρει αν σημάδευε καλύτερα όταν του δόθηκε η ευκαιρία.
Παρόμοια ήταν και η εικόνα του Αντρίγια μέσα στο γήπεδο. Αλώνιζε στην αριστερή πλευρά, ανέβηκε πολλές φορές με την μπάλα στα πόδια, έτρεχε και μάρκαρε παντού και έδειχνε ότι για εκείνον το ματς με κροατική ομάδα, ειδικά με τα πανό που διάβασε στο στάδιο Πόλιουντ είχε ξεχωριστή σημασία. Τα δύο γκολ που σημείωσε, ήταν το κερασάκι της τούρτας σε μία πολύ καλή παρουσία.
Γιατί δεν κάνουν συνεχώς υψηλές πτήσεις;
Βέβαια, αυτή η εμφάνιση του Ντέλια και του Αντρίγια, φέρνει στο προσκήνιο ένα ερώτημα που υπάρχει και για τους δύο παίκτες και ειδικά για τον Σέρβο: γιατί δεν κάνουν σταθερά υψηλές πτήσεις; Για τον Κωνσταντέλια υπάρχει η δικαιολογία του νεαρού της ηλικίας και της προσαρμογής πάνω του που κάνουν όλες οι αντίπαλες άμυνες. Όταν όμως, ο νεαρός άσος είναι καλά ο ΠΑΟΚ είναι άλλη ομάδα επιθετικά. Πόσο μάλλον όταν έχει κέφια και ο Αντρίγια που έχει ποιότητα πολύ υψηλού επιπέδου. Και οι δύο άσοι έχουν σκαμπανεβάσματα και αν θέλουν να πετύχουν το κάτι παραπάνω στην κσριέρα τους, θα πρέπει να βρούνε τον τρόπο να ισορροπήσουν, γιατί μόνο έτσι θα είναι ανταγωνιστικοί απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
Μόνο στο γήπεδο θα φανεί πόσο καλή ή κακή είναι η Χαρτς
Δύο λόγια για το επόμενο ζευγάρι αγώνων με την Χαρτς. Για να βρεθεί στα πλέι οφ, απέκλεισε την Ρόζενμποργκ που παρότι προηγήθηκε στο σκορ, δέχθηκε τρία τέρματα. Αυτό προφανώς κάτι σημαίνει. Θα είναι σίγουρα μία μαχητική και καλογυμνασμένη ομάδα και αυτό που πρέπει να έχει ως ζητούμενο ο ΠΑΟΚ είναι η καλή φυσική κατάσταση.
Υ.Γ. Συζητήθηκε και ήταν αναμενόμενο, η παρουσία του Αλμπερτίνι στην Τούμπα που και ουσιαστικά οι περισσότεροι προσπαθούσαν να μάθουν τι τον συνδέει με τον Μυστακίδη. Το βέβαιο είναι ότι δεν ήρθε για να κάνει χρέη σκάουτινγκ στην Τούμπα για λογαριασμό της Μίλαν.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.