Δεν ήταν αυτός που έπρεπε και που απαιτούσαν άλλωστε και οι περιστάσεις χθες ο ΠΑΟΚ. Από το ξεκίνημα του αγνών παρουσιάστηκε με ένα τελείως διαφορετικό πρόσωπο, από εκείνο που είχε συνηθίσει τον κόσμο του, αλλά και τους αντιπάλους του. Κάπως διστακτικοί, σίγουρα ασυντόνιστοι και με στιγμές σαστιμάρας, αρκετοί παίκτες του έδωσαν το δικαίωμα στους φιλοξενούμενους να αναθαρρήσουν, διαπιστώνοντας πως η ομάδα την οποία γνώριζαν και ήταν προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν, δεν ήταν αυτή που περίμεναν.
Από τα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης φάνηκαν αδυναμίες απρόβλεπτες. Μη αναμενόμενες. Τα δυο μπακ - αποδεδειγμένα με αδυναμίες αμυντικές – δεν βοήθησαν στην επιθετική ανάπτυξη. Με συνέπεια οι πτέρυγες να μην λειτουργήσουν όπως έπρεπε και όπως γινόταν στις «γεμάτες» εμφανίσεις της ομάδας. Παράλληλα και οι δύο μέσοι που στο ντέρμπι το τοπικό λειτούργησαν ιδανικά, έδειχναν πως δεν πατούσαν καλά. Με τον Σβαμπ ιδιαίτερα, αλλά και τον Αουγκούστο που πήρε την κίτρινη πριν ακόμη ξεκινήσει ο αγώνας.
Θα μπορούσε να πει κανείς, ότι 4 παίκτες σε αυτό το τόσο σημαντικό παιχνίδι ήταν σχεδόν εκτός κλίματος. Οι διορθωτικές κινήσεις που επιχείρησε από τη σουίτα ο Λουτσέσκου άλλαξαν κάπως τα πράγματα, ιδιαίτερα με τον Ντάντας και τον Τάισον. Με τον Ελ Καντουρί να παραμένει μονίμως ένα ερωτηματικό για την επίμονη χρησιμοποίηση του (δεν θεωρείται συμβατή η αλλαγή με την αντικατάσταση του Κωνσταντέλια, από τη στιγμή που ο «μικρός» είχε τη δυνατότητα και να πρεσάρει την αντίπαλη άμυνα και να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις. Κάτι που δυστυχώς δεν μπορεί να προσφέρει πλέον ο Μαροκινός). Τα στατιστικά δείχνουν βέβαια «υπεροχή» των γηπεδούχων.
Όμως αυτό δεν καλύπτει ούτε τη σημαντική απώλεια, αλλά ούτε και δικαιολογεί την ήττα από μια μετριότατη ομάδα, έστω και πειθαρχημένη όπως ήταν η Ένωση, η οποία ουσιαστικά πήρε ένα παιχνίδι χωρίς καμία κλασική ευκαιρία. Πιστεύω πως τον κόσμο του ΠΑΟΚ περισσότερο τον στεναχώρησε η διαπίστωση των ολοφάνερων αδυναμιών που έδειξαν κάποιοι συγκεκριμένοι παίκτες, σε ένα τόσο καθοριστικής σημασίας παιχνίδι. Βέβαια βρισκόμαστε στη 2η αγωνιστική. Όμως θα πρέπει να μην διαφεύγει από κανέναν, ότι οι εντός έδρας απώλειες, μετράνε πολύ περισσότερο από το τρίβαθμο που χάνεται.
Συνοψίζοντας, καταλήγουμε στην άποψη ότι ο ΠΑΟΚ δεν ήταν αυτός που έπρεπε χθες και που απαιτούσαν οι περιστάσεις. Ελάχιστοι παίκτες διακρίθηκαν. Προσωπικά θεωρώ ότι αυτόν τον τίτλο τον δικαιούνται ο Ζίβκοβιτς και ο επιστρατευθής στο β΄ ημίχρονο Ντάντας. Θεωρώ επίσης σχεδόν αφύσικο το ότι ένας παίκτης του διαμετρήματος και των εμπειριών αλλά και της διάθεσης που έχει όπως ο Τάισον, ακόμη να μην έχει αξιολογηθεί για το βασικό σχήμα. Οσο για τον Μπράντον Τόμας, μάλλον απουσίαζε τη στιγμή που ο παίκτης τον οποίο μάρκαρε στο κόρνερ (Τζαβέλλας) σκόραρε ανενόχλητος, άσχετα αν το γκολ ακυρώθηκε. Κάτι βέβαια που είδαμε και στην αντίστοιχη περίπτωση με τον Αραούχο να σκοράρει, ενώ ο Σάστρε σχεδόν δίπλα του τον χαιρετούσε στρατιωτικά χωρίς να ανησυχήσει για ότι θα ακολουθούσε.
Το αν η απουσία του Λουτσέσκου από τον πάγκο είχε σαν συνέπεια και την ύπαρξη σοβαρών προβλημάτων για μια πιο σωστή και εκ του σύνεγγυς διαχείριση, δεν είμαι εκείνος που μπορεί να έχει γνώμη και άποψη. Όμως μάλλον θα δυσκολεύτηκε πολύ ο Ρουμάνος κόουτς. Χαμένος στο διάστημα ο διαιτητής, χωρίς να δείχνει διάθεση να αδικήσει κανέναν, έπνιξε σωρεία φάουλ στα οποία υπέπεσαν οι φιλοξενούμενοι. Από μια τέτοια «αβλεψία», προήλθε και το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης.
Βάση των χθεσινών αποτελεσμάτων και με τους ουραγούς της βαθμολογίας των έξι να ανατρέπουν τα λογικά προγνωστικά, τα πλέι οφ παίρνουν και πάλι συναρπαστική όψη με ότι σημαίνει αυτό και με την ΑΕΚ να παραμένει η μοναδική κερδισμένη στα ρετιρέ. Γιατί οπωσδήποτε το αποτέλεσμα που πέτυχε ο Άρης, θεωρείται και είναι πολύ καλό για τους κιτρινόμαυρους.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στην σελίδα μας στο facebook