Αγαπητή Metrosport
Να που ήρθε η μεγάλη στιγμή. Αρχίζει η σεζόν για τον ΠΑΟΚ απόψε. Και, στην πρώτη αποστολή του, καλείται να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση στην επόμενη προκριματική φάση του Κόνφερενς Λιγκ. Ολα τα δεδομένα με τους παίκτες που έχει στη διάθεσή του ο Λουτσέσκου, με τις μεταγραφές που έγιναν (και πότε έγιναν) μέχρι τώρα και με τον βαθμό ετοιμότητας που μπορεί να έχει ομάδα, τα έχουμε αναλύσει.
Τώρα, στην πράξη, πάνω στο χόρτο, θα φανεί αν η πραγματικότητα θα ανατρέχει ή θα δικαιώσει τη θεωρία. Ολα θα εξαρτηθούν από την απόδοση των παικτών του ΠΑΟΚ, σε συνδυασμό φυσικά και με το επίπεδο του αντιπάλου. Εκείνο που δεν μας έχει απασχολήσει μέχρι τώρα είναι αν βολεύει τον ΠΑΟΚ το γεγονός ότι δίνει το πρώτο ματς στην έδρα του και το δεύτερο στην Ιερουσαλήμ. Και λογικά δεν μας απασχόλησε, καθώς, δυστυχώς, το “όπλο” που λέγεται Τούμπα έχει ατονίσει υπερβολικά τα τελευταία χρόνια.
Οχι μόνο στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αλλά και στο Πρωτάθλημα και στο Κύπελλο. Είναι πολλές οι νίκες και οι ισοπαλίες που έχουν πάρει ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναικός, η ΑΕΚ, ο Αρης, αλλά και μικρότερες ομάδες. Το κάστρο έπαψε να είναι απόρθητο, έπαψε να προκαλεί φόβο και δέος. Αυτό, φυσικά, δεν χρεώνεται στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Η Τούμπα ποτέ δεν έχασε τη ζωντάνια της, το πάθος της, τον παλμό της. Χρεώνεται στην ομάδα, που έχασε την ποιότητά της.
Που δεν μπορεί να επωφεληθεί από το “σπρώξιμο” της κερκίδας. Που δεν είναι ικανή να αξιοποιήσει την “καυτή” υποστήριξη που έχει από τους οπαδούς της. Μοιραία, λοιπόν, φτάσαμε στο σημείο να μη συνυπολογίζεται ως ισχυρό αβαντάζ η έδρα του ΠΑΟΚ στους αγώνες του και ιδιαίτερα σε κρίσιμους, με σχετικά ισχυρούς αντιπάλους. Ο θρύλος της Τούμπας δεν δημιουργήθηκε μόνο από τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, αλλά και από την ίδια την ομάδα. Δεν κέρδιζε, για παράδειγμα, επί 21 χρόνια σερί τον Ολυμπιακό μόνο ο κόσμος, αλλά και οι παίκτες του ΠΑΟΚ.
Αν μόνο οι φίλαθλοι έπαιζαν ρόλο, τότε θρύλο θα είχαν δημιουργήσει και άλλα γήπεδα ομάδων με φανατικούς υποστηρικτές, όπως του ΟΦΗ, της Λάρισας, του ΠΑΣ Γιάννινα και άλλων. Δυστυχώς, ξαναλέω, η Τούμπα, τα τελευταία χρόνια, δεν είναι κομβικός παράγοντας για την ανατροπή ενός πρώτου κακού αποτελέσματος, ούτε για την εξασφάλιση ενός σκορ ικανού να καλύψει μια κακή εμφάνιση σε έναν αγώνα ρεβάνς.
Οπότε, για να επανέλθουμε στο σημερινό ματς, καλή και χρήσιμη θα είναι η συμπαράσταση των οπαδών του ΠΑΟΚ, αλλά, αν οι παίκτες δεν ανταποκριθούν, ίσως αρχίσει κι αυτή η σεζόν με τον χειρότερο τρόπο, όπως και η περσινή. Θα είναι το χειρότερο δυνατό σενάριο να έρθει πάλι ένας πρόωρος άδοξος αποκλεισμός από υποδεέστερο αντίπαλο. Δύσκολα θα βελτιωθεί η βαριά ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί. Δύσκολα θα μπει η ομάδα σε μια καλή, σταθερή ρότα.
Και εξίσου δύσκολα θα καταφέρει ο κόσμος να κρατηθεί αισόδοξος και ψύχραιμος. Ποιος θέλει να σκέφτεται μια τέτοια αρχή; Κανείς. Προφανώς ούτε και οι παίκτες. Αλλά αυτό πρέπει να το “βγάλουν” μέσα στο γήπεδο. Είτε έχουν, είτε δεν έχουν τάσεις φυγής. Να νιώσουν ότι έχουν κίνητρα, να νιώσουν υγιή εγωϊσμό, να νιώσουν επίσης και υποχρέωση απέναντι στο όνομα του ΠΑΟΚ, τη φανέλα που φορούν, τον Ιβάν, τον Λουτσέσκου και, φυσικά, απέναντι σε έναν λαό που δεν θα πάψει ποτέ να αγαπάει και να στηρίζει την ομάδα του...
ΥΓ. Εύχομαι να ευστοχήσει ο Λουτσέσκου στην επιλογή των παικτών που θα χρησιμοποιήσει απόψε. Ομως, για να συμβεί αυτό, πρέπει και οι ίδιοι οι παίκτες να κάνουν το παν για να τον δικαιώσουν. Είναι κι αυτό θέμα προσωπικού εγωϊσμού. Στέλιος Απ. Γρηγοριάδης