Δεν είχε μπροστά του παρά μια ομάδα του χεριού του. Η μετριότατη πρωτοπόρος του πρωταθλήματος Δανίας, σε καμία περίπτωση δεν έδειξε ότι μπορεί να αποκλείσει έναν σοβαρό ΠΑΟΚ.
Όπως όλα δείχνουν και μετά τα όσα «συνέβησαν» στη χθεσινή πρώτη αναμέτρηση του δικέφαλου με την πρωτοπόρο του πρωταθλήματος της Δανίας, η υπόθεση της πρόκρισης θα κριθεί και θα κλείσει στην Τούμπα. Ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του άφησαν ανοιχτό έναν λογαριασμό τον οποίο θα μπορούσαν να τον έχουν κλείσει από χθες. Ο αντίπαλος τους χλωμός και μέχρις ενός σημείου και αγωνιστικά ασυνάρτητος, διαχειρίστηκε το αγωνιστικό 90λεπτο με το χαμηλό προφίλ μιας δευτεραγωνίστριας ομάδας, της οποίας οι δυνατότητες ήταν περιορισμένες. Δεν ξέρω αν ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε ο Ραζβάν την Μίντιλαντ ήταν ο ενδεδειγμένος. Ασφαλώς και δεν θα μπορούσα να τον χρεώσω με μια άποψη ότι υπερεκτίμησε τις δυνατότητες των Δανών, κάτι που τον οδήγησε σε μια πολύ συντηρητική, αν όχι και φοβισμένη, τακτική στην διαχείριση του αγώνα. Κι αυτό, γιατί κάποιοι (και δεν είναι λίγοι) από τους ποδοσφαιριστές του αποδείχθηκαν κατώτεροι της περίστασης. Ο ΠΑΟΚ χθες συνολικά δεν ήταν καλός. Οι γηπεδούχοι πήραν την νίκη με ένα γκολ προσφορά του καταστήματος (ως συνήθως). Με μιάμιση ευκαιρία, αν προσθέσουμε βέβαια στο γκολ και το δοκάρι που κι αυτό προέκυψε από κάποιες αμυντικές αφέλειες, όπως και το μοιραίο τέρμα που έκρινε το παιχνίδι. Συγκρίνοντας τις δύο ομάδες και προσθέτοντας στους φιλοξενούμενους το ελαφρυντικό ότι τους έλειπε ένας σπουδαίος παίκτης που μέχρι χθες ήταν το Α και το Ω και αποτελούσε τον πυλώνα της αγωνιστικής του ανάκαμψης, όπως επίσης και τις «ειδικές συνθήκες» μέσα στις οποίες έγινε η προετοιμασία της ομάδας, με την αναταραχή που προκλήθηκε από την εμφάνιση του κορωνοϊού στην Τούμπα, είσαι υποχρεωμένος να καταλήξεις ότι στο δεύτερο αγώνα τα πράγματα προβλέπεται να είναι τελείως διαφορετικά και ότι το πάνω χέρι θα το έχουν οι γηπεδούχοι. Θεωρείται υπερβέβαιο πως ένας σοβαρός ΠΑΟΚ (όχι ο χθεσινός) θα πάρει άνετα το εισιτήριο για την επόμενη φάση του Κόνφερενς Λιγκ. Αν κάτι ωστόσο επιβάλλεται να τονιστεί σε ότι αφορά την εικόνα και την απόδοση του δικεφάλου, είναι το αν άλλαξε και κατά πόσο στρέβλωσε ο άξονας του με την απουσία του Κούρτιτς. Μια απουσία που επηρέασε καταλυτικά τον συντονισμό και την ενδοσυνεννόηση ανάμεσα στις γραμμές των φιλοξενούμενων. Με δυο λόγια χθες ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του έχασαν από μια μέτρια ομάδα και συγχρόνως έχασαν και τη μεγάλη ευκαιρία να είναι...«καβάλα στο άλογο». Ο Πασχαλάκης τα πήγε καλά. Το ίδιο και ο Λύρατζης. Κοιμήθηκε στην κυριολεξία η αριστερή πλευρά, η οποία πρόσφερε στο πιάτο την ευκαιρία για το μοναδικό γκολ που έκρινε το παιχνίδι. Σβαμπ και Αουγούστο σε κακή μέρα. Χαμένος ανάμεσα τους αλλά πάντοτε μαχητής ο Τσιγγάρας, τον οποίο οπωσδήποτε επηρέασε η απουσία του έμπειρου Κούρτιτς. Έτρεξε πολύ – αλλά και άσκοπα – ο Ζίβκοβιτς, πάλεψε ο Άκπομ και οι αλλαγές τέλος έγιναν με κάποια καθυστέρηση. Ο διαιτητής παραμένει ο γνωστός γελοίος τύπος που τις κίτρινες τις έβγαζε στο «πιτσ φιτίλι» για τους ΠΑΟΚτσήδες και για παρόμοιες φάσεις των γηπεδούχων «έκανε το παγώνι». Σε μερικές περιπτώσεις προφανώς ξεχνιόταν και μας υπενθύμιζε ότι συνεχίζει να μισεί τον ΠΑΟΚ. Συμπλέγματα που του έμειναν από την αλήστου μνήμης σφαγή με τον Άγιαξ. Χωρίς βέβαια αυτά να σημαίνουν ότι με τη διαιτησία του διαμόρφωσε το αποτέλεσμα. Δεν είχε δύσκολες φάσεις. Στην Τούμπα λοιπόν ο ΠΑΟΚ μπορεί και πρέπει να πάρει την πρόκριση. Όσο για το ντέρμπι που ακολουθεί, είναι ένα «άλλο παιχνίδι» και έτσι θα αντιμετωπιστεί σίγουρα από τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του.