Υπάρχει έδαφος συζήτησης για άρση του lockdown;

3209 νέα κρούσματα κορωνοϊού στη χώρα σήμερα, Τετάρτη 18 Νοεμβρίου, 480 συνάνθρωποί μας διασωληνωμένοι στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, άλλοι 60 που κατέληξαν, και κάποιοι συζητάνε αν θα ανοίξουν τα σχολεία, τα καταστήματα, η αγορά, την 1η, στις 5 ή στις 10 Δεκεμβρίου, αν θα είναι ανοιχτά τα εστιατόρια και τα club τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά;

Συζητάμε εδώ και 2-3 μέρες πότε θα αρθεί το lockdown ενώ δεν υπάρχει κανένα ισχυρό στοιχείο που να επιτρέπει τέτοια συζήτηση; Ενώ τα νοσοκομεία μας καταρρέουν, έρχονται στην Θεσσαλονίκη (των 905 κρουσμάτων σήμερα) νοσηλευτές/τριες ΜΕΘ από την Κρήτη και την Κομοτηνή, όλη η Βόρεια Ελλάδα ¨βράζει" από κρούσματα (166 στην Πέλλα, 111 στην Ημαθία, 101 στο Κιλκίς, 95 στη Δράμα, 76 στην Καβάλα, 72 στις Σέρρες) και νοσούντες;
Συζητάμε επαναφορά σε υποτυπώδη, έστω, κανονικότητα όταν καταγράφεται ακόμη αύξηση του ιικού φορτίου στα λύματα της Θεσσαλονίκης, όταν στις Σέρρες -μακάβριο μεν αλλά είναι μια πραγματικότητα- ανοίγουν τάφους για τα θύματα τους κορωνοϊού;

Συζητάμε με ποια σειρά θα γίνει η άρση των περιορισμών, αν θα ανοίξει πρώτα η εκπαίδευση, ο ένας ή ο άλλος τομέας της οικονομίας, ενώ γύρω μας βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να προσβάλλονται από τον ιό και πολλοί να έχουν νόσηση που κάθε άλλο παρά απλή τη λες;

Κάτι δεν πάει καλά. Κατανοώ επιχειρήσεις και εργαζόμενους που είναι μεταξύ αυτών που βρίσκονται σε υποχρεωτική αργία καθώς κλείσανε με κρατική εντολή, κατανοώ το σύνολο των εργαζομένων (πλην δημοσίων υπαλλήλων, φυσικά) και των επιχειρήσεων στη χώρα που πλήττονται βάναυσα αυτή την περίοδο και την αγωνία όλων για να ξανανοίξει η αγορά, να μην χαθεί και ο Δεκέμβριος, να μην βρεθούν ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στην οικονομική καταστροφή.

Είναι εφικτό, όμως; Μπορεί να γίνεται στα σοβαρά συζήτηση, να ακούμε υπουργούς και βουλευτές τις 2-3 τελευταίες ημέρες να κάνουν εκτιμήσεις περί του ανοίγματος; Ειδικά ο αναπληρωτής υπουργός Ανάπτυξης, ο κ. Παπαθανάσης, που το προσδιόρισε κιόλας για την 1η Δεκεμβρίου;

Οχι, νομίζω ότι καμία τέτοια συζήτηση δεν μπορεί να γίνεται όσο έχουμε 500 -και κάθε μέρα αυξάνονται- διασωληνωμένους, 60-70 νεκρούς και 3000 κρούσματα.
Τέτοια συζήτηση θα μπορεί να γίνει όταν τα κρούσματα πέσουν κάτω από τα 1000 και, το κυριότερο, οι διασωληνωμένοι κάτω από τους 200. Ωστε να δούμε και τον αριθμό των συνανθρώπων μας που καταλήγουν να μειώνεται κατά, τουλάχιστον, 50% από αυτόν που έχουμε φτάσει. 

Οι περιστάσεις δεν επιτρέπουν επιπολαιότητες. Ούτε επικοινωνιακούς χειρισμούς. Από κανέναν... Δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή από την απομόνωση. Για όσο ακόμη χρειαστεί.
Ας μην γελιόμαστε κι ας μην κοροϊδευόμαστε. Οποια χώρα, από τις ελάχιστες που υπάρχουν στον κόσμο, κατάφερε να διαχειριστεί καλά την υγειονομική κρίση, το έκανε με αυστηρά περιοριστικά μέτρα. Για 1 μήνα, για 2, για 3, για όσο χρειάστηκε.

Οποια, από τις ελάχιστες στον κόσμο, προσπάθησε και την υγειονομική κρίση να διαχειριστεί και την οικονομία της να κρατήσει ανοιχτή, τρέχει και δεν φτάνει...

ΥΓ.: Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για τα προβλήματα στην τηλεκπαίδευση, πρώτη μέρα σήμερα, για τους μαθητές/τριες του δημοτικού. Οπως δεν υπάρχουν και για τα αντίστοιχα που εξακολουθούν να υπάρχουν, σε καθημερινή βάση, για τους μαθητές/τριες γυμνασίων-λυκείων. Οσοι έχουν παιδιά, καταλαβαίνουν τι λέω. Καθημερινά, πολύς χρόνος μαθήματος χάνεται λόγω διακοπών του κεντρικού συστήματος, προβλημάτων στη σύνδεση του καθενός από τους συμμετέχοντες στην τηλεκπαίδευση, διαδικασίας και συνεννοήσεων έως ότου βεβαιωθούν οι διδάσκοντες αν το κάθε παιδί που δηλώνει "παρών" είναι το ίδιο.