Κερδισμένος της αγωνιστικής αναδείχθηκε ο Άρης, που έκανε τη δουλειά και μάλιστα στο… ρελαντί απέναντι σε έναν Πανιώνιο παραδομένο και καταδικασμένο αν θέλετε στη μοίρα του. Οι «κιτρινόμαυροι» αυτή τη φορά εκμεταλλεύτηκαν τις «γκέλες» (πλην του Παναθηναϊκού) των άμεσων διεκδικητών των θέσεων που οδηγούν στα πλέι οιφ και όχι απλά σταθεροποίησαν την παρουσία τους στην 5η θέση του πίνακα της βαθμολογίας, αλλά απέκτησαν και ισχυρό προβάδισμα έναντι του ΟΦΗ, του Ατρόμητου, της Ξάνθης και της ΑΕΛ. Ομάδες οι οποίες πλέον τον κυνηγάνε.
Στο χθεσινό παιχνίδι ο Άρης έβγαλε αντίδραση μετά την ήττα εκτός προγράμματος στο Αγρίνιο και συνδύασε το απλό και όμορφο ποδόσφαιρο με μία νίκη ουσίας. Η ποιότητα των Μπρούνο Γκάμα, Γιάννη Φετφατζίδη έκανε τη διαφορά. Ο πρώτος αναδεικνύεται σε βαρόμετρο και η συμβολή του τόσο στη δημιουργία όσο και στην εκτέλεση είναι εντυπωσιακή. Είναι ο πρώτος σκόρερ των κιτρινόμαυρων στο φετινό Πρωτάθλημα, στο οποίο σημειωτέων μπήκε καθυστερημένα λόγω της αποθεραπείας του, διάρκειας 7,5 μηνών (!) μετά τον περσινό σοβαρό τραυματισμό του. Ο δεύτερος είναι το σημείο αναφοράς και ο παίκτης που όποτε βρεθεί στη μέρα του μπορεί να κάνει ό,τι θέλει στο γήπεδο και να οδηγήσει τον Άρη σε νίκες. Αυτό έκανε και εχθές, προσθέτοντας ακόμα μία πετυχημένη μέρα στη δουλειά. Η επιλογή του Ένινγκ να δώσει τη φανέλα στον Ντιγκινί έκανε τον Άρη πιο ευέλικτο και γρήγορο στην επίθεση, αλλά φάνηκε οτι ο Λάρσον παίζει καλύτερα με ένα φορ περιοχής μπροστά του. Στην άμυνα, οι απουσίες των Κόρχουτ και Βέλεθ δεν φάνηκαν τόσο πολύ. Αφενός γιατί ο αντίπαλος ήταν ακίνδυνος επιθετικά και υποχρεώθηκε από την αρχή του ματς να έχει παθητικό ρόλο, εξαίρεση 1-2 φορές που βγήκε στην πλάτη της άμυνας. Και αφετέρου γιατί: 1) ο Ροζ αναδεικνύεται σε πολυεργαλείο και όπου τον βάλει ο προπονητής του ανταπεξέρχεται το ίδιο άψογα, με την ψυχή και το πάθος του. 2) Ο Σούντγκρεν παρότι είχε να παίξει σχεδόν δύο μήνες ήταν σταθερός και δεν αντιμετώπισε δυσκολίες στο αμυντικό κομμάτι και 3) το δίδυμο Δεληζήσης-Σόουζα είχε χημεία, αν και σε κάποιες φάσεις έβγαλε αστάθεια.
Εάν ο Άρης πρέπει να διορθώσει κάτι ενόψει της διαφαινόμενης συμμετοχής του στα πλέι οφ και προφανώς της διάκρισης που στοχεύει στο Κύπελλο, είναι η συμπεριφορά του εκτός έδρας. Στο «Κλεάνθης Βικελίδης» είναι μια ομάδα που επιβάλλει το ρυθμό της, που κυριαρχεί. Και με αντιπάλους σαν τον Πανιώνιο δεν έχει κανένα πρόβλημα. Το απέδειξε εχθές, όπου τον έριξε από την αρχή στα σχοινιά και επιδόθηκε σε έναν επιθετικό μονόλογο βάζοντας δύο γκολ, κάνοντας 22 τελικές και απέδειξε ξανά ότι είναι μια ομάδα που αξίζει να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται.
Πάμε και στο VAR. Συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του Ένινγκ μετά τον χθεσινό αγώνα περί θανάτου του ποδοσφαίρου σε φάσεις όπως αυτή στο ακυρωθέν γκολ του Ροζ, όπως και με τις τοποθετήσεις της ΠΑΕ. Ακυρώθηκε σωστά μεν για οφ σάιντ του Λάρσον σε λάθος χρόνο δε, αν δούμε την εξέλιξη. Διότι το οφ σάιντ καταγράφεται στην αρχή της φάσης (από βολέ του Κουέστα) και μέχρι η μπάλα να φτάσει στον Γάλλο, στην εξέλιξή της δηλαδή, πέρασε τουλάχιστον από 5-6 πόδια. Πέρασε σχεδόν ένα λεπτό! Αυτό λέγεται “κακοποίηση του αθλήματος” και δεν έχει σχέση με την ουσία της χρησιμότητας του VAR.