Το να είσαι κορίτσι και να ονειρεύεσαι να παίξεις ποδόσφαιρο, έμοιαζε με αστείο πριν μια δεκαετία στην Ιρλανδία. Οι συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, η τηλεόραση και ο τύπος δεν έδιναν και ιδιαίτερη σημασία στην εθνική ομάδα γυναικών και η κριτική ήταν αρκετά μεγάλη.
Η Κέιτι Μακκέιμπι αδιαφόρησε πλήρως και ακολουθώντας τα βήματα της Έμα Μπερν ξεπέρασε κάθε δυσκολία, τα έβαλε με τον εαυτό της και έδωσε σάρκα και οστά στο όνειρο της. Αγωνίζεται ως αριστερό μπακ και ενίοτε και ως εξτρέμ, κέρδισε τη μεταγραφή της στην Άρσεναλ και ένιωσε τη χαρά και το βάρος της ευθύνης της αρχηγού φορώντας το περιβραχιόνιο της εθνικής Ιρλανδίας στα 21 της χρόνια. Το σημαντικότερο επίτευγμα της εκτός από την παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο ήταν η συμμετοχή της στον αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων για τις γυναίκες ποδοσφαιρίστριες.
Το ταξίδι άρχισε με μια… υπογραφή
Ο ενθουσιασμός γεννήθηκε σε ένα ταξίδι της σε ένα προάστιο του Δουβλίνου, το Inchicore. Είχε βρεθεί εκεί με άλλα 11 κορίτσια από την Templeogue United για να παρακολουθήσουν το παιχνίδι της εθνικής ομάδας της Ιρλανδίας. Κρατούσε το εισιτήριο σα μικρό θησαυρό και στο τέλος της αναμέτρησης στεκόταν έξω από το γήπεδο περιμένοντας τις παίκτριες να βγουν. Τις παρακαλούσε να το υπογράψουν και εκείνη που το έκανε πρώτη ήταν η Έμα Μπερν, η τερματοφύλακας της ομάδας. Έφυγε για το σπίτι της τρέχοντας και όταν είδε τον μπαμπά της φώναζε δυνατά «Μου το υπέγραψε η Έμα, μου το υπέγραψε η Έμα!».
Η μικρή Κέιτι δεν ήξερε ποια ήταν η Έμα και τι είχε πετύχει. Ο μπαμπάς της γέλασε και της εξήγησε ότι δεν αγωνιζόταν μόνο στην εθνική Ιρλανδίας αλλά έπαιζε και με τη φανέλα της Άρσεναλ. Η μικρή δεν μπορούσε να καταλάβει πως μπορεί να αγωνίζεται σε δυο ομάδες και αφού έλαβε τις κατάλληλες εξηγήσεις μετά από δύο μήνες είδε και το πρότυπο της να αγωνίζεται με τους «κανονιέρηδες».
Ήταν η πρώτη φορά που η τηλεόραση έδειξε αγώνα γυναικείου ποδοσφαίρου. Η Άρσεναλ είχε κερδίσει και η Έμα σήκωνε το τρόπαιο. Η μικρή Κέιτι κοιτούσε τις σκηνές που εκτυλισσόταν στο χορτάρι και σκεφτόταν ότι θα ήθελε και εκείνη να βρεθεί στην Αγγλία και να αγωνισθεί στην ομάδα. Κάπως έτσι η φλόγα άρχισε να φουντώνει μέσα της.
Το κάλεσμα της Άρσεναλ και η «φίλη» Έμα Μπερν
Η σκέψη πήρε σάρκα και οστά μετά από λίγα χρόνια. Η Κέιτι πήγαινε με μεγαλύτερη όρεξη στις προπονήσεις, δεν έδινε και τόση σημασία στα κακώς κείμενα των εγκαταστάσεων και προσπαθούσε καθημερινά να γίνεται καλύτερη. Αγωνίσθηκε στην ομάδα νέων της Ιρλανδίας και έκανε ένα αξιέπαινο Euro U19, το οποίο έγινε το εισιτήριο πρόσβασης της στη μεγάλη ομάδα. Στα τέλη του 2015 ήρθε και η πρόταση της Άρσεναλ. Οι Άγγλοι την είχαν παρακολουθήσει, τσέκαραν τις ικανότητες της και την κάλεσαν να υπογράψει.
Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Δέχθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη και η χαρά της έγινε μεγαλύτερη όταν έφτασε στην Αγγλία και η Έμα Μπερν την υποδέχθηκε. Ήταν τόσο ανοιχτός και καλός άνθρωπος, που την έκανε να νιώσει άμεσα σα να βρίσκεται στο σπίτι της. Είχε τα δικά της παπούτσια, τα δικά της ρούχα, καθαρά λεωφορεία και όχι ετοιμόρροπα όπως στην Ιρλανδία. Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να εξελιχθεί περισσότερο και είχε για φύλακα άγγελο της, την αγαπημένη της παίκτρια.
Οι δυσκολίες προσαρμογής στο Νησί, το σέρβις στο Δουβλίνο και ο δανεισμός στη Γλασκώβη
Μετά το πρώτο τρίμηνο, η σκόνη του ενθουσιασμού εξαφανίστηκε. Η ζωή της είχε αλλάξει εντελώς. Ήταν χαρούμενη για όσα είχε καταφέρει αλλά δεν μπορούσε να τα διαχειριστεί. Στην πατρίδα της πήγαινε στις προπονήσεις το πρωί και το βράδυ δούλεψε ως σερβιτόρα στα Nando´s. Είχε το ρόλο της «αρχηγού» αφού ήταν υπεύθυνη για τις παραγγελίες. Έδινε «διαταγές», ήθελε όλα να λειτουργούν σωστά και νοιαζόταν για το πως θα βγει καλά η δουλειά. Γυρνώντας στο σπίτι είχε πολλές επιλογές αν ήθελε να μιλήσει. Είχε 10 αδέρφια, μοιραζόταν το δωμάτιο της με τις άλλες τρεις αδερφές της και στις γιορτές το σπίτι γέμιζε ακόμη περισσότερες φωνές. Δεν ένιωθε ποτέ μόνη.
Στην Αγγλία η μοναξιά ήταν κάτι που τη λύγιζε. Δεν είχε άλλες υποχρεώσεις παρά μόνο να προσέχει τον εαυτό της, να είναι σε καλή φυσική κατάσταση και να αποδίδει τα μέγιστα σε προπόνηση και γήπεδο. Αυτό την τρόμαζε. Δεν ήξερε πως να το κάνει. Πάντα νοιαζόταν για τους άλλους και τώρα έπρεπε να προσέχει τον εαυτό της. Δεν ήξερε πού να μιλήσει, πώς να διαχειριστεί την κατάσταση και ξέσπασε σε ένα τηλεφώνημα με την αδερφή της. Εκείνη τη βοήθησε να συνέλθει και να βάλει το μυαλό της σε μια τάξη.
Έξι μήνες μετά την υπογραφή της στον αγγλικό σύλλογο, δεν της άρεσε το ποδόσφαιρο πια. Όμως, τα λόγια της αδερφής της λειτούργησαν ως ξυπνητήρι για την Κέιτι, που θυμήθηκε ποια είναι, τι έχε καταφέρει και ότι αγωνίζεται δίπλα στο πρότυπο της. Ο χρόνος συμμετοχής της ήταν μηδαμινός και δικαιολογημένα αφού η παρουσία της στο χορτάρι δε θύμιζε σε τίποτα την παίκτρια που υπέγραψε η Άρσεναλ.
Ζήτησε να δοθεί με τη μορφή δανεισμού στη Γλασκώβη Σίτι. Πείσμωσε, δούλεψε και ήθελε να δείξει σε όλους τον καλύτερο της εαυτό. Στα τέλη του 2017 επέστρεψε δοκιμαστικά στους «κανονιέρηδες». Ο Τζο Μοντεμούρο είχε αναλάβει την τεχνική ηγεσία και της ξεκαθάρισε ότι ήταν υπό δοκιμή. Έξι μήνες προσπαθούσε, έμενε περισσότερο στις προπονήσεις, δεν σταμάτησε να τρέχει και έβγαλε το καλύτερο πρόσωπο. Ο Μοντεμούρο την κάλεσε στο γραφείο του και της ανακοίνωσε ότι θα παρατείνει το συμβόλαιο της για άλλα δύο χρόνια και ότι ήθελε να «χτίσει» πάνω της την ομάδα. Είχε καταφέρει το στόχο της, να βρει θέση στην ενδεκάδα της Άρσεναλ.
Πήρε το περιβραχιόνιο με ένα τηλεφώνημα
Τον Ιούλιο του 2017 βρισκόταν σε διακοπές, όταν είδε αναπάντητη κλήση από τον Κόλιν Μπελ, τον προπονητή της Ιρλανδίας. Απόρησε. Τον κάλεσε και εξεπλάγην με αυτά που άκουσε. Η Έμα είχε αποφασίσει να αποσυρθεί από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας της και ο Κόλιν της προσέφερε το περιβραχιόνιο. Δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί είχε επιλέξει εκείνη ενώ στην ομάδα βρισκόταν παίκτριες με μεγαλύτερη εμπειρία από εκείνη.
Ο προπονητής της βλέποντας τα ερωτήματα που τη βασάνιζαν, έκανε μια συζήτηση μαζί της. Της εξήγησε ότι είχε τα κατάλληλα προσόντα για να πετύχει και σε αυτό το ρόλο: ένταση, ρυθμό, δουλειά, πάσα και ένα καλό αριστερό πόδι αλλά της έδειξε και ένα πρόσωπο που δεν ήξερε ότι διέθετε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Αυτό του ηγέτη. Ο Κόλιν της είπε ότι έκρυβε μέσα της έναν καπετάνιο, έναν αρχηγό. Ήταν μια παίκτρια που θα μπορούσε να ηγηθεί της Ιρλανδίας για πολλά χρόνια. Δεν μπορούσε να τον πιστέψει αλλά σεβάστηκε την επιθυμία του και φόρεσε το περιβραχιόνιο.
Η απεργία για τα δικαιώματα και το Παγκόσμιο Κύπελλο
Στην Αγγλία ζούσε ένα όνειρο αλλά όταν έβλεπε την κλήση για την εθνική ομάδα της χώρας της ο εφιάλτης άρχιζε. Οι συνθήκες δεν ήταν κατάλληλες. Δεν υπήρχαν εγκαταστάσεις, τα γήπεδα, όπως έχει παραδεχθεί σε συνέντευξη της, έμοιαζαν με βρασμένη πατάτα. Παπούτσια και φόρμες ήταν δανεικά και έπρεπε να αλλάζουν στις τουαλέτες των αεροδρομίων για να τα δίνουν πίσω. Η κατάσταση ήταν άθλια.
Η Έμα Μπερν πριν αφήσει την αρχηγία της εθνικής ομάδας, ηγήθηκε μιας απεργίας εναντίον της FAI. Τα αιτήματα ήταν δικαιολογημένα και απολύτως κατανοητά. Οι παίκτριες ζητούσαν απλά να έχουν τα βασικά, δηλαδή καλά γήπεδα και στολές. Πέρασαν 12 ώρες σε μια αίθουσα συνεδριάσεων για να καταφέρουν να αποσπάσουν τη σύμφωνη γνώμη των υπευθύνων. Είχαν δυσκολευτεί τόσο να τους πείσουν ότι αξίζουν και εκείνες, ό,τι και η ανδρική ομάδα. Τα πράγματα βελτιώθηκαν μετά την απεργία αλλά ισότιμα δεν ήταν ακόμη.
Η Κέιτι ανέλαβε την αρχηγία και βοήθησε και εκείνη στη βελτίωση των συνθηκών για τις γυναίκες ποδοσφαιρίστριες. Σε ένα γύρισμα για έναν χορηγό με τον Σέιμους Κόουλμαν, τον αρχηγό της ανδρικής ομάδας, είχαν μια ουσιαστική συζήτηση για τις συνθήκες και τις πληρωμές των γυναικών. Ο Κόουλμαν θέλησε να τη βοηθήσει και την παρέπεμψε στον Ciarán Medlar, που ήταν εκπρόσωπος των ανδρών, ο οποίος τακτοποίησε το ζήτημα της ίσης αμοιβής. Το 2020 ο Τζόναθαν Χιλ είχε αναλάβει χρέη Διευθύνοντα Συμβούλου της FAI και μια από τις υποσχέσεις του ήταν η ισότητα ανάμεσα στην ανδρική και τη γυναικεία ομάδα. Οι δύο άνδρες γνωριζόταν και το ζήτημα διευθετήθηκε άμεσα.
Η συμφωνία για τις αμοιβές λειτούργησε ευεργετικά για την εθνική ομάδα. Τη βοήθησε να συνεχίσει να λειτουργεί και να προετοιμασθεί κατάλληλα για τη συμμετοχή της στις μεγάλες διοργανώσεις. Το κρίσιμο παιχνίδι με την Ουκρανία για τα προκριματικά του Euro, δεν πήγε όπως ήθελαν αλλά τις πείσμωσε περισσότερο.
Κάτι που φάνηκε στην προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έπαιζαν με πάθος, θέληση και δύναμη. Πάλευαν τα παιχνίδια μέχρι το τελευταίο λεπτό και δικαιώθηκαν. Όταν ο διαιτητής σφύριξε για τελευταία φορά οι αποδιοπομπαίοι τράγοι, έγιναν οι ηρωίδες της πατρίδας. Η πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο είχε έρθει. Η Ιρλανδία βρέθηκε στο δεύτερο όμιλο μαζί με την Αυστραλία, τη Νιγηρία και τον Καναδά. Απέσπασε λευκή ισοπαλία από τη Νιγηρία στην πρεμιέρα, ηττήθηκε με 2-1 από τον Καναδά και με 1-0 από την Αυστραλία. Συγκέντρωσε ένα βαθμό και αποχαιρέτησε το θεσμό στη φάση των ομίλων.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.