Ο καθηγητής Ψυχολογίας, Γιώργος Παυλίδης, φιλοξενήθηκε στην εκπομπή «Στη Σέντρα» στο Metropolis 95.5 και αναφέρθηκε στην υπόθεση του βιασμού της 12χρονης από τον Κολωνό και τα ψυχικά τραύματα που μπορεί να έχει υποστεί το 12χρονο κορίτσι από όσα βίωσε από τους βιαστές της.
Αρχικά είπε: «Τα ψυχικά τραύματα είναι πολύ πιο σοβαρά από τα φυσικά τραύματα, τα φυσικά μετά από ένα διάστημα θα επουλωθούν, τα ψυχικά μας ακολουθούν για όλη μας τη ζωή, άρα αυτό το παιδί έχει πληγωθεί δια βίου και έχουμε υποχρέωση όλοι μας να το στηρίξουμε. Αν ζητηθεί η συνδρομή μας εγώ ευχαρίστως να βοηθήσω αφιλοκερδώς.
Για να καταλάβετε το ψυχολογικό τραύματα της 12χρονης θα σας αναφέρω ένα πραγματικό περιστατικό, όταν ήμουν καθηγητή στην Αμερική. Στη γειτονιά που έμενα υπήρχε μια οικογένεια που αποτελείτο από μια μάνα, με ένα κορίτσι 14 χρονών, και ζούσε μαζί με το λεγόμενο αδερφό της. Κάποια στιγμή ήρθε η μάνα σε εμένα, γνωρίζοντας την ιδιότητα μου, ζητώντας τη βοήθειά μου. Αρχικά μου είπε πως δεν ήταν αδερφός της και ήταν ο εραστής της. Άφηνε λοιπόν το κορίτσι με τον εραστή της και εκείνος ασελγούσε στην κόρη της. Είμαι βέβαιος ότι μάνα το γνώριζε αλλά επειδή ήταν ερωτευμένη μαζί του "πάσαρε" την κόρη της, για να μην τον χάσει. Συζήτησα με το κοριτσάκι και να την άκουγε ένας που ήταν ειδικός θα έλεγε πως ήταν απαθέστατη, αλλά αυτό είναι αποπροσωποποίηση, δεν μπορούσε μέσα να του δεχτεί πως βιώνει αυτή την κατάσταση, οπότε έκανε αυτό για να μπορεί να το διαχειριστεί. Όταν την εγκατέλειψε ο εραστής της ήρθε και μου το είπε για να τον εκδικηθεί».
Και πρόσθεσε: «Στην υπόθεση της 12χρονης από τον Κολωνό. Οι γύρω δεν κατάλαβαν ότι κάτι πήγαινε λάθος. Άρα είναι και μια ευθύνη όλων ημών, που βλέπουμε περιστατικά βιασμών ή βίας και μένουμε αμέτοχοι. Όταν ήμουν παιδί θυμάμαι όταν βλέπαμε βία στο δρόμο τρέχαμε όλοι να τους χωρίσουμε, να σώσουμε τον αδύναμο. Πλέον σπάνια το βλέπουμε αυτό, τότε βέβαια δεν υπήρχαν πιστόλια και μαχαίρια, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί τη μη παρέμβασή μας».
Για τα ψυχολογικά τραύματα του 12χρονου κοριτσιού: «Αυτά τα ψυχολογικά τραύματα θα τη συνοδεύουν μια ζωή, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα απαλύνουμε. Είναι μια σκληρή πραγματικότητα. Πρέπει να στα σχολεία να ευαισθητοποιήσουμε τα παιδιά για τέτοιου είδους συμπεριφορές. Θα ήθελα να προσθέσω κάτι. Ο εισαγγελέας της Αθήνας φαντάζομαι να ευαισθητοποιηθεί και να κάνει τα δέοντας όλων των δημοσιογράφων και των σταθμών που πήγαν έξω από το σπίτι της 12χρονης και έτσι ουσιαστικά έδωσαν το όνομα του παιδιού και της οικογένειας. Αυτό είναι απαράδεκτο».