Ο πρώην
διεθνής διαιτητής, Γιώργος Κασναφέρης,
μίλησε στη «Δίκη στο OPEN»
και τάχθηκε υπέρ της παρουσίας Ελλήνων
διαιτητών στο χορτάρι και ξένων μόνο
στο VAR την επόμενη σεζόν.
Αναλυτικά
όσα είπε:
Για
τον τελικό κυπέλλου: «Είχα
την δυνατότητα και την
τύχη να παίξω τέσσερις
τελικούς. Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό,
Ολυμπιακό-ΠΑΟΚ και δύο Ολυμπιακός-Άρης.
Έκλεισα την καριέρα μου στο Καυτατζόγλειο
σε ένα γεμάτο γήπεδο με
φιλάθλους και του Άρη και του Ολυμπιακού.
Τελικό κυπέλλου πρέπει να συνδυάζεται
με παρουσία φιλάθλων.
Δεν
είναι δυνατόν να υπάρχει
στην προκήρυξη ότι ο
τελικός θα γίνει στο Πανθεσσαλικό
και να έχει δημιουργηθεί
αυτό το θέμα με το κλείσιμο των εξεδρών
και τις κάμερες. Όπως και
με τα
τουρνικέ που θα έπρεπε
να αλλάξουν από τον Ιανουάριο και να
μην έχει προβληματιστεί η ΕΠΟ και να
μην έχει προσπαθήσει να
βρει την λύση από τον Ιανουάριο για
το που θα διεξαχθεί, γιατί το γήπεδο που
θα γινόταν κατά 50 τοις εκατό το
Πανθεσσαλικό.
Το
δεύτερο και χειρότερο είναι
ότι όλο αυτό το διάστημα η ΕΠΟ προσπαθεί
να κερδίσει χρόνο και
να συνδιαλλαγεί με τις ομάδες
για να είναι
όλοι ευχαριστημένοι και, τελικά,
χάνει το ποδόσφαιρο.
Ο ένας
τραβάει από εδώ, ο άλλος από εκεί. Τελικά,
ο Παναθηναϊκός λέει πάμε
Πανθεσσαλικό, αλλά χωρίς κόσμο για
δικούς του λόγους, ο Άρης δεν κάνει πίσω,
και καλά κάνει, για δικούς του λόγους
και ο οπαδός θα κάτσει
ξανά σπίτι του και θα κάνουμε
έναν τελικό, όπως
λέμε, χωρίς αλάτι και πιπέρι».
Για
την αντίληψη «θωράκισης» των διαιτητών
από την ΚΕΔ: «Οι
διαιτητές
θωρακίζονται με την απόδοση τους μέσα
στον αγωνιστικό χώρο. Καθρέφτης όλων
είναι το γήπεδο. Όταν
έχεις καλή
διαιτησία δεν απαιτείς από κανέναν να
σε θωρακίσει. Δεν μπορεί να κάνει κάτι
η ΚΕΔ, υπάρχει αθλητική δικαιοσύνη και
ο αθλητικός
εισαγγελέας».
Για
την χρήση του VAR:
«Αν μετά
από πέντε χρόνια με VAR
συζητάμε αυτά
τότε υπάρχει πρόβλημα. Ηταν θεωρητικά
για το καλό του ποδοσφαίρου και θεωρώ
ότι βοήθησε στην ισονομία.
Μετά από τόσα χρόνια δεν
νομίζω να χρειάζεται ιδιαίτερη εκπαίδευση,
είναι αρκετά
καλή. Απλώς και ο
VARISTAS είναι άνθρωπος.
Είναι
πως αντιλαμβάνεται την
παρουσία του στο ποδόσφαιρο. Είναι
θέμα αντίληψης και νοοτροπίας. Η
ΚΕΔ δεν χρειάζεται να
κάνει κάποια δήλωση,
δείχνει με
τους ορισμούς ποιους στηρίζει
και επιβραβεύει.
Το πρόβλημα είναι
η νοοτροπία των παραγόντων.
Θα
πω ένα παράδειγμα. Έγινε τεράστιος
ντόρος για τον
Διαμαντόπουλο
που θα έπαιζε το Κηφισιά-
Παναιτωλικός, που ήταν
μία κατηγορία και
παρότι εγώ έχασα σαν
παράγοντας της Κηφισιάς, είχαμε καλή
διαιτησία. Μετά το παιχνίδι
όλοι αυτοί που λαϊκίζαν
και φωνάζαν, εδώ και 48 ώρες δεν είπαν
τίποτα.
Ο
κ. Μπέος το
έκανε σίγουρα και θα
έπρεπε να πει συγνώμη κ. Διαμαντόπουλε,
στον άνθρωπο και διαιτητή
Διαμαντόπουλο. Θα έπρεπε
να του δίναμε τα μπράβο γιατί ήταν ένα
ματς μία κατηγορία. Θεωρώ
ότι το πιο σημαντικό είναι
οι παράγοντες τι θέλουν».
Για
την παρουσία Ελλήνων διαιτητών: «Αν
θέλουμε να εξελιχθούμε την
επόμενη χρονιά θα πρέπει να ξεκινήσουμε
με Έλληνες διαιτητές
σε όλα τα ματς
και να έχουμε ξένους
βαρίστες και μετά το τέλος να βλέπαμε.
Τι τους έχουμε; είναι
καλός ο Σιδηρόπουλος να παίξει
την Κηφισιά και όχι το Ολυμπιακός
Παναθηναϊκός; Ο διαιτητής
θα κριθεί στα μεγάλα παιχνίδια.
Στους πρώτους γύρους την επόμενη σεζόν
θα πρέπει να υπάρχουν
Έλληνες διαιτητές και ξένοι βαρίστες,
μέχρι να έρθει μία
ισορροπία. Αλλιώς, θα
περνάνε τα χρόνια και θα ψάχνουμε τους
Έλληνες με το… ψαραντούφεκο.
Πείτε
μου γιατί έχουμε
ξένους αρχιδιαιτητές
αφού τους
αμφισβητούμε. Υποτίθεται
τους φέραμε για να επιλέξουν τους πιο
άξιους και τελικά
εμείς τους εναλλάσσουμε.
Δεν μπορούμε να διοργανώσουμε
έναν αξιοπρεπή τελικό
Ελλάδας για τον ίδιο λόγο. Υπάρχουν
δεκάδες ευτράπελα στο
ελληνικό ποδόσφαιρο και
εμείς στεκόμαστε μόνο στην διαιτησία.
Το καλοκαίρι έχουμε εκλογές στην ΕΠΟ.
Δεν πρέπει
οι υποψήφιοι
να μας πούνε τι οραματίζονται
για την διαιτησία
την επόμενη τετραετία;
Το
κακό είναι ότι οι μεγάλοι αποφάσισαν
να παίζουν τα μεταξύ τους
ματς με ξένους
διαιτητές. Εμένα τον
μικρό με ρώτησαν αν μπορώ να πάρω ξένο;
Εγώ σε άλλο
πρωτάθλημα συμμετέχω; Σε όλο αυτό το
πανηγύρι που συμμετέχει
ο μικρός; Πότε ακούγεται
ο λόγος του; Και πώς
επηρεάζει τα δρώμενα του ελληνικού
ποδοσφαίρου; Αποφάσισαν
οι μεγάλοι ξένους, μετά την άλλη εβδομάδα
με Έλληνες. Εμείς τι
είμαστε, κομπάρσοι;
Είμαι υπέρ
του Ελληνα αρχιδιαιτητή, όποιος και να
είναι αυτός και των Ελλήνων διαιτητών.
Δεν μπορεί όλοι να είναι επιρρεπείς και
όλοι ανάξιοι».
Για τον
αρχιδιαιτητή που μπορούν
να συμφωνήσουν όλες οι
ομάδες; «Αν
πάμε έτσι την κουβέντα δεν θα βρούμε
ούτε πρόεδρο της ΕΠΟ. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ
εκλέγεται και γίνονται οι συμμαχίες
των αιώνων. Υπάρχουν πολλά αξιόλογα
στελέχη που αν τα θωρακίσεις και βάλεις
τις κατάλληλες παραμέτρους και πάμε
όλοι μαζί, μπορούν να ηγηθούν της
ελληνικής διαιτησίας.
Αν κάθε
εβδομάδα κάθε εβδομάδα λαϊκίζουμε και
ρίχνουμε χολή και λάσπη, τότε δεν γίνεται.
Όλοι εμείς που εμπλεκόμαστε με το
ποδόσφαιρο έχουμε χρησιμοποιήσει
διάφορα μέσα για να πετύχουμε τον στόχο
μας, δεν είμαστε άγιοι. Είναι δεκτή η
κριτική. Εγώ δεν έχω κρυφτεί ποτέ, αν το
παίζουμε ότι είμαστε άγιοι και αδιάβλητοι
και ότι δεν έχουμε χρησιμοποιήσει άλλα
μέσα, εκεί φταίει η ελληνική δικαιοσύνη.
Υπάρχει αθλητικός εισαγγελέας.
Η ατιμωρησία
είναι το πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Η καρέκλα είναι γλυκιά και όλοι θέλουν
την καρέκλα στην εκτελεστική επιτροπή
της ΕΠΟ. Αν ήθελαν να βοηθήσουν την
διαιτησία θα το έκαναν όλα τα προηγούμενα
χρόνια».
Για το που
θα τον βρει η επόμενη χρονιά: «Ο κύκλος
μου στο ποδόσφαιρο έχει κλείσει. Όσο
υπάρχει η πόρτα της Κηφισιάς που είναι
ο Δήμος μου, εκεί που έχω μεγαλώσει, θα
ασχολούμαι. Αν κλείσει, δραστηριοποιούμαι
σαν αντιδήμαρχος πρασίνου. Δεν έχω πια
κάτι άλλο να προσφέρω στο ποδόσφαιρο.
Έχω δουλέψει σε έξι επτά ομάδες. Σιγά
σιγά πρέπει να ανοίγουμε τον δρόμο σε
νέους ανθρώπους».
Για το αν θα ήθελε να ασχοληθεί με την πολιτική: «Θα πω όχι. Όταν έφυγα από τον χώρο της διαιτησίας μου έλεγαν γιατί φεύγεις, κάποια στιγμή θα γίνεις αρχιδιαιτητής. Και θα πω αυτό που είπα και τότε. Επειδή είμαι συγκρουσιακός εύκολα θα γινόταν το μπαμ και σε μικρό χρονικό διάστημα θα έπρεπε να με στείλουν σπίτι μου, ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος τηε ΕΠΟ. Καλύτερα λοιπόν στο.. πρασινάκι να παίζουμε μπαλίτσα, αν και είμαστε… άμπαλοι».