Καθαρή ήττα από την Αγγλία, που ήταν πιο συγκεντρωμένη και πιο διαβασμένη από το πρώτο μεταξύ μας παιχνίδι στο Λονδίνο. Απλά και ξεκάθαρα. Με καλύτερη κυκλοφορία της μπάλας, με καλές αλληλοκαλύψεις και ανακτήσεις της μπάλας, με καλύτερες αποφάσεις στο επιθετικό τρίτο, που μοιραία έφεραν και τα 3 εις βάρος μας γκολ. Η Εθνική μας αν εξαιρέσουμε το πρώτο 20λεπτο, είχε θέληση, προσπάθησε, αλλά για να ανέβει επίπεδο και να μπορεί να κοιτάζει στα μάτια αντιπάλους αυτού του βεληνεκούς, δεν φτάνουν μόνον αυτά.
Αλίμονο αν πίστεψε κανείς πως μέσα σε δύο μήνες θα αλλάζαμε αυτόματα επίπεδο. Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας πολύ καλός προπονητής, αλλά δεν είναι μάγος. Τέτοια παιχνίδια όμως όπως αυτό στο ΟΑΚΑ, είναι τα καλύτερα μαθήματα για το μέλλον. Για να ανέβει επίπεδο η Εθνική μας ομάδα, χρειάζεται επιπλέον δουλειά, χρόνος και υπομονή. Η λεγόμενη «πρώτη ύλη» υπάρχει, αλλά θα πρέπει για να εξελιχθεί να υπάρχει πίστη στο πλάνο του προπονητή. Τα γκολ των Άγγλων ήρθαν σχεδόν αυτοματοποιημένα, παρά το γεγονός πως και αυτοί είχαν σημαντικές απουσίες. Ποιος όμως μπορεί να πει ότι οι Γκόρντον και Μαντουέκε ήταν χειρότεροι από τους Σάκα και Φόντεν που έλειπαν; Οι δύο εξτρέμ της Αγγλίας ταλαιπώρησαν αφάνταστα Ρότα και Τσιμίκα.
Ο Λι Κάρσλεϊ με ένα φοβερό «τρικ» στο πρώτο μέρος, κατέβαζε χαμηλά τον Γουόκερ σε θέση λίμπερο και αυτόματα ανέβαιναν 4 στα χαφ (Λιούις, Τζόουνς, Γκάλαχερ + τον Μπέλιγχαμ), η μπάλα κυκλοφορούσε άνετα στα μεσοδιαστήματα όπου δεν έφταναν τα… πνευμόνια των Ζαφείρη και Σιώπη για να καλύψουν τα κενά και κάπως έτσι (παίρνοντας παράλληλα και πλάτος με τους Γκόρντον και Μαντουέκε στα εξτρέμ), η Αγγλία ήταν σαν να έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Δυστυχώς δεν βοήθησε όσο θα περιμέναμε στην πίεση ο Τάσος Μπακασέτας για να δώσει μια ισορροπία στον χώρου κέντρου. Για αυτό και ο Γιοβάνοβιτς έβγαλε τόσο νωρίς τον αρχηγό από τον αγωνιστικό χώρο.
Η εικόνα μας στην επανάληψη ήταν πιο ενθαρρυντική, πιέζαμε πιο οργανωμένα, αλλά έλειψαν οι εμπνεύσεις και οι καθαρές ιδέες μπροστά από τα καρέ των Άγγλων, ενώ αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς οι Κόνσα και Γκουεχί τα πήγαν θαυμάσια πάνω σε Παυλίδη και Ιωαννίδη. Συγκλονιστικός ο Κουλιεράκης, με σωτήριες επεμβάσεις και 85% ευστοχία στις μεταβιβάσεις του, πολύ καλός και ο Μαυροπάνος, σε μέτρια μέρα τα δύο μπακ, με τον Γιαννούλη να δίνει επιθετική πνοή με την είσοδο του στο παιχνίδι. Ώριμο παιχνίδι από τον Ζαφείρη που ζήτησε μπάλα, δεν κρύφτηκε και αυτό δείχνει παίκτη με προσωπικότητα. Με θέληση, με αυταπάρνηση Τζόλης και Μασούρας αλλά με ημιτελείς ενέργειες, όπως και οι Πέλκας και Κωνσταντέλιας που πέρασαν ως αλλαγές.
Αυτή η Εθνική ομάδα έχει μέλλον θα παλέψει για την άνοδο της στην League Α στα μπαράζ του Μαρτίου (σ.σ δύσκολα θα «αυτοκτονήσει» η Αγγλία με τους Ιρλανδούς εδώ που έφτασε), αλλά κυρίως θα πρέπει να μπει με ποδοσφαιρικό θράσος στα προκριματικά του επόμενου Μουντιάλ, περιμένοντας τους αντιπάλους της, στην κλήρωση που θα γίνει τον επόμενο μήνα (13 Δεκεμβρίου στις 13:00) στην Ζυρίχη. Το χειροκρότημα του κόσμου στο φινάλε, είναι η αναγνώριση για τα επόμενα που έρχονται…