Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς γνώρισα τον Γιάννη Μιχαλήτσο. Αν δεν κάνω σοβαρό λάθος πρέπει να ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '90. Τότε που ο Γιάννης βρισκόταν στη δύση της ποδοσφαιρικής καριέρας του και αγωνιζόταν στη Δόξα Δράμας, ενώ εγώ ξεκινούσα την τηλεοπτική καριέρα μου στο MEGA.
Αυτό που πάντα σκεφτόμουν για τον Γιάννη ήταν ότι πρόκειται για έναν από τους πιο σεμνούς ανθρώπους στο χώρο του ποδοσφαίρου. Έναν από τους ανθρώπους που πάντα κρατούσαν χαμηλούς τόνους, που δεν ήθελαν να μπαίνουν σε αντιπαραθέσεις, που πάντα ήθελαν η συζήτηση να γίνεται αποκλειστικά με ποδοσφαιρικούς όρους.
Τον έζησα λίγο σαν ποδοσφαιριστή και πολύ περισσότερο ως προπονητή και ως αναλυτή ποδοσφαίρου. Κατά την άποψή μου, και δεν το λέω τώρα που δεν είναι πια μαζί μας ο Γιάννης, υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αναλυτές ποδοσφαίρου στη χώρα μας ο Μιχαλήτσος.
Είχα την τύχη να κάνω πολλές συνεντεύξεις μαζί του. Και στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο. Χαιρόμουν πάντα ότι οι συζητήσεις μαζί του δεν ήταν γενικόλογες, αλλά επί της ουσίας. Με επιχειρήματα, με τεκμηρίωση γι' αυτά που έλεγε. Καθαρά ποδοσφαιρικές ήταν οι κουβέντες με το Γιάννη. Για να καταλαβαίνουν αυτοί που άκουγαν ποιο είναι το πρόβλημα και πού οφειλόταν.
Ο Μιχαλήτσος ήταν ένας άνθρωπος που δεν έπινε, δεν κάπνιζε, δεν ξενυχτούσε. Έκανε μια ήσυχη ζωή, με την οικογένειά του, τα παιδιά του και πάντα κοντά στη μεγάλη αγάπη του: το ποδόσφαιρο.
Είτε ήταν προπονητής σε κάποια ομάδα είτε όχι, παρακολουθούσε τις διεθνείς εξελίξεις, ενημερωνόταν, ήθελε να είναι γνώστης για οτιδήποτε καινούργιο υπήρχε στο ποδόσφαιρο παγκοσμίως.
Γυμναζόταν καθημερινά. Πολλές φορές τον έβλεπα στο πάρκο της Νέας Ελβετίας να τρέχει και να το απολαμβάνει. Όταν κάποια στιγμή ο συνάδελφός μου, ο Γιώργος Μάντζιος, που είχε φιλική σχέση με τον Μιχαλήτσο και βρισκόταν συχνά, μου είπε ότι ο Γιάννης δεν είναι καλά, ότι προσβλήθηκε από καρκίνο και τα πράγματα είναι πολύ άσχημα, έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω ότι αυτός ο άνθρωπος, που έκανε αυτή τη ζωή, ήταν αντιμέτωπος με μία από τις χειρότερες μορφές αυτής της ασθένειας. Έδωσε μεγάλη μάχη ο Γιάννης, αλλά δεν τα κατάφερε...
Καλό ταξίδι Γιάννη. Συλλυπητήρια στην σύζυγο και την οικογένειά του. Ο χώρος του ποδοσφαίρου στη χώρα μας έχασε ένα σπουδαίο στέλεχός του...
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news.