Ετσι ή αλλιώς, κυρίαρχο θέμα στον φετινό ΠΑΟΚ, πέρα από την πάντα δεδομένη επιθυμία να κατακτηθεί κάποιος τίτλος, είναι η αξιοποίηση και η πρόοδος των πολλών πιτσιρικάδων που βρέθηκαν στο ρόστερ. Και, με τη λήξη του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου, όλοι συμφωνούμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει “κερδίσει” τρεις νεαρούς και ελπίζει στην πορεία, πολύ σύντομα, να προσθέσει κι άλλους στη λίστα. Κοτάρσκι, Κουλιεράκης, Ντάντας, θεωρούνται ήδη -και είναι- κομβικοί. Λύρατζης και Τσαούσης έμειναν πίσω εξ αιτίας των τραυματισμών τους, αλλά έχουν δείξει ότι μπορεί η ομάδα να βασίζεται σ' αυτούς. Ο Φιλίπε Σοάρες φαίνεται ότι γίνεται επιτέλους ο παίκτης που θέλει οι Λουτσέσκου και αποδεικνύει ότι έχει προσόντα, ενώ ο Κωνσταντέλιας μπήκε με φόρα στην ενδεκάδα και έλαμψε και στα τέσσερα σερί ματς στα οποία αγωνίστηκε πρόσφατα.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτοί οι επτά. Ο Κουαλιάτα, ο Γκορντεζιάνι, ο Ρικάρντο και ο Παναγιώτου φιλοδοξούν κι αυτοί να μπουν στην ομάδα, όπως βέβαια και ο αποθεραπευθείς Μιχαηλίδης, ο οποίος δεν έχει κλείσει ακόμη τα 23. Μιλάμε για ένα σύνολο 12 νεαρών παικτών. Περίπου το μισό ρόστερ. Πολύ σημαντικό. Και δεν το συναντάς σε καμία άλλη ομάδα της Σούπερ Λίγκα.
Ωστόσο, προκύπτουν ορισμένα ερωτήματα για ορισμένους από τους πιτσιρικάδες του ΠΑΟΚ: Ο Σάστρε είναι “στρωμένος”, ο Ράφα Σοάρες πολύ καλός, ο Αουγκούστο ανεβασμένος, το ίδιο και ο Ελ Καντουρί, σύμφωνα με την εικόνα που είδαμε στα τελευταία ματς. Θα υπάρχει, λοιπόν, από εδώ και πέρα τόσος χώρος όσος υπήρχε πριν για Λύρατζη, Τσαούση και Ντάντας, ή η προώθηση πιτσιρικάδων για το “χτίσιμο” μιας νέας ομάδας θα περιοριστεί στον Κουλιεράκη; Το ίδιο ερώτημα μπαίνει εύλογα για τον Κωνσταντέλια, που βγάζει μάτια, αλλά και για τον Φιλίπε Σοάρες, που φαίνεται ότι “σεταρίστηκε” επιτέλους στην ομάδα. Γιατί ούτε ο Νάρει είναι δυνατόν να γίνει εφεδρικός όταν επανέλθει, ούτε ο Κούρτιτς και ο Σβαμπ είναι παίκτες που μπορούν να “κοσμούν” μόνιμα τον πάγκο. Αντί, λοιπόν, να δούμε κι άλλους νεαρούς να αξιοποιούνται, μήπως μειωθούν και αυτοί που έπαιζαν μέχρι τώρα;
Προφανώς, θα μοιραστούν οι χρόνοι συμμετοχής, ανάλογα και με τις ανάγκες κάθε αγώνα, τόσο σε Πρωτάθλημα όσο και σε Κύπελλο. Προφανώς και όλοι οι καλοί θα χωρέσουν εκ περιτροπής και στο πλαίσιο του ροτέισον που εύλογα θα συνεχίσει ο Λουτσέσκου. Αλλά όταν τελειώσει η σεζόν, ποιοι παίκτες θα λέμε ότι αποτελούν έναν κορμό; Πόσοι νεαροί θα ξέρουμε ότι μπορούν να σταθούν στον ΠΑΟΚ; Πόσοι από αυτούς θα μετέχουν σ' αυτόν τον κορμό, ενόψει της δημιουργίας του πολύ ανώτερου ΠΑΟΚ που θα περιμένουμε όλοι να δούμε την επόμενη αγωνιστική περίοδο; Σίγουρα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον οι απαντήσεις που θα δώσει ο Λουτσέσκου, γιατί αυτός είναι ο μόνος αρμόδιος να τις δώσει.
Το άλλο ερώτημα είναι αν η καθιέρωση όσο το δυνατόν περισσότερων πιτσιρικάδων μπορεί να συμβαδίσει με την επίτευξη των αγωνιστικών στόχων. Αν, δηλαδή, μπορεί ο ΠΑΟΚ, όταν λήξει η σεζόν, να έχει κατακτήσει έναν τίτλο και ταυτόχρονα να έχει εντάξει στη λίστα των απαραίτητων για την επόμενη μέρα παικτών τουλάχιστον δέκα νεαρούς. Θα είναι το ιδεώδες, αλλά δεν μπορούμε παρά να περιμένουμε να δούμε αν θα σταθεί δυνατό στην πράξη. Αυτό είναι που αποτελεί το μεγαλύτερο και πιο ουσιαστικό στοίχημα για τον Λουτσέσκου και όλο το “σύστημα ΠΑΟΚ”. Προσωπικά, πάντως, πιστεύω ότι ορισμένα παιδιά ήδη δίνουν (και άλλα μπορούν να δώσουν) περισσότερα από ορισμένους έμπειρους...
ΥΓ. Στο ρόστερ υπάρχουν ακόμη τρεις νεαροί τερματοφύλακες, οι Ταλιχμανίδης, Μπαλωμένος, Μάροβιτς. Να μην τον ξεχνάμε αυτό. Τώρα, αν έχουν ελπίδες να παίξουν κάποτε, είναι άλλο ζήτημα.