Φαίνεται ότι πλησιάζουμε στη μέρα που θα αρχίσει η σταδιακή άρση των μέτρων και η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή σε κάποιας μορφής κανονικότητα. Γι' αυτό η περίοδος της πλήρους αδράνειας θα πρέπει κάποια στιγμή να λάβει τέλος και για την ΚΑΕ ΠΑΟΚ αφού αν αυτά που πέρασε τους προηγούμενους μήνες ήταν δύσκολα, αυτά που έρχονται μοιάζουν με «βουνό» και το μοναδικό πραγματικό «όπλο» της είναι, ίσως, ο χρόνος. «Όπλο» πάντως που είχε και στο περσινό καλοκαίρι και το σπατάλησε.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Η πανδημία έσωσε τον μπασκετικό ΠΑΟΚ από αυτό που κάθε εβδομάδα που περνούσε, καθιστούσε πιο σίγουρο. Τον υποβιβασμό. Μπορεί να μην έχει ξεκαθαρίσει ο τρόπος, όμως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο ότι ο Δικέφαλος θα βρίσκεται στην Basket League και της επόμενης σεζόν. Ποιος ΠΑΟΚ όμως; Με ποιο τρόπο και πότε θα ξυπνήσουν τα, από καιρό σε «λήθαργο», αντανακλαστικά εκείνων που συνθέτουν το παζλ που λέγεται μπασκετικός ΠΑΟΚ ώστε να είναι πραγματικά... ΠΑΟΚ;
Δύο συμβόλαια και... τέλος
Κάνοντας υπόθεση εργασίας βάσει της οποίας η φετινή σεζόν μπήκε οριστικά στα βιβλία -με όποιο τρόπο κι αν έγινε αυτό- θα πρέπει ο ΠΑΟΚ να επιχειρήσει να φτιάξει μια ομάδα για την επόμενη. Μία ομάδα που δεν θα μοιάζει με περιοδεύοντα θίασο, ένα συνονθύλευμα όπως ήταν στην πραγματικότητα αυτή που βλέπαμε φέτος, ειδικά μετά τις τελευταίες αλλαγές στο ρόστερ της. Μία ομάδα που τουλάχιστον δεν θα βολοδέρνει στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Εύκολο να το βάζεις ως στόχο, δύσκολο να το υλοποιήσεις.
Σε ποιο σημείο θα βρισκόταν ο ΠΑΟΚ αν η σημερινή μέρα ήταν η «Μέρα Νο1» της επόμενης σεζόν;
*Χωρίς ιδιοκτήτη, κατάσταση που υφίσταται τα τελευταία 12-13 χρόνια.
*Με διοικούσα επιτροπή που τυπικά απαρτίζεται πια από δύο μόνο μέλη, τον Άρη Καρακούση και τον Πόλυ Κατσιώρα.
*Χωρίς προπονητή αφού η συμφωνία με τον Κώστα Μέξα αφορούσε μόνο τη φετινή περίοδο.
*Χωρίς τιμ μάνατζερ αφού η θέση χηρεύει από την αρχή της σεζόν όταν αποχώρησε ο Τέλης Ζουρνατζίδης.
*Τυπικά με δύο συμβόλαια αλλά ουσιαστικά με άδειο ρόστερ. Με τον ΠΑΟΚ της σεζόν 2020-2021 δεσμεύονται μόνο ο Θόδωρος Καρράς και ο Κώστας Ιατρίδης. Ο Καρράς είχε υπογράψει τετραετές συμβόλαιο το 2017 αλλά φέτος είχε συμβόλαιο 25.000€ με μηδενική συμμετοχή και βέβαια προσφορά. Ο Ιατρίδης υπέγραψε τον περασμένο Οκτώβριο το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο για 2+2 χρόνια. Με αυτό το δεδομένο, αφού βέβαια βρεθούν αυτοί που θα ηγηθούν, θα βρουν λύσεις και θα πάρουν τις αποφάσεις, θα πρέπει να βρουν τουλάχιστον 10-11 νέους παίκτες. Αυτό όμως είναι το... εύκολο για μία ομάδα που έχει μία αρχή και ένα τέλος. Ο ΠΑΟΚ δεν έχει πια αυτή τη ραχοκοκαλιά και το μόνο δεδομένο για την επόμενη σεζόν είναι το «παλατάκι».
Χωρίς χρηματοδότη και με συσσωρευμένα χρέη
Το κακό είναι ότι και με τα δύο, την απουσία ιδιοκτήτη-χρηματοδότη και τη συσσώρευση χρεών, δείχνουν να έχουν συμβιβαστεί από καιρό οι περισσότεροι. Με απλήρωτη την ομάδα της περασμένης σεζόν (2018-19), οφειλές που διατηρήθηκαν κι από εκείνη που προηγήθηκε (2017-18) και κάποια ερωτηματικά γι' αυτήν που ολοκληρώνεται -αυτά αφορούν έτσι κι αλλιώς το παγκόσμιο μπάσκετ- είναι σαφές ότι η αυτοδιαχείριση στην καλύτερη περίπτωση θα επιτρέψει στον ΠΑΟΚ να φτιάξει μια ομάδα επιπέδου ανάλογου της φετινής. «Στην καλύτερη περίπτωση» γιατί οι προσφυγές και τα ΒΑΝ μπορούν να προκύψουν από τη μία στιγμή στην άλλη.
Ποια είναι η λύση της ΚΑΕ και του Α.Σ. ΠΑΟΚ; Την γνωρίζουν όλοι. Αν η σκέψη -για προσπάθεια δύσκολα θα μιλήσει κανείς- για να βρεθεί επενδυτής ήταν δύσκολη όλα τα τελευταία χρόνια, είναι ουτοπική μπροστά στη νεότερη οικονομική κρίση που έρχεται και το μέγεθος της είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Άρα; Ο Α.Σ. θα επιχειρήσει να συζητήσει κάποια στιγμή για το θέμα με τον Ιβάν Σαββίδη όμως η αντίστοιχη περσινή προσπάθεια, πέραν του ότι επί της ουσίας δεν έφερε αποτέλεσμα, στην πραγματικότητα καθυστέρησε τις κινήσεις που εν τέλει έγιναν με τις δικές του δυνάμεις. Αν καταλήξει ξανά στο ίδιο μονοπάτι, για τον ΠΑΟΚ θα μοιάζει αναπόφευκτη μία σεζόν με τις ίδιες αδυναμίες, τις ίδιες δυσκολίες, την ίδια αβεβαιότητα.