Τον... ύπνο τους φαίνεται πως έχουν χάσει οι κάτοικοι της Ίμπιζα, καθώς ο υπερτουρισμός έχει εκτινάξει στα ύψη τα ενοίκια, με αποτέλεσμα να αναδειχθεί σε πραγματικό εφιάλτη.
Σύμφωνα με τα τοπικά Μέσα, το πρόβλημα για τους περίπου 160.000 κατοίκους της Ίμπιζα είναι τόσο έντονο, ώστε αρκετοί εξ’ αυτών ζουν πλέον στα αυτοκίνητά τους.
«Η διαμονή στην Ίμπιζα είναι πολύ ακριβή και γίνεται ολοένα και ακριβότερη. Και το κόστος του ενοικίου είναι εντελώς έξω από τα όρια των αποδοχών σου. Το να ζεις έτσι είναι μια εναλλακτική λύση, λιγότερο άνετη, αλλά μου επιτρέπει να συνεχίσω να ζω στο νησί.
Πολλοί καταλήγουν σε αρκετά άθλιες συνθήκες και αρχίζουμε να βλέπουμε παραγκουπόλεις σε όλο το νησί. Χωρίς τη δυνατότητα εύρεσης καταλύματος που να μας επιτρέπει να ζούμε κανονικά, όσοι ζούμε στο νησί έχουμε την αίσθηση ότι μας ωθούν σε αυτή τη λύση», λέει στο BBC καθώς φτιάχνει τον καφέ του στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του», επεσήμανε ο Σεζάρ Νεμπρέρα.
Μάλιστα, άλλοι κάτοικοι της Ίμπιζα ζουν σε αντίσκηνα ή σε κοινόχρηστα καταλύματα, τα οποία τους παρέχουν μόνον τα απολύτως αναγκαία.
Την ίδια ώρα, τα υψηλά επιτόκια των στεγαστικών δανείων και η κρίση του κόστους διαβίωσης έχουν αποτρέψει πολλούς Ισπανούς από το να αγοράσουν ακίνητα, δημιουργώντας αύξηση της ζήτησης για ενοικιαζόμενα καταλύματα, που με τη σειρά της έχει εκτινάξει το κόστος ενοικίασης.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι ακόμη πιο έντονο στην Ίμπιζα, ως τουριστικού κόμβου, με τις αυξήσεις των ενοικίων σε ορισμένες περιπτώσεις να αγγίζουν το 40% ή ακόμη και το 50% μόνο κατά το τελευταίο έτος.
Αντίθετα, οι τοπικές αρχές αποδίδουν το πρόβλημα στέγασης κυρίως σε ιδιοκτήτες κατοικιών σε κατοικημένες περιοχές της Ίμπιζα που παραβιάζουν το νόμο προσφέροντας τα ακίνητά τους για βραχυχρόνια μίσθωση, όταν οι τοπικοί νόμοι ορίζουν ότι πρέπει να νοικιάζουν για τουλάχιστον έξι μήνες τη φορά.
«Το πρόβλημα είναι ότι κερδίζεις πολύ περισσότερα χρήματα ενοικιάζοντας για μέρες ή για εβδομάδες από ό,τι αν νοικιάζεις σύμφωνα με το νόμο», λέει ο Χουάν Μιγκέλ Κόστα, επικεφαλής τουρισμού στην Ίμπιζα.