Tελικά ούτε η απόλυση Πάρντιου και το κοουτσάρισμα της ομάδας από τον Τόλη Τερζή αποδείχθηκαν ικανά να αλλάξουν πολλά πράγματα στο αγωνιστικό κομμάτι του Αρη. Το αναμενόμενο «σοκ» δεν λειτούργησε, οι «κίτρινοι» δεν «σκότωσαν» τον Παναθηναϊκό, παρότι σ’ αυτό τους βοηθούσε η ροή του αγώνα και τελικά το πλήρωσαν με μία ακόμη ήττα. Ετσι πλέον ο Αρης βρίσκεται στο -4 βαθμούς από τον Βόλο βασικό του αντίπαλο για το ευρωπαϊκό εισιτήριο της 5ης θέσης. Εξέλιξη που μόνο καλή δεν μπορεί να την πει κάποιος, όχι τόσο γιατί τρομάζει η βαθμολογική διαφορά, αλλά περισσότερο γιατί ο Αρης ακόμη δεν πείθει ότι έχει βρει ρυθμό.
Είχαν πολλούς λόγους χθες οι παίκτες του Αρη να ξυπνήσει ο επαγγελματικός τους εγωισμός και να καταθέσουν στο χορτάρι το ταλέντο τους. Ηταν η πρόκληση του ντέρμπι, η παρουσία του νέου τεχνικού διευθυντή στις σουίτες του «Κλ. Βικελίδης» και η ανάγκη να μη χάσει από τα μάτια του τον Βόλο. Κίνητρα τα οποία δεν απέφεραν τελικά το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Ο Τερζής ο οποίος κλήθηκε να σώσει την παρτίδα ως αντικαταστάτης του Πάρντιου, έβαλε τον Ενκουλού στην θέση του τραυματία Μπράμπετς, κράτησε στον πάγκο τον Γκρέι που έχει να σκοράρει περισσότερο από 600 λεπτά και έβαλε στην 11άδα τον Καμαρά. Η τρίτη αλλαγή ήταν η χρησιμοποίηση του Πάλμα, στο αριστερό άκρο της επίθεσης.
Ο Αρης προσπαθούσε να χτίσει επιθέσεις από πίσω με τον Ετέμπο προσπάθεια που δεν ήταν πάντα αποτελεσματική καθώς ο Παναθηναϊκός μάρκαρε ψηλά και χαλούσε το δημιουργικό παιχνίδι του Αρη. Το ίδιο όμως έκαναν και οι «κίτρινοι» μαρκάροντας τον Πέρεθ που είχε τον αντίστοιχο ρόλο.
Ο Αρης κατάφερε να προηγηθεί εκμεταλλευόμενος την αδυναμία που είχε ο Παναθηναϊκός στο αριστερό άκρο της άμυνας. Ο Χουανκάρ, έχασε πολλές φορές τον Οντουμπάτζο, οποίος όχι μόνο σκόραρε στο 10ο λεπτό, αλλά έδωσε και μία ασίστ στον Καμαρά στο 27ο αλλά ο Αφρικανός σούταρε απελπιστικά άουτ. Ηταν η καλύτερη ευκαιρία του Αρη να «σκοτώσει» τον αντίπαλο του και να γίνει το φαβορί για τη νίκη. Καλύτερη ακόμη και από αυτή που είχε ο Καμαρά δέκα λεπτά νωρίτερα. Και σ’ έναν αγώνα με αντίπαλο ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός, που η εξέλιξη του αγώνα μοιάζει με βάδισμα σε τεντωμένο σχοινί, τέτοιες απώλειες στοιχίζουν.
Ο Αρης που είχε τις ευκαιρίες γιατί ο Παναθηναϊκός αμυντικά είχε πολλά κενά, δεν σκόραρε και στη συνέχεια το «πλήρωσε». Ο Φαμπιάνο έκανε ένα τραγικό λάθος, έδωσε πλεονέκτημα στον Ιωαννίδη ο οποίος γύρισε την μπάλα στον αμαρκάριστο Μαντσίνι που ισοφάρισε (37ο). Ο Αρης στα πρώτα 45 λεπτά είχε κακή επιθετική λειτουργία, με τους Ιτούρμπε και Ματέο Γκαρσία να είναι… «απόντες» και πολλές λανθασμένες μπαλιές. Ο Οντουμπάτζο ήταν η αφετηρία της δημιουργίας φάσεων και τίποτε περισσότερο.
Ο Παναθηναϊκός αφού μέτρησε τον Αρη μπήκε στο γήπεδο στο β’ ημίχρονο, με περισσότερες απαιτήσεις. Κρατούσε περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια και έδειχνε μεγαλύτερη σιγουριά στις κινήσεις του. Οι «κίτρινοι» έδειχναν περισσότερο να έχουν στόχευση τα μεσοαμυντικά τους καθήκοντα και το γεγονός ότι ένα σουτ του Πάλμα στο 60ο ήταν η μοναδική ευκαιρία τους στο β’ ημίχρονο, λέει πολλά. Ο Γιοβάνοβιτς στο 63ο ενίσχυσε την επίθεση με τον Παλάσιος βγάζοντας από τον αγώνα τον Τσέριν. Η αλλαγή ανέβασε τον επιθετικό ρυθμό των «πράσινων» οι οποίοι δημιούργησαν δύο ευκαιρίες κι ένα γκολ.
Το ποδόσφαιρο δεν φημίζεται για τη δικαιοσύνη του. Κι αυτό το κατάλαβε χθες ο Αρης με τον πιο σκληρό τρόπο. Όχι γιατί άξιζε να νικήσει. Σίγουρα όμως δεν άξιζε να χάσει. Ισως θα μπορούσαν όλα να ήταν διαφορετικά αν ήταν καλύτερα προετοιμασμένος πνευματικά για τον αγώνα.
FOCUS
Ενώ η ποδοσφαιρική Ελλάδα ασχολείται με… μεζούρες και για το αν ο Αυγενάκης «σκοτώνει» ή όχι τη Super League2, υπάρχει και ο αληθινός αθλητισμός. Αυτόν που υπηρετεί η Ντρισμπιώτη η οποία αγωνίστηκε στην Αυστραλία, στα 20χλμ. βάδην. Η έμπειρη δρομέας που διανύει το 38ο έτος της ηλικίας της, κατέλαβε την δεύτερη θέση με επίδοση 1 ώρα 28 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα. Χρόνος που της δίνει το δικαίωμα να είναι παρούσα στους Ολυμπιακού Αγώνες του Παρισιού! Αυτό κι αν είναι παράδειγμα ζωής.