Ο Γιάννης Οικονόμου είναι ο νέος αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού. Διαδέχεται τον Λευτέρη Αυγενάκη, ο οποίος δημιούργησε πολλές τρικυμίες και δεν κατάφερε να «σβήσει» φωτιές που άναψαν οι κόντρες μεταξύ των επαγγελματικών ομάδων. Πιστώνεται το γεγονός ότι προσπάθησε να συμμαζέψει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό με τη δημιουργία του μητρώου, αλλά κι αυτό το έκανε με «βίαιο» τρόπο και χωρίς να εξετάσει όλες τις παραμέτρους.
Ο κ. Οικονόμου θα καθίσει στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Αθλητισμού, ρόλος που «έχει πολύ ξύλο», όπως έχουν ομολογήσει προκάτοχοι του, γιατί βρίσκεται εν μέσω διασταυρούμενων πυρών, από τους ιδιοκτήτες των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών. Και επειδή οι ιδιοκτήτες ανήκουν στο λόμπι των ισχυρών επιχειρηματιών της χώρας, είναι αυτονόητο ότι η διαχείριση των κρίσεων δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα. «Ο,τι κι αν κάνεις κάποιος θα σε στοχοποιήσει» μου έχουν πει περισσότεροι από δύο προκάτοχοι τού κ. Οικονόμου.
Και αυτό είναι αλήθεια. Οι υπουργοί Αθλητισμού μοιάζουν με πάπια μέσα στη λίμνη στην ακτή της οποία κάθονται κυνηγοί και τη στοχεύουν. Συνήθως βρίσκονται σε θέση άμυνας, σε μια μάχη που δεν έχει αναίμακτο τέλος. Οι αποφάσεις που παίρνουν, όσο δίκαιες κι αν είναι δεν μπορούν να αφήσουν όλους ευχαριστημένους και από εκεί ξεκινάει το πρόβλημα. Οι ιδιοκτήτες των αθλητικών ανωνύμων εταιρειών που πιστεύουν ότι θίγονται τους «πυροβολούν» με τους επικοινωνιακούς τους στρατούς, δικαίως και αδίκως, διεκδικώντας τα δικά τους λάφυρα.
Εχω την άποψη ότι θα ήταν περισσότερο χρήσιμο ο κ. Οικονόμου να δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον πραγματικό αθλητισμό και την ανάπτυξη του, χωρίς να αδιαφορεί για τον θεσμικό του ρόλο που άπτεται του επαγγελματικού αθλητισμού.
Πριν από δύο ημέρες τελείωσε στη Σιλεσία, το ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στίβου, όπου οι Ελληνες αθλητές και αθλήτριες προσπάθησαν για την παραμονή της χώρας στη Super League. Οσοι παρακολούθησαν τους αγώνες, θα διαπίστωσαν το πάθος των ελληνόπουλων να προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερους βαθμούς στην χώρα. Και δεν ήταν μόνο ο σούπερ σταρ Μίλτος Τεντόγλου που έδειξε συνέπεια για την παραμονή του στην κορυφή, αλλά όλοι οι αθλητές που συμμετείχαν στην αποστολή, έβαλαν το λιθαράκι τους για τον κεντρικό στόχο. Αθλητές οι οποίοι γυμνάζονται σε ακατάλληλα στάδια, που τραυματίζονται λόγω της ακαταλληλότητας, που έχουν μικρές απολαβές και βαδίζουν στον μοναχικό τους δρόμο.
Πάνω απ’ όλα γιατί ο αθλητισμός είναι η δεύτερη φύση τους. Γι’ αυτό οι αθλητές και οι αθλήτριες που υπηρετούν τον ερασιτεχνικό αθλητισμό, πλην του ποδοσφαίρου, αξίζουν ένα τεράστιο μπράβο για την προσπάθεια τους. Παλεύουν μακριά από την τοξικότητα και κυνηγούν το όνειρο τους. Και σ’ αυτά τα παιδιά έχει ηθική υποχρέωση ο νέος αναπληρωτής υπουργός Αθλητισμού, να δείξει εμπράκτως το ενδιαφέρον του και την ευαισθησία του. Να δημιουργήσει ένα project ανάπτυξης το οποίο θα περιλαμβάνει αξιοπρεπείς χώρους άθλησης και θα τους «προσφέρει», σε συνεργασία με τις ομοσπονδίες, όλα τα «εργαλεία» για την όσο το δυνατόν καλύτερη προετοιμασία.
Δεν είμαι υπέρ του κρατικοδίαιτου αθλητισμού. Αλλά σε κάθε εξέλιξη του, η πολιτεία θα πρέπει να συμπαραστέκεται στα αθλήματα που αποπνέουν υγεία και όχι τοξικότητα. Θέλω να πιστεύω ότι ο κ. Οικονόμου είναι υποψιασμένος για το τι θα συναντήσει στον νέο του ρόλο και θα προσπαθήσει να αφήσει ένα θετικό αποτύπωμα, αποφεύγοντας τις… λακκούβες στις οποίες παραπάτησε ο προκάτοχος του. Ο αθλητισμός δεν πρέπει να είναι χώρος πολιτικών και σωματειακών αντιπαραθέσεων. Οποιος μπαίνει σε τέτοιες ατραπούς το πιθανότερο είναι να αποδοκιμαστεί στη συνείδηση των ανθρώπων του αθλητισμού. Ακόμη και των φανατικών που εφήμερα μπορεί να επιδοκιμάσουν κάποιες αποφάσεις.