Να λοιπόν που το σενάριο απόλυτης διαστροφής που ψιθυριζόταν από τους βασικούς εκφραστές των θεωριών συνωμοσίας έγινε πραγματικότητα κι απόψε διακυβεύεται ο τίτλος του Πρωταθλητή.
Ο Ακης Μάντζιος προτιμούσε αγώνα υψηλής έντασης πριν τον τελικό Κυπέλλου, θα ήθελε όμως χαμηλότερο επίπεδο αντίστοιχης ψυχολογικής. Ας είναι. Αποφεύγοντας τα ευνόητα, είναι προφανές ότι ο Αρης δεν θέλει σε καμία περίπτωση να δει τον αιώνιο αντίπαλό του να κατακτά τίτλο μέσα στο δικό του σπίτι.
Και το 2003, μιας και αναφέρεται, στον τελικό του Κυπέλλου, αντίστοιχο άγχος υπήρχε από την άλλη πλευρά. Γι’ αυτόν τον λόγο, η ψυχική διαχείριση του ντέρμπι είναι ευκολότερη της αγωνιστικής. Η συγκέντρωση των παικτών, η μετατροπή της δεδομένης πίεσης σε δημιουργική είναι στα προαπαιτούμενα.
Αγωνιστικά, φέτος ο Αρης όχι μόνο δεν έχασε από τον ΠΑΟΚ, αλλά τον νίκησε δύο φορές. Συνεπώς, ξέρει τι πρέπει να κάνει, τα δυνατά και τρωτά σημεία του και απλά θα ζητήσει να έχει δικές του τις στιγμές.
Ετσι όπως παίζουν οι δύο ομάδες είναι φανερό ότι, όποιος σκοράρει πρώτος θα αποκτήσει ισχυρό πλεονέκτημα. Γιατί αμφότεροι ξέρουν να κρατούν αποτέλεσμα. Ο Αρης το απέδειξε σε όλα τα μεγάλα παιχνίδια, ο δε ΠΑΟΚ – αν δεν κάνω λάθος – δεν έχασε σε καμία από τις 21 τελευταίες φορές που πήρε το προβάδισμα.
Απόψε ο Αρης καλείται να διαχειριστεί ψύχραιμα και έξυπνα το παιχνίδι. Ψύχραιμα γιατί αγωνιστικά ξέρει ότι μπορεί να νικήσει τον αντίπαλό του καθώς είναι αήττητος σε τρία φετινά παιχνίδια. Εξυπνα γιατί ο μεν ΠΑΟΚ παίζει το τελευταίο παιχνίδι της χρονιάς με στόχο την κατάκτηση του τίτλου και σίγουρα θα το πάει στη δύναμη και ο δε Αρης έχει μπροστά του και τον τελικό οπότε αποβολές και τραυματισμοί πρέπει να αποφευχθούν.
Τούτο βέβαια θα εξαρτηθεί και από τις ανοχές του Ισραηλινού διαιτητή. Αν έχει αντιληφθεί το κλίμα, το σκληρό παιχνίδι θα κοπεί από την αρχή. Αγωνιστικά, το ζητούμενο για τους «κίτρινους» είναι ο έλεγχος της transition επίθεσης του αντιπάλου και ο αντίστοιχος των κινήσεων του Τάισον. Αν το κάνουν, θα φέρουν το παιχνίδι στα μέτρα τους…