Εκείνα τα δάκρυα του «Ώ Μπάνε, Μπάνε» δεν στέγνωσαν. Από τότε, στη Νάντη ρέουν στις ψυχές των ΠΑΟΚτσήδων. Ούτε που θα στεγνώσουν ποτέ!
Τα δάκρυα είναι η γλώσσα της ψυχής. Τα μάτια είναι το στόμα της. Έτσι συνομίλησαν εκείνη την αποφράδα βραδιά… Ψυχή με ψυχή οι φίλοι του «δικέφαλου» με τον δικό τους Πρέλεβιτς…
Από τότε όμως, η πιο μεγάλη μέρα είναι… Αύριο! Ο «Ώ Μπάνε, Μπάνε» δοξάζεται στο «Παλατάκι» (όπου δεν δοξάσθηκε ως παίκτης). Τιμάται αυτός ο οποίος τίμησε τον ΠΑΟΚ. Χάρη στο ευρειών διαστάσεων πνεύμα του πρέδρου της ΚΑΕ, Θανάση Χατζόπουλου.
Αυτός, ο «τάιγκερ» ήταν η μέγιστη μεταγραφή – με τού ανεπανάληπτου Νίκου Βεζυρτζή την υπογραφή - στην μπασκετική ιστορία του «δικέφαλου».
Τούτο μάλιστα, φάνηκε από την αρχή. Από εκείνο το μεσημέρι στα γραφεία της Βασιλίσσης Σοφίας. Εκεί στην αίθουσα συνεδριάσεων της διοίκησης του ερασιτέχνη ΠΑΟΚ περιμέναμε – ως ρεπόρτερ των θρυλικών «ΣΠΟΡ» του Δημήτρη Μπούζα – τον Χρήστο Κάλφα. Μία τεράστια μορφή κι εκ βαθέων ψυχής ΠΑΟΚτσή. Αυτός ήταν το «μυστικό» της μεταγραφής του Μπάνε Πρέλεβιτς. Ήρθε Πέμπτη απόγευμα, μαζί με τον νεοφερμένο από το Βελιγράδι στη Θεσσαλονίκη.
Είχαν γνωρισθεί στη γιουγκοσλαβική πρωτεύουσα. Ο Χρήστος Κάλφας είχε φέρει και τον Γιόζιπ Τζέρτζια, επί Νίκου Βεζυρτζή, στον ΠΑΟΚ…
«Ξέρεις πως είμαστε πατριώτες; Η γιαγιά μου έχει ελληνικές ρίζες», είπε ο νεαρός παίκτης. Κι ο επιχειρηματίας φίλος του ΠΑΟΚ, δεν χρειάσθηκε άλλα.
Ενημέρωσε τον Νίκο Βεζυρτζή. Κι η τρέλα του προέδρου (την οποία πλήρωσε με μυθικό προσωπικό κόστος…) για τον ΠΑΟΚ ξεκίνησε την αντίστροφη μέτρηση. Χρειάσθηκε, να γυρίσει η γη ανάποδα. Γύρισε. Ο «τάιγκερ» του «δικέφαλου» φόρεσε τη φανέλα με το «νούμερο επτά»! Τη φανέλα φυλακτό των απανταχού της γης φίλων του «δικέφαλου»…
Ωσάν εικόνα την έχουν στα δωμάτια τους, τα εγγόνια μας στην Πραιτόρια, στη Νότια Αφρική. Ήδη ταξιδεύει για εκεί και μια ακόμη. Η επετειακή! Δεν τον είδαν με τα δικά τους μάτια. Τον είδαν με τα μάτια της μάνας τους. Αυτή έκλαψε γοερά. Όταν τον είδε να κλαίει, τότε στη Νάντη. Κι από τότε μήτε τα δικά της δάκρυα στέγνωσαν…
Ο Μπάνε Πρέλεβιτς έπαιξε στον ΠΑΟΚ και με τη βοήθεια και του ισχυρού ανδρός της ΕΟΚ και της ΦΙΜΠΑ Γιώργου Βασιλακόπουλου. Φυσικά, και με τα επικά ταξίδια του Νίκου Βεζυρτζή (παρέα με τον αξέχαστο Τάκη Ζγουρή και τον μετέπειτα πρόεδρο της ΚΑΕ, αγόγγυστο παράγοντα Άρη Καρακούση) στο Βελιγράδι! Για τις τυπικές διαδικασίες σε υπουργεία και πρεσβείες.
Μας είχε πει λοιπόν, τότε – κι είχε δημοσιευθεί στα «ΣΠΟΡ» - ο άρτι αφιχθείς από το Βελιγράδι στη Θεσσαλονίκη: «Ήρθα από ένστικτο στην Ελλάδα και στον ΠΑΟΚ. Θέλω να γράψουμε ιστορία». Κι όπως το είχε πει, έτσι έγινε. ΠΑΟΚ κι «Ώ Μπάνε Μπάνε» έγραψαν ιστορία…
ΥΓ 1 : Στην οροφή της Σάλας στο «Παλατάκι» θα έπρεπε, να γίνει έπαρση και της φανέλας του …Νίκου Βεζυρτζή! Για να τα λέμε τα πάντα, όλα!
ΥΓ 2 : Είναι δε, ασέβεια… Αχαριστία στην ιστορία είναι… Που δεν υπάρχει στο «Παλατάκι» μία στήλη, με αναφορά σε όσους συνέβαλαν στην δημιουργία του. Από τον Νίκο Βεζυρτζή που το ξεκίνησε (το 1991 στις όχθες της λίμνης της Γενεύης), τον Απόστολο Οικονομίδη, τον Βασίλη Οικονομίδη, τον αξέχαστο Χάρη Λαζαρίδη, τον Χρήστο Μπέκια, τον Θανάση Ακριβόπουλο, τον αλησμόνητο με τη γιγαντιαία ψυχή, Τάκη Πανελούδη μέχρι τον …Νέστορα της οικογένειας τού ΠΑΟΚ, τον συνετό και ταπεινό Θανάση Κατσαρή. Αυτός, ως πρόεδρος του Ερασιτέχνη, ως όνειρο ζωής του το ολοκλήρωσε…
ΥΓ 3 : Ευτυχώς το «Παλατάκι» τιμώνται οι ευεργέτες του ΠΑΟΚ Γιάννης και Θανάσης Δεδέογλου. Από το 2000 μάλιστα, στα εγκαίνια του με το «Φάιναλ Φορ» της Ευρωλίγκας και πρόταση του Γραφείου Τύπου της διοργάνωσης. Ανατέθηκε στη Θεσσαλονίκη χάρη στον Γιώργο Βασιλακόπουλο. Και «φτιάχθηκε» γι’ αυτήν με την πολύτιμη βοήθεια του Μακεδόνα ΓΓΑ, Γιάννη Σγουρού!