Μέσα στην μαυρίλα των ημερών, η Λουκία Κασαμάκη, ένα κορίτσι με οπτική αναπηρία από τη Βέροια που έκλεψε τις καρδιές όλων στον τελικό του UEFA Super Cup ανάμεσα σε Σίτι και Σεβίλλη, που πραγματοποιήθηκε τον Αύγουστο στο Γ. Καραϊσκάκης, μοιράζει αισιοδοξία και φως. Η 10χρονη συνόδευσε τον πρόεδρο της UEFA, Αλεξάντερ Τσέφεριν στην απονομή του τροπαίου και στάθηκε δίπλα του σε όλη τη διάρκειά της, σε μια πολύ όμορφη στιγμή.
Η Λουκία
μίλησε στο ΕΘΝΟΣ και περιέγραψε πως
έζησε τον ευρωπαϊκό τελικό, έδειξε για
πρώτη φορά το μετάλλιο που της έδωσε ο
Τσέφεριν, ενώ έστειλε και ηχηρά μηνύματα
κατά της βίας και υπέρ της συμπερίληψης.
Τέλος τα αδερφάκια της Κωνσταντίνος
και Νίκος της έκαναν έκπληξη και
εμφανίστηκαν on camera.
Αναλυτικά
όσα είπε:
Για το πως
έζησε τον τελικό του UEFA SUPER CUP:
«Αυτές οι
στιγμές ήταν κάτι το μοναδικό για εμένα,
κάτι το ανεπανάληπτο και ξεχωριστό. Που
μπήκα μέσα στον αγωνιστικό χώρο με τον
παίκτη στην αρχή και μετά με τον πρόεδρο
της UEFA και πήγαμε να απονείμουμε τα
μετάλλια και το κύπελλο στη νικήτρια
ομάδα. Αυτό δε μπορεί να γίνει εύκολα
σε παιδί».
Για το τι της
είπε ο Γκρίλις στην απονομή:
«Μου είπε
μπράβο σου που συμμετείχες στον αγώνα
και γενικά με ρώτησε πως νιώθεις που
είσαι εδώ και απονείμουμε μαζί τα
μετάλλια».
Για την
εμπειρία να παίξει ποδόσφαιρο μαζί με
τους παίκτες με το A Ball for All:
«Αχ αυτό ήταν
τέλειο! Ήταν πανέμορφη εμπειρία. Να
παίζω εγώ μια απλή και ασήμαντη φίλαθλος
με κάτι παίκτες που είχαν κερδίσει το
Champions League και το Europa League, πολύ μεγάλοι
παίκτες… Γενικώς μου φάνηκε ωραίο το
A Ball for All που ήταν μια καταπληκτική
διοργάνωση, έφτιαξε αυτές τις μπάλες
και με τη βοήθειά τους εγώ μπόρεσα να
ενταχθώ στο ποδόσφαιρο και να παίζω
χωρίς να νιώθω κατώτερη από τους άλλους
που έβλεπαν και μπορούσαν να παίξουν».
Για το μετάλλιο
που της έδωσε ο Τσέφεριν:
«Στην απονομή
των μεταλλίων ο πρόεδρος της UEFA μου είπε
πως θα πάρω και εγώ ένα μετάλλιο. Και
κατενθουσιάστηκα και ελπίζω να μου
μείνει αυτό χαραγμένο για πάντα».
Για τη
συνέντευξη που πήρε:
«Πήρα
συνέντευξη από τον Ίβεν Ράκιτιτς της
Σεβίλλης. Τον ρώτησα για το πως μπορούμε
να εξαλείψουμε το φαινόμενο της αθλητικής
βίας και για το ποιοι ήταν οι λόγοι που
άρχισε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο
και έκανε μια τέτοια καριέρα».
Για την
οπαδική βία:
«Επειδή είμαι
από Βέροια είχαμε εδώ δυστυχώς το θάνατο
του Άλκη και κάτω στην Αθήνα το θάνατο
του Μιχάλη, ενός φιλάθλου της ΑΕΚ, δηλαδή,
το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι, δεν είναι
αιτία για να χάνουν τη ζωή τους τόσοι
άνθρωποι. Εγώ έχω να κάνω μια ερώτηση:
Γιατί να χάνουν τη ζωή τους τόσοι άνθρωποι
και να μην το έχουμε σαν παιχνίδι;»
Για το τι
ομάδα είναι και αν έχει πάει στο γήπεδο:
«Είμαι ΠΑΟΚ.
Όχι προς το παρόν αλλά έχω γνωρίσει τους
παίκτες του ΠΑΟΚ όταν ήρθαν στη Βέροια
και ελπίζω να πάω κάποια στιγμή και στο
γήπεδο κάποια στιγμή. Πρέπει και εμείς
να έχουμε αυτό το σύστημα του εξωτερικού
και εδώ στην Ελλάδα, γιατί να μην το
έχουμε και να μπορούν οι άνθρωποι με
οπτική αναπηρία να αισθανθούν το
ποδόσφαιρο μέσα τους;»
Για την
έλλειψη προσβασιμότητας στην Ελλάδα:
«Παρκάρουν
μηχανάκια πάνω στους οδηγούς των τυφλών,
δεν έχουν σε όλους τους δρόμους. Γιατί
να το κάνουν αυτό; Εμείς με οπτική
αναπηρία πως θα κυκλοφορήσουμε αν
υπάρχουν αυτά;»
Για τις ξένες
γλώσσες που μιλάει και το επάγγελμα που
θέλει να κάνει:
«Μιλάω
Αγγλικά, Ιταλικά και Γαλλικά. Κάνω
μαθήματα αυτών των τριών γλωσσών».
Θέλω να γίνω ψυχίατρος για να βοηθάω τους ανθρώπους στα ψυχολογικά προβλήματα που έχουν. Να τους ηρεμώ… Να μην είμαι η τυπική γιατρός, να τους κάνω πιο πολύ ψυχοθεραπεία».