Για τα μέτρα τοποθετηθήκαμε στο τελευταίο σχόλιο μας. Η Κυβέρνηση είχε την μεγάλη ευκαιρία μετά τα όσα συνέβησαν και αποκαλύφτηκαν στου Ρέντη. Προηγήθηκε το Φάληρο, ακολούθησε ο Βόλος. Για να μην γυρίσουμε πιο πίσω και σταθούμε σε «παρόμοιες» περιπτώσεις, που άφηναν ολοφάνερα ακάλυπτους τους ίδιους πάντοτε ηθικούς αυτουργούς.
Και λέμε τους ίδιους ηθικούς αυτουργούς, γιατί οι αντίστοιχοι φυσικοί ήταν διαφορετικοί κατά περίσταση. Σαφέστατα για όλους ο στάβλος ήταν ο ίδιος. Η διαχρονική σειρά των εγκληματικών ενεργειών οι οποίες στο σύνολο τους έμειναν ατιμώρητες, ή με ποινές – χάδια, σε συνάρτηση με τα όσα καταδείχθηκαν και επιβεβαιώθηκαν στου Ρέντη, έδειχνε πως το «απόστημα» ήταν έτοιμο να σπάσει. Έφτανε ένα απλό τσίμπημα από μια καρφίτσα.
Δυστυχώς όμως αυτοί που είχαν την δύναμη, την εξουσία, αλλά και το χρέος να το κάνουν, δεν το τόλμησαν. Αντ΄ αυτού προτίμησαν «κάτι άλλο». Τους ευχόμαστε χωρίς όμως και να είμαστε αισιόδοξοι, να πετύχουν σε αυτό. Και αυτή την φορά να δουν τους νόμους και τα μέτρα τους (μερικά εκ των οποίων έχουν κατ΄ επανάληψη αναγγελθεί αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκαν ή αν εφαρμόστηκαν αυτό έγινε με τρόπο ανορθόδοξο, προκλητικό και ανισόνομο), να πιάνουν τόπο και να βάζουν φρένο στην «επιδημία».
Τώρα τι ήθελε να πει ο νέος Υπουργός Δικαιοσύνης βορειοελλαδίτης και γνωστός από παλιά Υφυπουργός Αθλητισμού, ο οποίος κυνήγησε όσο κανένας άλλος την παράγκα (για αυτό και… ανασχηματίστηκε) με την τελευταία του δήλωση – σύσταση προς τους δικαστές να κάνουν καλά τη δουλειά τους, το αφήνουμε να σταθεί όρθιο σαν μια προειδοποίησης αφενός, αλλά και αφετέρου και σαν μια υπενθύμιση. Αλήθεια πόσα εγκλήματα οπαδικής βίας έμειναν αφώτιστα και οδηγήθηκαν στον όρχο της λήθης αρχειοθετημένα αλλά πάντα προκλητικά και ανεξήγητα;
Η επικαιρότητα όπως προαναφέραμε είναι πλούσια και αρκετά ενδιαφέρουσα. Θα λέγαμε ότι κυρίαρχη θέση σε αυτή έχει και η ταπεινωτική «αποπομπή» του Βαγγέλη Μαρινάκη από την προεδρία της Σούπερ Λίγκα. Ο Συνεταιρισμός τον «απέβαλε» και τον έστειλε μαζί με την… «οικοσκευή» του (Κλάτενμπεργκ και σία) στο περιθώριο. Σημαντική κίνηση για το ελληνικό ποδόσφαιρο, με το να παραμερίζεται ένας τόσο ισχυρός παράγοντας που διαφέντευε τον χώρο και επηρέαζε τις εξελίξεις πάντοτε προς το συμφέρον της ομάδας του. Η απομάκρυνση του αποφασίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία. Του συμπαραστάθηκαν μόλις δύο: Ο Μποροβήλος και ο Σπανός, πιστά παραρτήματα.
ΥΓ: Εκτός από το «καρφί» του Φλωρίδη προς τις Δικαστικές και Διωκτικές Αρχές για να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, υπήρξε και δεύτερο προς ορισμένους μεγαλόσχημους, οι οποίοι επιχειρούν να ασκήσουν πολιτική πίεση με τους συλλόγους τους. Έδειξε με το δάκτυλο του, τους ίδιους που υπονοούσε και ο Πρωθυπουργός, ο οποίος ουκ ολίγες φορές αναφέρθηκε σε αυτούς.