Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Τον ΠΑΟΚ δεν τον ξεγράφετε. Όσο άσχημα κι αν αγωνίζεται, όσο κι αν φέρνει αρνητικά αποτελέσματα, έρχεται η χρυσή στιγμή που αλλάζει τα πάντα. Όλοι θεώρησαν τον ΠΑΟΚ ξεγραμμένο όταν έδειχνε ότι δε μπορούσε να κερδίσει την αδιάφορη Λαμία και ισοφάριζε στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων.
Οι περισσότεροι πίστευαν ότι η ΑΕΚ που εδώ και μήνες έχει ως μοναδικό στόχο το πρωτάθλημα (αποκλεισμός από κύπελλο και την Ευρώπη) θα περνούσε με θετικό αποτέλεσμα. Χωρίς να είναι κουρασμένη με πολύ λιγότερα παιχνίδια και πλούσιο ρόστερ ο Δικέφαλος του Νότου έβλεπε αυτόν του Βορρά ως ένα ποδοσφαιρικό θύμα έτοιμο να παραδοθεί. Νίκη και ισοπαλία αποτελούσαν αποτελέσματα ιδανικά για το κλείδωμα της 1ης θέσης.
Είχαν ως το 75΄και το 90΄τα δύο αποτελέσματα πρωταθλητισμού αλλά λογάριασαν χωρίς το πνεύμα της Τούμπας. Μιας συνένωση της προσπάθειας των ποδοσφαιριστών και της φωνής των 20.000 φιλάθλων που δε σταμάτησαν ούτε στο 1-2, αποτέλεσαν το μαγικό φίλτρο που διέλυσε την υποτιθέμενη πρωταθλήτρια και την έστειλε να συλλογίζεται τι έπαθε και πως το έπαθε. Πως δέχθηκε την ποδοσφαιρική σφραγίδα του Θεσσαλονικιώτη ποδοσφαιρικού μάγκα που μπήκε πάνω σε όλους τους παίκτες, τον προπονητή και τον … πρόεδρό τους.
Η διαιτησία όχι καλή… Καταλόγισε ανύπαρκτο φάουλ από το οποίο προήρθε το δεύτερο τέρμα της ΑΕΚ. Κι όμως δεν ήταν αρκετή για να σβήσει ή να ανακόψει την θύελλα της Τούμπας. Λέγαμε ότι ο ΠΑΟΚ δεν διαθέτει πολλούς καλούς παίκτες για να μπορούν να ακολουθήσουν το φετινό αγωνιστικό μαραθώνιο. Υποστηρίζαμε ότι ήταν κουρασμένοι. Υπήρξαν άτομα που ειρωνεύονταν τον Κωνσταντέλια, ΠΑΟΚτσήδες που δε γούσταραν τον Σάστρε ή τον Σαμάτα.
Φίλαθλοι του Δικεφάλου απ’ όλη την Ελλάδα που θεώρησαν ότι η περίοδος τελείωσε. Δεν έβαλαν όμως στο μυαλό τους το γιατί ο ΠΑΟΚ ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες ομάδες. Όταν επιθυμεί κάτι πάρα πολύ , ασχέτως αν το πετυχαίνει ή όχι, παρατηρούμε μια τεράστια ψυχική και αγωνιστική έξαρση που μετατρέπει το απίθανο σε πιθανό και την τελευταία θέση σε πρώτη. Στο χθεσινό παιχνίδι αυτό που διαπιστώσαμε αρχικά ήταν το πόσες εναλλακτικές λύσεις είχε η ΑΕΚ. Δύο σχεδόν ενδεκάδες. Αυτό μας προβλημάτισε όταν η φιλοξενούμενη από το γκολ του ΠΑΟΚ μέχρι και περίπου στο 35΄φαινόταν έτοιμη και ικανή να κατακτήσει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για να την αντικρούσεις χρειαζόσουν συνεχή κατανάλωση δυνάμεων και ελάχιστα λάθη.
Το πρώτο το διακρίναμε από το 35 και μετά. Ο ΠΑΟΚ έγινε καλύτερος, είχε περισσότερες ευκαιρίες κι όμως από ένα λάθος του καλού έως τότε Σβαμπ, η ΑΕΚ έμοιασε να στέφεται πρωταθλήτρια. Όπως όμως η ΑΕΚ ισοφάρισε στην αρχή του παιχνιδιού άμεσα, έτσι και ο ΠΑΟΚ έκανε το ίδιο στο 81΄. Σ’ αυτό το σημείο ο ποδοσφαιρικός Βαρδάρης έστειλε στα αποδυτήρια τον Αλμέιδα και τους παίκτες τους, ζαλισμένους από το ντελίριο που τους προκάλεσε το σουτ του Σάστρε. Συνοψίζοντας στο γήπεδο αποδείχθηκε ότι όσο «πολεμάς» ακόμη κι αν απ’ όλους θεωρείσαι ηττημένος, υπάρχει η περίπτωση να αλλάξεις τη μοίρα σου και να βγεις νικητής. Επόμενο ματς με τον Ολυμπιακό όπου εκεί θα κριθεί αν η ομάδα του ΠΑΟΚ θα μπορέσει και στα υπόλοιπα παιχνίδια να συνεχίσει αυτό που άρχισε χθες το βράδυ. Μακάρι να το πετύχει!