Είναι η τρίτη φορά που ο Θόδωρος Καρυπίδης αποφασίζει να αλλάξει προπονητή τον Σεπτέμβριο. Κάτι σαν… παράδοση μοιάζει αυτή η ιστορία, η οποία συντηρείται με την απομάκρυνση του Μπούργος στη δεύτερη κιόλας αγωνιστική του Πρωταθλήματος.
Το ερώτημα βεβαίως που μπαίνει είναι αυτονόητο: Πότε έγινε αντιληπτό ότι ο Αργεντινός δεν διαθέτει τα προσόντα να οδηγήσει τον Αρη στον φετινό του στόχο; Μετά τα 90 λεπτά του αγώνα με τον Παναιτωλικό ή νωρίτερα; Γιατί αν ένας προπονητής κρίνεται ανεπαρκής από το αποτέλεσμα ενός αγώνα, τότε δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζει η διοίκηση. Αν η άποψη διαμορφώθηκε νωρίτερα τότε κακώς ο Μπούργος δεν απομακρύνθηκε μετά το τέλος του Πρωταθλήματος.
Οι φήμες λένε ότι τον Αργεντίνο τον «κράτησε» στον Αρη η μεγάλη ανατροπή στον αγώνα με την ΑΕΚ. Μετά τις πρώτες μέρες του… μέλιτος, πριν δηλαδή τελειώσουν τα πλέι οφ, άρχισαν και οι ενδοιασμοί για την επάρκεια του. Επειδή όμως η απομάκρυνση ενός προπονητή μετά από μία επιτυχία, απαιτεί τεράστια παραγοντική δυναμική, την οποία λίγοι παράγοντες τη διαθέτουν, ο Μπούργος παρέμεινε στην ομάδα.
Το πώς «χτίστηκε» το νέο ρόστερ το γνωρίζει μόνο ο Αργεντίνος προπονητής και η διοίκηση. Όπως και τους πραγματικούς λόγους που οι Σάσα και Σούντγκρεν, έφυγαν από την ομάδα, και λίγο νωρίτερα ο Τζέγκο. Πάντως το γεγονός ότι επιστρατεύτηκαν ποδοσφαιριστές από την Κ19 για να υπάρχει επάρκεια ποδοσφαιριστών στην Αυστρία, δεν είναι το σύνηθες.
Ο Αρης επιχείρησε ένα restart στο ρόστερ του το οποίο πάνω απ’ όλα χρειάζεται χρόνο για να αποδώσει. Χρόνος ο οποίος δεν υπήρχε, από τη στιγμή που μέσα στον Ιούλιο η ομάδα ήταν υποχρεωμένη να αρχίσει τις ευρωπαϊκές της υποχρεώσεις. Είχε όμως ανάγκη, πέρα από τα φανταχτερά ονόματα, και από παίκτες που θα είναι η νεροκουβαλητές της ομάδας.
Σ’ αυτό το κομμάτι απέτυχε ο μεταγραφικός σχεδιασμός. Ο Αρης έχει έλλειμμα σε ανασταλτικούς μέσους ή αν προτιμάται αυτοί που αποκτήθηκαν δεν έχουν προσφέρει ακόμη υπηρεσίες ανάλογες με το βιογραφικό τους. Πρόβλημα που έγινε εντονότερο στο Αγρίνιο, από το λάθος του Μπούργος να χρησιμοποιήσει τον Μανού Γκαρθία στον άξονα ως ανασταλτικό μέσο.
Το ισοζύγιο των αποτελεσμάτων του Μπούργος στον πάγκο του Αρη δεν ήταν αρνητικό. Σε 18 αγώνες ο Αρης είχε 12 νίκες, δυο ισοπαλίες και τέσσερις ήττες. Παρ’ όλα αυτά αποτελεί παρελθόν από τους «κίτρινους». Ακόμη κι αν ήταν αναγκαία η απομάκρυνση του, με δεδομένο ότι υπάρχει ένα επαναλαμβανόμενο σκηνικό, ίσως το πρόβλημα να μην είναι μόνο η επάρκεια των προπονητών. Αλλωστε κακή απόλυση δεν υπάρχει, σίγουρα όμως υπάρχει λάθος επιλογή προπονητή.