Η εύκολη λύση, για τα κομβικά θέματα του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι η λογική του «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι. Πολλές φορές στο πρόσφατο παρελθόν, οι θεσμικοί παράγοντες του ποδοσφαίρου, όταν έπρεπε να διαχειριστούν ένα κρίσιμο ζήτημα που αφορούσε το άθλημα, προχωρούσαν σε ακραίες αποφάσεις. Το χειρότερο είναι ότι λύση δεν εύρισκαν και έπαιρναν τα μέτρα που τους βόλευαν. Τελευταίο γεγονός η απόφαση να διεξάγονται οι αγώνες της Stoixman Super League χωρίς κόσμο, για ένα ακραίο γεγονός βίας που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του αστυνομικού Λυγγερίδη.
Το επεισόδιο έγινε στο περιθώριο ενός αγώνα βόλεϊ και έξω από το γήπεδο αλλά… «τιμωρήθηκε» το ποδόσφαιρο. Λογική εξήγηση δεν υπήρξε, ούτε βεβαίως η αυστηριοποίηση των διατάξεων του νέου νόμου επέφερε τη συμμόρφωση όλων των ιδιοκτητών. Εγραφα πριν από λίγους μήνες ότι ομάδες οι οποίες παλεύουν για τη σωτηρία τους, θα το καλοσκεφτούν προκειμένου να επωμιστούν το κόστος εκσυγχρονισμού των ηλεκτρονικών εγκαταστάσεων ασφαλείας. Κι όπως αποδείχθηκε ο Ν.Π.Σ «Βόλος», προτίμησε να αγωνίζεται χωρίς κόσμο παρά να δαπανήσει περίπου 250 χιλ. ευρώ. Και δεν είναι μόνον αυτό.
Ο δήμαρχος Βόλου και εμπλεκόμενος με την ομάδα, δύο φορές με δημόσιες δηλώσεις υποσχέθηκε ότι θα εγκαταστήσει το ηλεκτρονικό σύστημα ώστε να διεξαχθεί ο Τελικός, κανονικά με κόσμο. Η υπόσχεση του μέχρι σήμερα δεν υλοποιήθηκε, οπότε όλες οι εκτιμήσεις οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Τελικός θα διεξαχθεί χωρίς κόσμο.
Η ΠΑΕ Αρης δικαίως με χθεσινή της ανακοίνωση, ενίσταται σ’ ένα τέτοιο σενάριο και επικαλείται την πρόταση της να συνεισφέρει οικονομικά ώστε να τοποθετηθούν κάμερες στο «Πανθεσσαλικό». Μέχρι στιγμής αντίδραση δεν υπήρξε από τον κ. Μπέο, κι όσο δεν ολοκληρώνεται το έργο κρίνεται ανακόλουθος. Αυτό αφορά τον ίδιο. Το ζήτημα είναι ότι για μία ακόμη χρονιά, όπως όλα δείχνουν, ο Τελικός θα είναι… «βουβός». Ο λόγος; Γιατί όλοι εκείνοι οι οποίο εμπλέκονται δεν επεξεργάστηκαν εγκαίρως ένα σχέδιο ώστε να διεξαχθεί με την παρουσία τουλάχιστον στο 70% της χωρητικότητας του γηπέδου, φιλάθλων των δύο ομάδων.
Αν πραγματικά θέλει κάποιος έναν Τελικό-γιορτή του ποδοσφαίρου, βάζει τα πράγματα στη σειρά και προσπαθεί να λύσει το θέμα. Αν αγαπάει το ποδόσφαιρο και σέβεται τους φιλάθλους των δύο ομάδων. Τι κάνει; Ασκεί πιέσεις στον διαχειριστή του «Πανθεσσαλικού» για την τοποθέτηση του ηλεκτρονικού εξοπλισμού, συγκαλεί συσκέψεις με την Αστυνομική Διεύθυνση του Βόλου και τη ΔΕΑΒ και καταστρώνει ένα σχέδιο. Είπαμε το «πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι», είναι η εύκολη λύση. Η απουσία του κόσμου απ’ ότι φαίνεται βολεύει περισσότερους απ’ όσους θα ήθελαν ο Τελικός να γίνει με κόσμο.
Ας μην κρύβονται οι εμπλεκόμενοι. Λίγο πολύ όλοι στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους έχουν τη σκέψη «φύγε κακό από επάνω μου». Ατομα γεμάτα ευθυνοφοβία, προτιμούν έναν Τελικό μεταξύ γνωστών και φίλων, παρά ένα βράδυ που από το πρωί του Σαββάτου 25 Μαΐου θα έχει μία πόλη στο πόδι, ό,τι κι αν γίνει.
Οπότε προς τι όλα τα μέτρα για τη βία, η ταυτοποίηση των εισερχομένων, οι κάμερες κ.ο.κ; Ετσι κι αλλιώς όταν υπάρχουν φίλαθλοι μόνο της γηπεδούχου ομάδας, επεισόδια μέσα στο γήπεδο δε γίνονται. Ο Τελικός θα μπορούσε να είναι ένα καλό crash test εφαρμογής των νέων μέτρων. Αλλά ποιος νοιάζεται για την ενίσχυση της εικόνας του Τελικού. Οι μόνοι που «καίγονται» είναι οι φίλαθλοι των δύο ομάδων οι οποίοι πάντα θα στοχοποιούνται, δικαίως και αδίκως, ως η αιτία των βουβών Τελικών. Κι όλοι όσοι πρέπει να βρουν τις κατάλληλες λύσεις πότε θα απολογηθούν;