Η σκέψη “διώχνω τον προπονητή” ενισχύεται πολύ συχνά από την προτροπή “διώξε τον προπονητή”, αλλά γίνεται απόφαση μόνο όταν το θελήσει αυτός που θα την πάρει. Και μόλις την πάρει, ξέρεις ότι ήταν ο πρώτος που είχε σκεφτεί ότι πρέπει να γίνει αλλαγή προπονητή.
Μετάφραση: Δεν περιμένουν οι ιδιοκτήτες των ομάδων τις προτροπές των οπαδών για να δώσουν την εύκολη λύση της αντικατάστασης του καπετάνιου όταν το καράβι τους χάνει τον προσανατολισμό του. Με... βάρκα την ελπίδα ότι θα ξαναβρεθεί η πυξίδα, φέρνουν άλλον καπετάνιο κι έτσι αισθάνονται ότι έκαναν το χρέος τους απέναντι και στον εαυτό τους και στην ομάδα τους και στον φίλαθλο κόσμο της.
Ο αποκλεισμός στην Ευρώπη και οι απώλειες βαθμών με αντιπάλους τον Ατρόμητο και τον Παναιτωλικό έφεραν τρικυμίες στον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. “Κοιμάται όρθιος ο Γιοβάνοβιτς” φωνάζουν πολλοί πράσινοι, από οπαδούς μέχρι και κονδυλοφόρους. “Έχει χάσει τα αυγά και τα καλάθια ο Αλμέιδα” λένε και γράφουν πολλοί κίτρινοι.
Απίστευτο και όμως αληθινό. Αποκαθηλώνουν δύο προπονητές, που, εδώ και δύο χρόνια, αποθέωναν γιατί ανέστησαν τις ομάδες τους και από κομπάρσους τις έκαναν πρωταγωνίστριες στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο “Ιβάν ο τρομερός”, που έκανε ... Panathinaikos τον ταλαίπωρο Παναθηναϊκό των προηγούμενων χρόνων και ο “μεγάλος μάγκας Αλμέιδα”, που μεταμόρφωσε την ΑΕΚ σε “ομαδάρα που παίζει μπαλάρα” και την οδήγησε πέρσι στο νταμπλ, είναι τώρα και οι δύο άχρηστοι. Και γιατί είναι άχρηστοι; Γιατί χάνουν φέτος βαθμούς “εκτός προγράμματος” και ο Παναθηναικός και η ΑΕΚ, εκτός από τον ΠΑΟΚ και τον Ολυμπιακό. Αλλά και γιατί ο ΠΑΟΚ βρέθηκε έναν πόντο από πάνω τους. Ο απόλυτος ορισμός της εσωστρέφειας και η απόλυτη επιβεβαίωση της γενεσιουργού αιτίας της εσωστρέφειας, που είναι η έλλειψη του γνώθι σαυτόν...
Εννοείται ότι αν ξυπνήσουμε μια μέρα και μάθουμε ότι ο Παναθηναϊκός ή η ΑΕΚ, ή και οι δύο, αλλάζουν προπονητή, θα ξέρουμε ότι πρώτοι “προσβλήθηκαν” από εσωστρέφεια και έχασαν το γνώθι σαυτόν ο Αλαφούζος και ο Μελισσανίδης. Οι φωνές που ακούγονται τώρα από δεξιά κι αριστερά, από οπαδούς και δημοσιογράφους, απλά θα αποτελούν το περιβάλλον μέσα στο οποίο πήραν την απόφασή τους. Οπως ακριβώς, δηλαδή, έγινε κατά κόρον στον Ολυμπιακό, για να μην ξεχνιόμαστε. Ο Μαρινάκης έδιωξε τον Μαρτίνς και μετά κράτησε τον Κορμπερόν... 48 μέρες, τον Μίτσελ 194, τον Ανιγκό 88, τον Μαρτίνεθ 158 και τώρα έφερε τον Καρβαλιάλ. Ούτε καν πρόλαβαν, σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, οπαδοί και ερυθρολευκο-επικοινωνιογράφοι να ζητήσουν αλλαγή προπονητή. Πρώτος ο Μαρινάκης πάντα έκρινε ότι δεν του κάνει ο προπονητής αντί να συνειδητοποιεί και να αναγνωρίζει ότι δεν του κάνουν οι παίκτες που είχε μαζέψει...
Γιατί, όμως, μιλάω για έλλειψη γνώθι σαυτόν; Απλό είναι. Και στους τρεις “μεγάλους” της Αθήνας θα έπρεπε να σκεφτούν το αυτονόητο. Αυτό που βλέπουμε και ξέρουμε όλοι οι άλλοι: Με σκανδαλώδεις συμμάχους την τύχη και τις διαιτητικές αποφάσεις είχαν ομαδάρες. Πέρσι και στους δύο αυτούς τομείς, η ΑΕΚ και ο Παναθηναϊκός έσπασαν όλα τα κοντέρ. Φέτος που ξέμειναν από πωποφαρδία και προκλητική εύνοια από τη διαιτησία, οι ομαδάρες τους έγιναν απλώς ομάδες με αδυναμίες που και φαίνονται και κοστίζουν. Με τους ίδιους παίκτες και, μάλιστα, ενισχυμένοι, παίζουν και φέτος, με τους ίδιους πετυχημένους πέρσι προπονητές πορεύονται και φέτος και όμως έχουν εμπλακεί σε έναν φαύλο κύκλο αυτοαμφισβήτησης, επειδή, πολύ απλά, δεν έγιναν... μαγικά από τύχη και διαιτησία, με συνέπεια να μην κερδίσουν βαθμούς που δεν τους άξιζαν. Αν επιμένουν να θεωρούν ότι ξαφνικά ο Γιοβάνοβιτς και ο Αλμέιδα έγιναν κακοί προπονητές από καλοί, ή ότι ξαφνικά ξέχασαν να παίζουν μπάλα οι “παικταράδες” τους, έχουν μεγάλο πρόβλημα και πρέπει να το κοιτάξουν με ιατρική συμβουλή...
Οσο για τον Ολυμπιακό, γιορτάζουν εκεί για το νικηφόρο ντεμπούτο του Καρβαλιάλ και τον “εκτελεστή” Ελ Αραμπί που σκόραρε με πέναλτι στις Σέρρες! Στην κοσμάρα τους. Αν ήθελαν να πατούν στον πραγματικό κόσμο θα αναγνώριζαν ότι ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη με ένα πέναλτι που δεν έγινε ποτέ. Αν δεν είχαν προστεθεί δύο κάλπικοι βαθμοί στον λογαριασμό του, ούτε για τον “εκτελεστή” θα μπορούσαν να θριαμβολογούν, ούτε για το νικηφόρο ντεμπούτο του νέου προπονητή τους.
ΥΓ. Δεν μπορώ να ξέρω αν θα τα καταφέρει τελικά ο πρωτοπόρος σήμερα ΠΑΟΚ, για ένα, όμως, είμαι σίγουρος και επιβεβαιώνεται συνεχώς. Η μεγάλη διαφορά με τους ανεβασμένους στα καλάμια τρεις της Αθήνας είναι ότι όλοι στον ΠΑΟΚ, από τους παίκτες, τον Λουτσέσκου και τους οπαδούς μέχρι και όσους εκφέρουν δημόσιο λόγο, ποτέ δεν πέταξαν στα σύννεφα και ποτέ δεν υπερεκτίμησαν τις δυνατότητές της ομάδας. Ισως και πολλοί από εμάς να τις υποτιμήσαμε κιόλας. Αυτό, όμως, είναι υγεία. Κι όταν υπάρχει υγεία, δεν προκύπτει εύκολα αυτοκαταστροφική εσωστρέφεια. Αλήθεια, πώς να προκύψει εσωστρέφεια στον ΠΑΟΚ όταν μέχρι τώρα, με την πορεία του σε Ελλάδα και Ευρώπη, έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες όλων μας;
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news