Υπάρχει ένα μότο των ανθρώπων που μπαίνουν στον επαγγελματικό αθλητισμό και προσπαθούν να δημιουργήσουν ισχυρά αγωνιστικά σύνολα: «Οι ομάδες δεν αγοράζονται, αλλά χτίζονται». Εχει βάση αυτό το μότο, παρότι δεν αρέσει σ’ όσους βιάζονται. Είτε είναι φίλαθλοι, είτε αφεντικά. Υπάρχουν όμως και ιδιοκτήτες οι οποίοι… διαλύουν ό,τι έτοιμο βρήκαν.
Είναι διαφορετικό πράγμα να διοικείς μία μεγάλη εμπορική εταιρεία, από το να διοικείς μία ποδοσφαιρική ομάδα. Οι διαφορές είναι μέρα με τη νύχτα. Στην πρώτη περίπτωση, η ικανότητα στο επιχειρείν μπορεί να φέρει την επιτυχία. Είναι λίγοι οι αστάθμητοι παράγοντες και η θεωρία δεν απέχει πολύ από την πράξη. Στο ποδόσφαιρο τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Μπορεί να ξοδέψει κάποιος δεκάδες εκατομμύρια και ομάδα να μην κάνει. Είναι γνωστή η ρήση «έναν πόντο έξω η μπάλα έρχεται η καταστροφή, έναν πόντο μέσα γίνεσαι ήρωας». Αυτός είναι και ο λόγος που τεράστιοι επιχειρηματίες, με μεγάλες επιτυχίες στον χώρο όπου δραστηριοποιούνται αποτυγχάνουν στο ποδόσφαιρο. Ξοδεύουν εκατομμύρια, αλλά ομάδα δε κάνουν.
Ο Τοντ Μπόελι συνδιδιοκτήτης της Τσέλσι, η οποία το 2021 κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, κατάφερε παρότι έχει ξοδέψει πάνω από 1,3 δισ. να δημιουργήσει ένα αξιολύπητο ποδοσφαιρικό σύνολο. Στην ουσία διέλυσε την ομάδα του 2021.
Μετά την φετινή ήτα από τη Μάντσεστερ Σίτι, στα social media έγινε πάρτι με θέμα την ανικανότητα του Μπόελι να δημιουργήσει μία αγωνιστικά αξιόπιστη ομάδα. «Πάνε να ψάξεις στο Transfermarkt για νέους παίκτες» ή «Πήγαινε να αγοράσεις τον Ζοάο Φέλιξ, τον Οσιμεν, τον Κιέζα, τον Μαραντόνα και τον Πελέ» ήταν τα περισσότερο ήπια σχόλια των οπαδών της Τσέλσι. Κοινός παρανομαστής όλων των σχολίων: «Δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο, βλέπει την ομάδα μόνο ως επιχείρηση».
Ο Μπόελι, επιχειρεί να διοικήσει την Τσέλσι με επιχειρηματική λογική. Αγοράζει ποδοσφαιριστές αξίας πολλών εκατομμυρίων, επειδή των πείθουν οι ατζέντηδες ότι σύντομα θα πάρουν υπεραξία και θα έχουν μεγάλη τιμή μεταπώλησης. Αποτέλεσμα; Το ρόστερ της Τσέλσι έφτασε να αριθμεί 43 ποδοσφαιριστές και περιλαμβάνει έξι τερματοφύλακες, επτά κεντρικούς αμυντικούς, έξι πλάγιους αμυντικούς, έξι εξτρέμ και έξι «καθαρόαιμους» επιθετικούς! Σκέτη τρέλα. Οι αποστολές για τους αγώνες χωράνε τους μισούς. Οι άλλοι μισοί βλέπουν τα παιχνίδια από την εξέδρα. Ως θεατές. Χωρίς να είναι τραυματίες ή τιμωρημένοι. Είναι αδύνατο για οποιονδήποτε προπονητή να διαχειριστεί τα αποδυτήρια όταν οι μισοί από τους παίκτες του περισσεύουν και ζηλεύουν τους άλλους μισούς, που παίζουν.
Η Τσέλσι είναι πλέον μία ομάδα χωρίς τα αφοσιωμένα πρόσωπα που γνώριζαν και αγαπούσαν οι φίλαθλοι, με άλλη ταυτότητα, άλλη κουλτούρα, άλλους στόχους και άλλη δυναμική, σε σχέση με την ομάδα του Αμπράμοβιτς. Μόνο οι μπλε φανέλες απέμειναν να τους θυμίζουν την Τσέλσι που, κάποτε, τους συγκινούσε και τους γοήτευε. Το 2023 η Τσέλσι τερμάτισε 12η στην Πρέμιερ Λιγκ. Και την περασμένη σεζόν, 6η.
Ο νέος ιδιοκτήτης τα έχει «ξηλώσει» όλα στο κλαμπ από τους φροντιστές, μέχρι τους προπονητές. Οι ποδοσφαιριστές δεν έχουν αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους, και δεν ξέρουν… τι τους ξημερώνει στον σύλλογο. Βλέπουν συναδέλφους τους που επί χρόνια έδωσαν στην ομάδα τον καλύτερό τους εαυτό, να οδηγούνται στην έξοδο. Μόνο και μόνο, για να χωρέσουν οι καινούργιοι. Βλέπουν τον Ραχίμ Στέρλινγκ να εκφράζει δημοσίως την αγωνία του για το μέλλον, και σκέφτονται ότι μπορεί να είναι οι επόμενοι στη «μαύρη λίστα».
Ο Μπόελι και το hedge fund που εκπροσωπεί, βλέπουν την Τσέλσι ως ένα επενδυτικό πρότζεκτ με σκοπό το κέρδος. Ακολουθούν τη φιλοσοφία που ακολουθούν στις εταιρείες του ομίλου Clearlake Capital, στον οποίο είναι μέτοχοι. Το ποδόσφαιρο όμως έχει διαφορετική λογική στο management. Κι όποιος δεν το καταλαβαίνει αποτυγχάνει με κρότο. Κι αυτό είναι κανόνας σ’ όλα τα Πρωταθλήματα. Αλλωστε ποδόσφαιρο δεν παίζουν τα μπάτζετ. Απλώς είναι ένα από τα «εργαλεία» για την επιτυχία.