Η ανακοίνωση της ΓΓΑ περί της προθέσεως να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση η οποία θα δώσει την δυνατότητα για να γίνουν εκλογές στις αθλητικές ομοσπονδίες το φθινόπωρο του 2020 και όχι το 2021 επειδή μετατέθηκε η διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, επανέφερε και το μέγα ζήτημα του εκλογικού σώματος στην ΕΠΟ.
Είναι γνωστό ότι αποτελεί πάγιο αίτημα των υγιών δυνάμεων του ελληνικού ποδοσφαίρου η διεύρυνση του εκλογικού σώματος, ως η μόνη λύση για να σταματήσει η “διαδικασία της βαλίτσας”
Ενα αίτημα το οποίο υιοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, το συμπεριέλαβε στο προεκλογικό της πρόγραμμα ως βασική εξαγγελία για το ποδόσφαιρο, δήλωσε ότι η δική της πρόθεση είναι να ψηφίζουν όλα τα ερασιτεχνικά σωματεία στις εκλογές της ΕΠΟ, όμως, παρότι κυβέρνησε 4,5 χρόνια άφησε τα πράγματα έτσι ακριβώς όπως τα βρήκε.
Το ερώτημα, πλέον, είναι τι σκοπεύει να κάνει η νυν κυβέρνηση, για την οποία γνωρίζουμε, το ακούσαμε από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ότι προτεραιότητά της είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες, καθώς μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει ουσιαστική επανεκκίνηση στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Επανέρχεται στη δημόσια συζήτηση ο νόμος Ορφανού, ο οποίος ψηφίστηκε το 2004 και προέβλεπε ότι 10 ομάδες θα αντιστοιχούν σε έναν εκλέκτορα, άρα, αν έχουμε 4.500 σωματεία σε όλη την Ελλάδα θα υπάρχουν 450 εκλέκτορες, οι οποίοι θα εκλέγονταν 20 ημέρες πριν από τις εκλογές για το δ.σ της ΕΠΟ. Άρα, χρόνος για συζητήσεις και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με τους υποψήφιους δεν θα υπήρχε.
Ωστόσο, ήταν ένας νόμος που πολεμήθηκε λυσσαλέα και δεν εφαρμόστηκε ποτέ, με συνέπεια τα χρόνια που ακολούθησαν πάντα η αντιπολίτευση να ζητά την διεύρυνση του εκλογικού σώματος και η συμπολίτευση να διατηρηθούν τα κεκτημένα, οι 75-80, δηλαδή, εκλέκτορες.
Και όλοι, νομίζω, καταλαβαίνουμε πόσο εύκολο είναι για ένα μηχανισμό διαφθοράς να ελέγξει 75-80 εκλέκτορες και πόσο πιο δύσκολο, ενδεχομένως και αδύνατο, 450 εκλέκτορες, πολύ δε περισσότερο 4.500 εκλέκτορες αν η διοίκηση της ΕΠΟ εκλέγεται από το σύνολο των σωματείων ανά την Ελλάδα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την ευκαιρία να αποφασίσει την μεγαλύτερη τομή στο ελληνικό ποδόσφαιρο, την σπουδαιότερη μεταρρύθμιση, κατεδαφίζοντας το σαθρό οικοδόμημα που επέβαλλε η διαπλοκή τις τελευταίες δεκαετίες στην ποδοσφαιρική Ελλάδα.
Αντιδράσεις υπάρχουν ήδη και θα υπάρξουν σίγουρα περισσότερες. Ορισμένοι ήδη διαρρέουν πως θα θεωρηθεί παρέμβαση στο αυτοδιοίκητο του ποδοσφαίρου αν επιχειρήσει η κυβέρνηση να αλλάξει το εκλογικό σύστημα και θα βρεθεί αντιμέτωπη με τις υπερεθνικές ομοσπονδίες οι οποίες δεν θα το επιτρέψουν.
Η κυβέρνηση πρέπει να κλείσει τα αυτιά της και να τολμήσει. Υπάρχουν τα περιθώρια για να εξασφαλίσει την συναίνεση της ΟΥΕΦΑ και της ΦΙΦΑ και να νομοθετήσει την ολοκληρωτική διεύρυνση του εκλογικού σώματος, στο πλαίσιο της ολιστικής μελέτης για την βελτίωση και την αναβάθμιση του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
Οτιδήποτε άλλο θα είναι μία από τα ίδια. Ακόμη κι αν, διότι φαίνεται πως υπάρχει κι αυτό το σενάριο, επιλεγεί η λύση του διπλασιασμού των εκλεκτόρων, να φτάσουν, δηλαδή, τους 150. Κάτι τέτοιο δεν θα λύσει το πρόβλημα, δεν θα είναι μεταρρύθμιση...