H απόφαση του Πρωθυπουργού να ακυρώσει την παρουσία του στη Θεσσαλονίκη για τα εγκαίνια της 87ης ΔΕΘ άλλαξε όλη την ατζέντα των εκδηλώσεων. Ολων εκείνων που παραδοσιακά στήνονται με άξονα την παρουσία του Πρωθυπουργού και του κυβερνητικού κλιμακίου στην πόλη, λόγω των εγκαινίων της ΔΕΘ.
Οι δεκάδες εκδηλώσεις οι οποίες είχαν πολιτική ή επιχειρηματική αύρα ακυρώθηκαν λόγω της θεομηνίας και των τραγικών στιγμών που περνάει η Θεσσαλία.
Η απουσία του Πρωθυπουργού, από ένα γεγονός που παραδοσιακά έχει πολιτικοοικονομική σημασία, φανερώνει και το μέγεθος των καταστροφών από την κακοκαιρία Daniel.
Eίναι σημαντικό να αναφέρω ότι τελευταία φορά που έγιναν εγκαίνια της ΔΕΘ χωρίς τον Πρωθυπουργό της χώρας ήταν πριν από 35 χρόνια, το 1988, και αυτό επειδή ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν βαριά άρρωστος στο νοσοκομείο στο Λονδίνο.
Εχει τη δική της σημειολογία η ετήσια παρουσία του Πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, όπως και η φετινή του απουσία.
Η απόφαση ήτα σωστή. Γιατί δεν θα απεκόμιζε κανένα επικοινωνιακό κέρδος την ίδια ώρα που η Θεσσαλία «πνίγεται» και κανείς δεν μπορεί ακόμη να υπολογίσει το κόστος σε ανθρώπινες ζωές και σε χαμένες περιουσίες.
Αλλωστε η ουσία του πράγματος από την παρουσία του Πρωθυπουργού στα εγκαίνια της ΔΕΘ είναι να ενισχύσει τη λάμψη ενός οικονομικού γεγονότος, το οποίο είναι υπό συζήτηση αν καλύπτει με επάρκεια την έννοια του όρου.
Περισσότερο για πολιτικό public relations προσφέρεται το τριήμερο των εγκαινίων της ΔΕΘ και λιγότερο για μεγάλα επιχειρηματικά deal.
H απουσία του Πρωθυπουργού από τα εγκαίνια της 87ης ΔΕΘ και του πολιτικού προσωπικού που τον ακολουθεί φανερώνει και την πραγματική δυναμική του εκθεσιακού γεγονότος.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων μέχρι να ανακοινωθεί η απόφαση του κ. Μητσοτάκη και να ανάψει «κόκκινο» το Μαξίμου για τις κάθε είδους εκδηλώσεις ήταν βαρύ. Ο,τι μπορεί να βάλει κάποιος στο νου του υπήρχε στην ατζέντα από 8-11 Σεπτεμβρίου.
Ακυρώθηκαν όμως μέχρι και επιχειρηματικές εκδηλώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να γίνουν από τη στιγμή που προγραμματίστηκαν στο πλαίσιο της ΔΕΘ, αλλά προφανώς η απουσία του πολιτικού προσωπικού ήταν αυτή που οδήγησε στην ακύρωση τους.
Το πλήγμα για την οικονομία της Θεσσαλονίκης, η οποία ζούσε κάθε χρόνο στιγμές οικονομικής ευημερίας λόγω της ΔΕΘ θα είναι σημαντικό.
Ισως όμως ήρθε η ώρα οι θεσμικοί παράγοντες της πόλης να προβληματιστούν, αν η Θεσσαλονίκη αξίζει να μπαίνει στο κάδρο της προβολής και του πολιτικού ενδιαφέροντος μόνο μία φορά τον χρόνο, λόγω της ΔΕΘ. Κι αυτή με όρους που πολλές φορές παραπέμπουν σε σκηνές λαϊκού πανηγυριού και όχι ενός πολιτικοοικονομικού γεγονότος.