ΤΟΥ ΘΑΝΟΥ ΜΠΟΥΖΑ
Μια είναι η κοινή συνισταμένη όλα αυτά τα χρόνια που καταδεικνύει την κατάντια και την απαξίωση του Ελληνικού ποδοσφαίρου: ο Ολυμπιακός. Μια ομάδα που άγεται και φέρεται από μεγαλοπαράγοντες και επιχειρηματίες με σαφέστατη εμπλοκή στο πολιτικό γίγνεσθαι και σχεδόν μονοπωλιακή πολιτική στον χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Τα τελευταία χρόνια το ζήτημα έχει φτάσει στην κορύφωσή του. Η ελεγχόμενη ενημέρωση και ο ολοκληρωτισμός που διέπει κάθε ενέργεια του ιθύνοντα νου, έχει καθυποβάλλει τα ανθρώπινα υποκείμενα σε πειθήνια όργανα και σε ορισμένες περιπτώσεις όπλα του συστήματος που έχει δημιουργήσει. Σε αυτό συμπεριλαμβάνονται ομάδες, θεσμικά όργανα κυβερνητικά και αντιπολιτευτικά στελέχη… τα πάντα. Η πίτα έχει μικρύνει πολύ και οι πάντες θέλουν να προσεταιριστούν στον κατ’ επίφαση δυνατότερο προκειμένου να αποκομίσουν ένα κομμάτι της. Διότι εξωτερικά ο Ολυμπιακός μοιάζει να είναι δυνατότερος παντού αλλά στην ουσία όλη αυτή την δύναμη, του την παρέχουν αυτοί που φοβούνται, που δεν αντιδρούν ή επιθυμούν ένα κομμάτι της. Κάθε έννοια ηθικής μετατρέπεται σε νομικό τερτίπι που σκοπό έχει να διεμβολίσει το δίκαιο και ηθικό και να ξεπεράσει κάθε συνέπεια με τη βοήθεια του συστήματος.
Φορολογικές παραβάσεις που κοινοποιούνται και ομολογούνται ξεπερνιούνται χωρίς κάποια αρχή να επέμβει. Θέματα πολυιδιοκτησίας που προκύπτουν ή δεοντολογίας που βαλτώνουν χρόνια στην επιτροπή επαγγελματικού ποδοσφαίρου φλερτάροντας με την παραγραφή αποτελούν σφραγίδες της βρωμιάς του σάπιου καθεστώτος. Οι ομάδες που έχουν παραδώσει τα κάστρα τους στον κατακτητή απλά προσπαθούν να πείσουν τους φιλάθλους ότι όλα γίνονται για καλό. Οι πρόεδροι και οι παράγοντες που στις «παλιές» ζωές» τους χρωστούσαν στη μισή Ελλάδα πλύθηκαν και εξαγνίσθηκαν στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ που προσφέρουν εν είδει δημιουργίας νέων άσπιλων χαρακτήρων τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του καθεστώτος.
Δυστυχώς οι ελάχιστοι που πρέπει και μπορούν να αντιδράσουν μένουν σιωπηλοί και άπραγοι, βολεμένοι στα παχυλά μαξιλάρια μισθοδοσίας που τους προσφέρει ο καλοπροαίρετος εργοδότης τους. Θεωρούν ή αληθινά πιστεύουν ότι ο σύλλογός τους θα συνεχίσει τη ροή του και δεν θα επηρεαστεί -όπως και η μισθοδοσία τους- από την άλωση των πάντων του Ολυμπιακού. Ίσως αυτό να πίστευαν όταν τους τρυπούσαν με την πολυιδιοκτησία ή προσπαθούσαν να κάνουν το ίδιο με τον Σιαμπάνη. Η μόνη μας ελπίδα είναι η ΟΥΕΦΑ που πρέπει να ελέγξει εκτός των άλλων αν έχει υπάρξει τριγωνική συναλλαγή προκειμένου να αποδοθεί μικρότερο ποσό μεταπώλησης στην ομάδα του παίκτη για τον οποίο κατείχε το 25%.
Κατά τα άλλα σε μια ακόμη Διεθνή Eκθεση της Θεσσαλονίκης θα χτιστούν γήπεδα, θα επιστραφούν βαθμοί και θα κάνει δρομολόγια το μετρό από την Μηχανιώνα ως το Καλοχώρι. Καλά να πάθουμε.
Ακολουθήστε τη σελίδα του metrosport.gr και στο google news
Κάντε like στη σελίδα μας στο Facebook