Χρειάστηκε μόλις 11.02 για να κόψει πρώτος το νήμα στα 100μ στο Παρίσι και να στεφθεί back to back Χρυσός Παραολυμπιονίκης. Ο Νάσος Γκαβέλας με οδηγό τον Γιάννη Νυφαντόπουλο έκανε μια εντυπωσιακή κούρσα και κατάφερε να ανέβει στο πρώτο σκαλί του βάθρου για δεύτερη σερί φορά σε Παραολυμπιακούς Αγώνες.
Το μονοπάτι προς το χρυσό μετάλλιο δεν ήταν εύκολο για τον Έλληνα αθλητή καθώς μετά από τραυματισμό του προηγούμενου οδηγού του, του Δημήτρη Χρυσάφη, κλήθηκε να αρχίσει από το μηδέν, να δοκιμάσει με τον Θοδωρή Βροντινό και να καταλήξει να αλλάξει πόδι εκκίνησης για να έχει τον Γιάννη στο πλευρό του. Όλες αυτές οι αλλαγές τον δοκίμασαν ψυχολογικά και αγωνιστικά.
Ο 24χρονος σπρίντερ μίλησε στο Metrosport.gr για την κούρσα του τελικού, το δεύτερο χρυσό μετάλλιο καθώς και για το τι άλλαξε στο μυαλό του μετά τις φετινές δυσκολίες. Εξήγησε το λόγο που είχε το ξέσπασμα στο φινάλε της κούρσας στη Γαλλία και γιατί έκανε… μεταπτυχιακό σε πολλά πράγματα τη φετινή χρονιά ενώ αναφέρθηκε και στα σχόλια αντίπαλων αθλητών που τον στεναχώρησαν.
Στέφθηκες για δεύτερη φορά Χρυσός Παραολυμπιονίκης, ποια τα συναισθήματα σου;
«Είναι κάτι πολύ όμορφο και συγκινητικό. Ήρθε με πολύ πόνο και προσπάθεια και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτό. Όλα πήγαν καλά. Στον τερματισμό ούρλιαζα, φώναζα, είχα τεράστια ένταση. Η φωνή μου βράχνιασε, δεν μπορούσα να μιλήσω. Είχα χρόνια να το ζήσω αυτό».
Γιατί είναι ξεχωριστό το μετάλλιο αυτό;
«Είναι ξεχωριστό για πολλούς λόγους. Η φετινή χρονιά με δίδαξε πράγματα, όπως και οι άνθρωποι που είχα δίπλα μου. Έμαθα σπουδαία πράγματα ως άνθρωπος αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι πάντα πρέπει να έχουμε πίστη στο Θεό, να είμαστε ταπεινοί, να δουλεύουμε σκληρά και όλα θα έρθουν. Οφείλουμε να έχουμε κάτω το κεφάλι, να μην ξεφεύγουμε και έτσι θα έρθουν τα αποτελέσματα και φυσικά να πιστεύουμε στον εαυτό μας. Φέτος, υπήρξαν στιγμές που ήμουν πολύ άσχημα ψυχολογικά με όσα έχουν γίνει».
Πώς διαχειρίστηκες την κακή ψυχολογική κατάσταση;
«Προσπαθούσα να μην τα σκέφτομαι, να μένω στο εδώ και τώρα. Είπα στον εαυτό μου δουλεύουμε, προσευχόμουν και δούλευα σκληρά. Δεν σταμάτησα ποτέ».
Είσαι ένας αθλητής χαμηλών τόνων αλλά στο τέλος της κούρσας σε ακούσαμε να λες «Μάγκες, δεν τελείωσα». Τι σε οδήγησε σε αυτό το ξέσπασμα;
«Η αλήθεια είναι ότι μου βγήκε θυμός. Ήταν ένα ξέσπασμα. Είχαν προηγηθεί πολλά. Στο Κόμπε που ακυρώθηκα, είδα κάποιες λάθος συμπεριφορές από αντιπάλους αθλητές. Εμένα δεν μου άρεσε. Ίσως, για αυτό αντέδρασα έτσι. Η αλήθεια είναι ότι με ενόχλησε πολύ ότι μετά το Κόμπε και τη δύσκολη αυτή κατάσταση είδα κόσμο να μου γυρνάει την πλάτη και να ακούω πράγματα που έλεγαν για εμένα είτε σε εμένα τον ίδιο είτε σε άλλους. Με είχε ενοχλήσει πολύ αυτό. Μου βγήκε εκείνη τη στιγμή. Ήταν αυθόρμητο. Άλλαξαν πολλά πράγματα στο μυαλό μου μετά τη φετινή χρονιά. Έκανα… μεταπτυχιακό σε πολλά πράγματα φέτος (γέλια)».
Τι σε δίδαξε αυτή η χρονιά;
«Μου έδωσε να καταλάβω το πόσο πρέπει να προσέχω τους ανθρώπους που έχω γύρω μου, να μην επηρεάζομαι από τους γύρω σε καμία περίπτωση. Με πείραξε που την περίοδο που ήμουν κακά ψυχολογικά, υπήρξαν άνθρωποι που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν καταστάσεις και να με ρίξουν ψυχολογικά ακόμη πιο κάτω. Μετά τον τραυματισμό του Δημήτρη (Χρυσάφη), δεν ήμουν καλά. Πέρασα δύσκολα. Τρέχαμε στο νοσοκομείο, έπρεπε να δούμε τι θα κάνει, πως είναι το παιδί. Τον πονάω. Με επηρέασε πολύ ο τραυματισμός του. Από εκείνο το σημείο και μετά μου ήρθε ψυχολογική και σωματική κούραση. Όλα έγιναν χάρη στο μυαλό. Απορώ πως ακολούθησε το σώμα. Δόθηκε απλά η εντολή. Ήμουν χάλια ψυχολογικά αλλά μετά το Κόμπε, είπα στον εαυτό μου δεν γίνεται άλλο, κάτι πρέπει να γίνει τώρα, κάτι πρέπει να κάνεις. Έκανα εσωτερικές συζητήσεις, δούλευα και πήγαν όλα καλά. Με βοήθησε και ο Γιάννης στο να κρατήσω την ηρεμία μου και να καταλάβω ότι μπορούμε να τους κερδίσουμε. Προχωράμε».
Μετά το χρυσό μετάλλιο, τι ακολουθεί;
«Είναι σημαντικό για εμένα, είναι κάτι όμορφο. Σκέφτομαι μόνο να συνεχίσω τη σκληρή δουλειά και να κάνω τα πάντα σωστά. Είναι δύσκολη η συνέχεια, δεν είναι εύκολα τα 100μ. Πρέπει να κάνεις όλα σωστά για να βγαίνει το επιθυμητό αποτέλεσμα».
Στις δηλώσεις σου μετά την κούρσα αναφέρθηκε σε Καραλή και Τεντόγλου. Τι θα τους πεις;
«Θέλω πάρα πολύ να τους αγκαλιάσω. Τον Καραλή τον είδα πριν φύγουμε αλλά δεν του είπα αυτά που ήθελα, γιατί ήξερα ότι θα συγκινηθώ. Δεν θέλω να συγκινούμαι πριν από τους αγώνες. Τον Τεντόγλου δεν τον είδα αλλά μόλις τον δω θα τα ακούσει (γέλια). Μου δίνουν κίνητρο, είμαστε κάθε μέρα μαζί και τους γουστάρω πολύ σαν ανθρώπους και αθλητές. Δεν είμαστε κολλητοί αλλά παίρνω ερεθίσματα και μαθήματα από εκείνους. Έχουμε κάνει πολλές συζητήσεις με τον Τεντόγλου. Μου άρεσε η αντιμετώπιση του στο Παρίσι και το γεγονός ότι μπήκε μέσα και έδειξε ότι εγώ ήρθα να κερδίσω και τέλος. Δεν μπορείς να σκεφτείς κάτι διαφορετικό από αυτό γιατί τελείωσες».
Φεύγοντας από το Παρίσι, τι έχει αλλάξει στο Νάσο;
«Δεν ξέρω τι έχει αλλάξει. Θέλω να χαλαρώσω και να μοιραστώ στιγμές με τους δικούς μου ανθρώπους και με όσους με στήριξαν όλο αυτό το διάστημα».
Νυφαντόπουλος: «Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα – Περήφανοι και συγκινημένοι για όσα πετύχαμε»
Φυσικά, το Metrosport.gr ήρθε σε επαφή και με τον οδηγό του Νάσου Γκαβέλα. Ο Γιάννης Νυφαντόπουλος ανέλαβε να βοηθήσει τον 24χρονο σπρίντερ στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί τον τίτλο του και μας εξήγησε το πώς βίωσε την κούρσα του τελικού, τι είπε στο Νάσο πριν και μετά ενώ αναφέρθηκε και στον κόσμο που βρισκόταν στην κερκίδα και του έδωσε παραπάνω ώθηση.
Πώς βίωσες την κούρσα;
«Έτρεχε ο Νάσος για εμένα και εγώ για εκείνον. Ήρθαμε για αυτό το λόγο εδώ. Ήμασταν αποφασισμένοι να μπούμε μέσα στον τελικό και να κερδίσουμε το χρυσό μετάλλιο. Η κούρσα ήταν σκληρή γιατί ήμασταν κοντά στο νήμα. Είχαμε έλεγχο της κούρσας, στον τερματισμό αντιδράσαμε σωστά και κερδίσαμε».
Τι είπες στο Νάσο πριν την εκκίνηση;
«Του είπα ότι εγώ θα τρέξω, αν θέλεις μπορείς να ακολουθήσεις, αλλιώς θα συρθείς κάτω».
Όταν είδες στον πίνακα ότι είστε οι νικητές, τι του είπες;
«Κατά 99,9% είχα καταλάβει ότι είχαμε κερδίσει, είχα έλεγχο στον τερματισμό. Περιμέναμε την επιβεβαίωση του πίνακα και μόλις είδα το αποτέλεσμα του φώναξα: «Αυτός είσαι ρε, είσαι και πάλι Παραολυμπιονίκης». Μετά ξέσπασε σε κλάματα και δεν μπορούσα να τον σηκώσω από κάτω (γέλια)».
Παρά το μικρό χρονικό διάστημα κοινών προπονήσεων στο Παρίσι τρέξατε ως ένα. Τι σας βοήθησε να συγχρονιστείτε;
«Δίναμε κίνητρο ο ένας στον άλλον. Γίναμε ένα. Κάναμε την πρώτη μας κούρσα εδώ στο Παρίσι. Ο Νάσος έχει εμπειρία με συνοδούς, εγώ όχι. Βοηθήσαμε ο ένας τον άλλον, το βρήκαμε και φτάσαμε σε ένα καλό επίπεδο και ήμασταν ανταγωνιστικοί».
Πώς σε επηρέασε η παρουσία του κόσμου;
«Η παρουσία του κόσμου με επηρέασε θετικά. Μου έδωσε κίνητρο. Είχαν συγκεντρωθεί τόσοι άνθρωποι για τον Γάλλο, που ήταν ο βασικός μας αντίπαλος. Στον τελικό στο «λάβατε θέσεις», όσο επευφημίες για τον Γάλλο δυνάμωναν, τόσο περισσότερο έβραζε το αίμα μου».
Τι θα κρατήσεις από την παρουσία σου στο Παρίσι;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καταλάβει τι έχει γίνει και νομίζω ότι θα πάμε να αγωνισθούμε σε λίγο. Πιστεύω ότι όταν θα φύγουμε από το Ολυμπιακό Χωριό και θα επιστρέψουμε, θα καταλάβουμε τι έχουμε πετύχει. Για εμένα, σίγουρα, ήταν κάτι πρωτόγνωρο γιατί πρώτα φορά συμμετείχα σε Παραολυμπιακούς Αγώνες. Είμαι περήφανος και συγκινημένος για όσα πετύχαμε εδώ».