Γράφει ο Θάνος Μπούζας
Ένας γιγάντιος σε θέληση πείσμα και αγωνιστικότητα ΠΑΟΚ, κατάφερε να υπερνικήσει κάθε εμπόδιο που μπήκε στο δρόμο του, προκειμένου να χαράξει ένα νέο δρόμο και να γράψει ένα νέο κεφάλαιο , αυτή τη φορά Ευρωπαϊκό, στην ιστορία του.
Ήταν μια νίκη – πρόκριση επικών διαστάσεων τόσο διότι ο Δικέφαλος μετά από 48 χρόνια καταφέρνει να περάσει στους 16 μιας οργάνωσης και να αγωνιστεί τον Μάρτιο όσο και με τον τρόπο που ήρθε. Το χθεσινό παιχνίδι είχε τα πάνω του , τα κάτω του για την ομάδα, τα λάθη για τους παίκτες, τον προπονητή αλλά και τις διορθωτικές κινήσεις που όμως όλα υπερκαλύπτονταν από τη θέληση για την πρόκριση.
Αυτή η θέληση νίκησε την κούραση, τον αντίπαλο, τα αγωνιστικά εμπόδια αλλά και την «κατάρα» των πέναλτι στην Ευρώπη και έφερε στη Θεσσαλονίκη μια πολύτιμη πρόκριση. Όσο αφορά το παιχνίδι: ο Δικέφαλος μπήκε μέσα με τον Λουτσέσκου να χρησιμοποιεί όλη την «παλιά» φρουρά που τον έβγαλε και ασπροπρόσωπο. Στο πρώτο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ ήταν κυρίαρχος.
Η Μίντλαντ έμοιαζε σα να είχε ξεχάσει να παίζει ποδόσφαιρο. Δεν μπορούσε να αλλάξει πάσα, να επιτεθεί και να ανησυχήσει τον ΠΑΟΚ. Στο πρώτο ημίωρο είχε ήδη γίνει το 2-0 με τους Δανούς να αντιδρούν μόνο μια φορά. Στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟΚ έριξε τον ρυθμό του λόγω και κούρασης ορισμένων παικτών. Ο Έρικσεν ήδη είχε κάνει μαζεμένες αλλαγές και έκανε τον ΠΑΟΚ να «υποφέρει» από έλλειμμα ενέργειας.
Κινδύνεψε δυο φορές αλλά ο Πασχαλάκης που ήταν ο πιο πολύτιμος παίκτης του αγώνα απομάκρυνε τα σουτ του αντιπάλου. Ο Λουτσέσκου προσπάθησε να ανακτήσει το χαμένο έδαφος στις γραμμές του αλλά κάπου εκεί ο ΠΑΟΚ «μπερδεύτηκε». Με το που άλλαξε η αριστερή πλευρά μπήκε και ο εντελώς ανέτοιμος Καντουρί, η Μίντλαντ για 20 λεπτά δημιούργησε σωρεία προβλημάτων στον ΠΑΟΚ.
Ήρθε το 2-1, με σέντρα από αριστερά, έγινε το δοκάρι και εκεί ο Λουτσέσκου πήγε σε εσωτερικές διορθωτικές κινήσεις περνώντας τον Ζίφκοβιτς αριστερά και τον Καντουρί που ήταν σα να μην έπαιζε δίπλα στον Τσόλακ. Αυτό διόρθωσε τα πράγματα και με την είσοδο του Σβαμπ στην παράταση ο ΠΑΟΚ επανέρχεται πλήρως.
Ιδίως στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης χάνονται 3 καλές ευκαιρίες, οι δυο με Τσόλακ για να τελειώσει εκεί η πρόκριση. Συνοψίζοντας ο Δικέφαλος στα 220 αγωνιστικά λεπτά άξιζε την πρόκριση. Είχε τις προσωπικότητες, τον καλό ρυθμό σε μεγαλύτερα διαστήματα αλλά και την ποιότητα για να πάρει αυτό που όλος ο κόσμος τόσο πολύ ήθελε.