Η μαζική καταψήφιση της Ένωσης Διαιτητών από τα μέλη της συνέλευσης της ΕΠΟ ουδεμία έκπληξη προκάλεσε στους γνωρίζοντες. Ήταν μια απολύτως αναμενόμενη εξέλιξη.
Με βάση τον αθλητικό νόμο η πρώην ΟΔΠΕ και νυν Ένωση Διαιτητών έπρεπε να είχε ενταχθεί εδώ και καιρό στους κόλπους της ΕΠΟ. Δεν τα κατάφερε γιατί η ηγεσία της αποδείχτηκε αναποτελεσματική, καθώς αναλώθηκε σε δικαστικές διενέξεις και καταγγελίες.
Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης της Ομοσπονδίας διαπιστώθηκε η πλήρης αντίθεση των εκλεκτόρων με την αυτονόητη ένταξη της Ένωσης Διαιτητών στην ΕΠΟ. Κι αυτό γιατί οι διαιτητές δεν φρόντισαν ποτέ να ακολουθήσουν τις εξελίξεις.
Διατήρησαν μια περιθωριοποιημένη αντίληψη ότι στην Ένωσή τους πρέπει να υπάρχουν μόνον μη εν ενεργεία διαιτητές. Αντίθετα, η ολιστική μελέτη της FIFA και της UEFA προβλέπει με σαφήνεια πως πρέπει να μετέχουν οι πάντες: Εν ενεργεία διαιτητές, παρατηρητές, μέντορες, εκπαιδευτές και μη εν ενεργεία.
Κυρίαρχη ευθύνη για τον εξοβελισμό των διαιτητών φέρουν οι υφυπουργοί Αθλητισμού της τελευταίας δεκαπενταετίας, με τον Λευτέρη Αυγενάκη να βρίσκεται στην πρωτοκαθεδρία. Όφειλαν να εφαρμόσουν τον νόμο και στη συνέχεια να προχωρήσουν σε μια τροπολογία, για την οποία επέμεναν οι υπερεθνικοί. Δηλαδή να φτιαχτεί μια Ένωση Διαιτητών που όχι μόνο θα περιελάμβανε όλους, αλλά και θα ικανοποιούσε όλους.
Μ’ αυτά και με τ’ άλλα, οι διαιτητές έχασαν για μια ακόμη φορά τη δυνατότητα θεσμικής εκπροσώπησης στην ΕΠΟ, την ανώτατη αρχή του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αν δεν καθίσουν μαζί της στο ίδιο τραπέζι και συνεχίσουν να ανεβοκατεβαίνουν τα σκαλιά της Ευελπίδων, πολύ φοβόμαστε ότι το αδιέξοδο θα είναι τέτοιο που στην ουσία οι διαιτητοπατέρες θα αυτοκαταργηθούν.
Η νέα διοίκηση της ΕΠΟ οφείλει αμέσως μετά την εκλογή της να συναντηθεί με τον αναπληρωτή υπουργό Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση και να τον πείσει για την αναγκαιότητα της τροπολογίας. Να δημιουργηθεί δηλαδή μια νέα πλουραλιστική Ένωσή Διαιτητών, η οποία θα δώσει όραμα και εκπροσώπηση στους Έλληνες ρέφερι. Χωρίς θεμέλια ποτέ δεν έχτισε κανείς.